مسائل متفرقه ازدواج و زناشویی‌ (آیت الله میرزا جواد تبریزی (ره))

مسائل متفرقه زناشوئى

مسأله 2452 :

کسى که بواسطه نداشتن زن , به حرام مى افتد, واجب است زن بگيرد.

مسأله 2453 :

اگر شوهر در عقد شرط کند که زن باکره باشد, و بعد از عقد معلوم شود که باکره نـبـوده و بکارتش به نزديکى مردى با او ازبين رفته , بنابر احتياط نمى تواند عقد را بهم بزند, ولى مى تواند تفاوت بين مهر باکره و غير باکره را بگيرد.

مسأله 2454 :

مـاندن مرد و زن نامحرم در محل خلوتى که کسى در آنجا نيست و ديگرى هم نـمـى تواند وارد شود, در صورتى که احتمال فسادبرود حرام است , ولى اگر طورى باشد که کس ديـگـر بـتـوانـد وارد شـود, يـا بـچـه اى کـه خوب و بد را مى فهمد در آنجا باشد, يا احتمال فساد نرود,اشکال ندارد.

مسأله 2455 :

اگـر مرد مهر زن را در عقد معين کند و قصدش اين باشد که آن را ندهد, عقد صحيح است ولى مهر را بايد بدهد.

مسأله 2456 :

مسلمانى که منکر خدا يا پيغمبر يا معاد يا از فرقه هائى بوده باشد که در مسأله ( 2406 ) گـفـته شد, و يا حکم ضرورى دين ,يعنى حکمى را که مسلمانان جزء دين اسلام مى دانند مـثـل واجـب بـودن نـماز و روزه , در صورتى که بداند آن حکم ضرورى دين است انکار کندمرتد مى شود, و احکامى که در مسائل آينده ذکر مى شود بر او مترتب است .

مسأله 2457 :

اگر زن پس از ازدواج به طورى که در مسأله پيش گفته شد مرتد شود, عقد او باطل مى گردد, و چنانچه شوهرش با اونزديکى نکرده باشد عده ندارد, و همچنين است اگر بعد از نـزديـکـى مـرتد شود ولى يائسه باشد, اما اگر يائسه نباشد بايد به دستورى که دراحکام طلاق گـفـته خواهد شد عده نگهدارد, و مشهور آن است که اگر در بين عده مسلمان شود, عقد او به حال خود باقى مى ماند, ولى اين حکم محل اشکال است , و البته احتياط ترک نشود, و معناى يائسه در مسأله ( 141 ) گذشت .

مسأله 2458 :

مـردى که مسلمان زاده است اگر مرتد شود, زنش بر او حرام مى شود و بايد به مقدار عده وفات که در احکام طلاق گفته مى شود عده نگهدارد.

مسأله 2459 :

مـردى کـه از پـدر و مادر غير مسلمان به دنيا آمده و مسلمان شده , اگر بعد از ازدواج مـرتد شود, عقد او باطل مى گردد, وچنانچه با زنش نزديکى نکرده يا اينکه زن يائسه باشد, عـده نـدارد, و اگر بعد از نزديکى مرتد شود, و زن او در سن زنهائى باشد که حيض مى بينند,بايد آن زن بـه مقدار عده طلاق که در احکام طلاق گفته مى شود عده نگهدارد, و بنا به مشهور اگر پيش از تمام شدن عده , شوهر او مسلمان شود, عقد او به حال خود باقى مى ماند, ولى اين حکم نيز محل اشکال است و البته احتياط ترک نشود.

مسأله 2460 :

اگر زن در عقد با مرد شرط کند که او را از شهرى بيرون نبرد و مرد هم قبول کند, نبايد زن را بدون رضايتش از آن شهربيرون ببرد.

مسأله 2461 :

اگر زنى از شوهر سابقش دخترى داشته باشد, شوهر بعدى مى تواند آن دختر را بـراى پـسـر خـود کـه از ايـن زن نـيست عقدکند, و نيز اگر دخترى را براى پسر خود عقد کند, مى تواند با مادر آن دختر ازدواج نمايد.

مسأله 2462 :

اگر زنى از زنا آبستن شود, جايز نيست بچه را سقط کند.

مسأله 2463 :

اگر کسى با زنى زنا کند, چنانچه بعد از استبراء به نحوى که در مسأله ( 2408 ) گـفـتـه شـد او را عقد کند و بچه اى از آنان پيداشود, در صورتى که ندانند از نطفه حلال است يا حرام , آن بچه حلال زاده است .

مسأله 2464 :

اگـر مـرد نداند که زن در عده است و با او ازدواج کند, چنانچه زن هم نداند و بچه اى از آنان به دنيا آيد, حلال زاده است وشرعا فرزند هر دو مى باشد, ولى اگر زن مى دانسته که در عـده است و تزويج در عده جايز نيست شرعا, بچه فرزند پدر است , و در هر دوصورت عقد آنان باطل است و به يکديگر حرام مى باشند.

مسأله 2465 :

اگر زن بگويد يائسه ام , نبايد حرف او را قبول کرد, ولى اگر بگويد شوهر ندارم , حرف او قبول مى شود.

مسأله 2466 :

اگر بعد از آنکه انسان با زنى ازدواج کرد, کسى بگويد آن زن شوهر داشته و زن بـگويد نداشتم , چنانچه شرعا ثابت نشود که زن شوهر داشته , بايد حرف زن را قبول کرد.

ولى اگر آن شـخـص ثـقـه بـاشـد و بـگـويد من او را عقد کرده ام و راهى بر اثبات ندارم , بنابر احتياطلازم نمى تواند زن مزبور را عقد کند.

مسأله 2467 :

تا دو سال پسر يا دختر تمام نشده , پدر نمى تواند او را از مادرش جدا کند, و احوط و اولى آن است که دختر را تا هفت سال ازمادرش جدا نکند.

مسأله 2468 :

مستحب است در شوهر دادن دخترى که بالغه است يعنى مکلف شده , عجله کنند.

از حـضرت صادق (ع ) روايت شده که يکى از سعادتهاى مرد آن است که دخترش در خانه او حيض نبيند.

مسأله 2469 :

اگر زن مهر خود را به شوهر صلح کند که زن ديگر نگيرد, واجب است که زن مهر را نگيرد و شوهر هم با زن ديگر ازدواج نکند.

مسأله 2470 :

کسى که از زنا به دنيا آمده , اگر زن بگيرد و بچه اى پيدا کند, آن بچه حلال زاده است .

مسأله 2471 :

هرگاه مرد در روزه ماه رمضان يا در حال حيض زن با او نزديکى کند, معصيت کرده , ولى اگر بچه اى از آنان به دنيا آيدحلال زاده است .

مسأله 2472 :

زنى که يقين دارد شوهرش در سفر مرده , اگر بعد از عده وفات که مقدار آن در احکام طلاق گفته خواهد شد شوهر کند وشوهر اول از سفر برگردد, بايد از شوهر دوم جدا شود و بـه شـوهـر اول حلال است , ولى اگر شوهر دوم با او نزديکى کرده باشد, زن بايد عده نگهدارد و شـوهـر دوم بـايد مهر او را مطابق زنهائى که مثل او هستند بدهد ولى خرج عده ندارد, و نيز حق مطالبه نفقه سابق را ندارد.