نماز قضاى پدر که بر پسر بزرگتر واجب است
مسأله 1399 :
اگر پدر نماز و روزه خود را بجا نياورده باشد، بر پسر بزرگتر واجب است که بعد از مرگش بجا آورد، يا براى او اجير بگيرد. ولى روزه اى را که در سفر نگرفته، اگر چه نمى توانسته قضا کند، احتياط واجب آنست که پسر بزرگتر قضا نمايد يا براى آن اجير بگيرد. و نسبت به مادر دليل معتبرى بر وجوب قضاى نماز و روزه بر پسر بزرگتر نداريم، لکن ترک احتياط سزاوار نيست.
مسأله 1400 :
اگر پسر بزرگتر شک دارد که پدر و مادرش نماز و روزه قضا داشته اند يا نه، چيزى بر او واجب نيست.
مسأله 1401 :
اگر پسر بزرگتر بداند که پدرش نماز قضا داشته و شک کند که بجا آورده يا نه، بنابر احتياط واجب بلکه اقوى بايد قضا نمايد.
مسأله 1402 :
اگر معلوم نباشد که پسر بزرگتر کدام است قضاى نماز و روزه پدر و مادر بر هيچ کدام از پسرها واجب نيست. ولى احتياط مستحب آنست که نماز و روزه آنان را بين خودشان قسمت کنند، يا براى انجام آن قرعه بزنند.
مسأله 1403 :
اگر ميت وصيت کرده باشد که براى نماز و روزه او اجير بگيرند، بعد از آنکه اجير، نماز و روزه او را بطور صحيح بجا آورد، بر پسر بزرگتر چيزى واجب نيست.
مسأله 1404 :
اگر پسر بزرگتر بخواهد نماز پدر و مادر را بخواند، بايد به تکليف خود عمل کند، مثلاً قضاى نماز صبح و مغرب و عشاء مادرش را بايد بلند بخواند.
مسأله 1405 :
کسى که خودش نماز و روزه قضا دارد، اگر نماز و روزه پدر و مادر هم بر او واجب شود، هر کدام را اول بجا آورد صحيح است.
مسأله 1406 :
اگر پسر بزرگتر موقع مرگ پدر يا مادر نابالغ يا ديوانه باشد، وقتى که بالغ شد يا عاقل گرديد، بايد نماز و روزه پدر را قضا نمايد. و چنانچه پيش از بالغ شدن يا عاقل شدن بميرد بر پسر دوم چيزى واجب نيست.
مسأله 1407 :
اگر پسر بزرگتر پيش از آنکه نماز و روزه پدر يا مادر را قضا کند بميرد بر پسر دوم چيزى نيست.