احکام نفاس
مسأله :
از وقتى که اوّلين جزء بچّه از شکم مادر بيرون مى‌آيد چه زايمان طبيعى باشد يا غير طبيعى (سزارين)، خونى که زن مى‌بيند، اگر پيش از ده روز يا سر ده روز قطع شود، خون نفاس است. و زن را در حال نفاس، »نُفَساء« مى‌گويند.
مسأله :
خونى که زن پيش از بيرون آمدن اوّلين جزء بچّه مى‌بيند، نفاس نيست.
مسأله :
لازم نيست که خلقت بچّه تمام باشد، بلکه اگر خون بسته‌اى هم از رحم زن خارج شود و خود زن بداند، يا يک نفر قابله بگويد که اگر در رحم مى‌ماند انسان مى‌شد، خونى که مى‌بيند نفاس است.
مسأله :
ممکن است خون نفاس يک آن بيشتر نيايد، ولى بيشتر از ده روزنمى‌شود.
مسأله :
هرگاه شک کند که چيزى سقط شده يا نه، يا چيزى که سقط شده اگر مى‌ماند انسان مى‌شد يا نه، لازم نيست وارسى کند، و خونى که از او خارج مى‌شود شرعاً نفاس نيست.
مسأله :
کارهايى که بر حائض حرام است، بر نُفَساء هم حرام است، و آنچه بر حائض، واجب و مستحب و مکروه است، بر نُفَساء نيز چنين است.
مسأله :
وقتى زن از خون نفاس پاک شد، بايد غسل کند و عبادتهاى خود را بجا آورد. واگر دوباره خون ببيند چنانچه روزهايى که خون ديده‌با روزهايى که در وسط پاک بوده، روى هم ده روز يا کمتر باشد، تمام آن نفاس است.
مسأله :
اگر زن از خون نفاس پاک شود و احتمال دهد که در باطن خون هست بايد خود را وارسى کند که اگر پاک است براى عبادتهاى خود غسل نمايد.
مسأله :
اگر خون نفاس زن از ده روز بگذرد، چنانچه در حيض عادت دارد به اندازه روزهاى عادت او نفاس و بقيه استحاضه است و اگر عادت ندارد تا ده روز نفاس و بقيه استحاضه مى‌باشد، و احتياط مستحب آن است کسى که عادت دارد از روز بعد از عادت و کسى که عادت ندارد بعد از روز دهم تا روز هيجدهم زايمان، کارهاى استحاضه را بجا آورد و کارهايى را که بر نفساء حرام است ترک کند.
مسأله :
نفسايى که عادت حيضش کمتر از ده روز است، اگر بيشتر از روزهاى عادتش خون ببيند، بايد به اندازه روزهاى عادت خود را نفاس قرار دهد، و غسل کند و عبادتهايش را بجا آورد و بهتر است بعد از روزهاى عادت تا ده روز کارهايى را که بر نفساء حرام است ترک، و کارهاى استحاضه را انجام دهد، پس اگر از ده روز گذشت، به اندازه روزهاى عادتش نفاس و بقيه استحاضه است، و اگر از ده روز کمتر باشد، تمام آن نفاس است.
مسأله :
زنى که در حيض عادت دارد، اگر بعد از زاييدن تا يک ماه يا بيشتر خون ببيند به اندازه روزهاى عادت او نفاس است و ده روز از خونى که بعد از نفاس مى‌بيند گرچه در روزهاى عادت ماهانه‌اش باشد، استحاضه است، و بعد از گذشتن ده روز، اگر خونى را که مى‌بيند در روزهاى عادتش باشد، حيض است چه نشانه حيض را داشته باشد يا نداشته باشد و اگر در روزهاى عادتش نباشد، بايد آن را استحاضه قرار دهد.
مسأله :
زنى که در حيض عادت ندارد، اگر بعد از زايمان تا يک ماه يا بيشتر خون ببيند، ده روز اوّل آن نفاس و ده روز دوّم آن استحاضه است، و خونى که بعد از آن مى‌بيند، اگر نشانه حيض را داشته باشد حيض و گرنه آن هم استحاضه است.
مسأله :
خون حيض يا نفاس اگر از مجراى غير طبيعى خارج شود، حکم حيض و نفاس را دارد، ولى اگر شک داشته باشد که خون حيض يا نفاس است، حکم آنها را ندارد.