عیب هایی که به واسطه آن ها می شود عقد را بهم زد (آیت الله محمد فاضل لنکرانی (ره))

عيبهايى که به واسطه آنها مى شود عقد را بهم زد

مسأله 2530 :

اگر مرد بعد از عقد بفهمد که زن يکى از هفت عيب را دارد مى تواند عقد را به هم بزند به شرط آنکه معلوم شود که عيب پيش از عقد بوده است:

[424]

اول: ديوانگى. دوم: مرض خوره. سوّم: مرض بَرَص (پيسى). چهارم: کورى. پنجم: زمين گير بودن و در حکم آن است شلى که شل بودن او واضح باشد. ششم: آن که افضا شده يعنى راه بول و حيض يا راه حيض و غائط او يکى شده باشد ولى اگر راه حيض و غائط او يکى شده باشد به هم زدن عقد اشکال دارد و بايد احتياط شود. هفتم: آن که گوشت، يا استخوانى يا غده اى در فرج او باشد که مانع نزديکى شود.

مسأله 2531 :

زن نيز مى تواند در چهار صورت عقد را به هم بزند:

اوّل: ديوانه بودن شوهر، اگر زن بعد از عقد بفهمد که شوهرش پيش از عقد ديوانه بوده يا آنکه بعد از عقد چه پيش از نزديکى يا بعد از آن ديوانه شود مى تواند عقد را بهم بزند.

دوّم: نداشتن آلت مردى، چنانچه زن بعد از عقد بفهمد که شوهرش پيش از عقد آلت مردى نداشته يا بعد از عقد پيش از نزديکى آلت او بريده شده مى تواند عقد را بهم بزند.

سوّم: ناتوانى از نزديکى جنسى، اگر زن بعد از عقد بفهمد که شوهرش مرضى دارد که نمى تواند وطى و نزديکى نمايد هر چند آن مرض بعد از عقد و پيش از نزديکى عارض شده باشد مى تواند عقد را بهم بزند.

چهارم: بيضه هاى او را کشيده باشند، چنانچه زن بعد از عقد بفهمد که بيضه هاى شوهرش را کشيده اند مى تواند عقد را بهم بزند. در تمام چهار صورتى که ذکر شد زن مى تواند بدون طلاق عقد را بهم بزند. ولى در صورت سوّم که ناتوانى جنسى دارد لازم است که زن به مجتهد جامع الشرائط يا به وکيل او مراجعه نمايد و مجتهد جامع الشرائط شوهر را تا يک سال مهلت مى دهد چنانچه شوهر نتوانست به آن زن يا زنى ديگر نزديکى کند، پس از آن زن مى تواند عقد را بهم بزند، و اگر آلت مردى بعد از نزديکى بريده شود و زن عقد ازدواج را فسخ کند، فسخ اثرى ندارد اگر چه احتياط مستحب آنستکه شوهر او را طلاق دهد.

مسأله 2532 :

اگر مرد يا زن، بواسطه يکى از عيبهايى که در دو مسأله پيش گفته شد عقد را به هم بزند، بايد بدون طلاق از هم جدا شوند.

مسأله 2533 :

اگر بواسطه آن که مرد عنين است و نمى تواند وطى و نزديکى کند، زن عقد را به هم بزند شوهر بايد نصف مهر را بدهد. ولى اگر بواسطه يکى از عيبهاى ديگرى که گفته شد، مرد يا زن عقد را بهم بزند، چنانچه مرد با زن نزديکى

[425]

نکرده باشد چيزى بر او نيست و اگر نزديکى کرده، بايد تمام مهر را بدهد.