سجده های واجب قرآن (آیت الله سید ابوالقاسم موسوی خویی (ره))

سجده هاى واجب قرآن

مسأله 1102 :

در هر يک از چهار سوره والنجم، واقرأ، والم تنزيل، و حم سجده، يک آيه سجده است، که اگر انسان بخواند يا گوش دهد بعد از تمام شدن آن آيه، بايد فورا سجده کند و اگر فراموش کرد، هر وقت يادش آمد بايد سجده نمايد، و ظاهر اين است که در شنيدن بدون اختيار سجده واجب نيست اگر چه بهتر سجده نمودن است.

مسأله 1103 :

اگر انسان موقعى که آيه سجده را گوش دهد خودش نيز بخواند، بنابر احتياط واجب بايد دو سجده نمايد.

مسأله 1104 :

در غير نماز اگر در حال سجده آيه سجده را بخواند يا گوش کند، بايد سر از سجده بردارد و دوباره سجده کند.

مسأله 1105 :

اگر انسان از گرامافون يا ضبط صوت يا از بچه غير مميز که خوب و بد را مىفهمد، يا از کسى که قصد خواندن قرآن ندارد، آيه سجده را بشنود، يا گوش دهد سجده واجب نيست و همچنين است راديو اگر بطور نوار و ضبط صوت باشد، ولى اگر شخص در ايستگاه راديو آيه سجده را به قصد اين که از قرآن است بخواند و انسان به وسيله راديو گوش دهد سجده واجب است.

مسأله 1106 :

در سجده واجب قرآن بنابر احتياط واجب بايد جاى انسان غصبى نباشد و بنابر احتياط مستحب جاى پيشانى او از جاى سر انگشتانش بيش از چهار انگشت بسته بلند تر يا پست تر نباشد، ولى لازم نيست با وضو يا غسل و رو به قبله باشد و عورت خود را بپوشاند و بدن و جاى پيشانى او پاک باشد، و نيز چيزهائى که در لباس نمازگزار شرط مىباشد، در لباس او شرط نيست.

مسأله 1107 :

احتياط واجب آنست که در سجده واجب قرآن، پيشانى را بر مهر يا چيز ديگرى که سجده بر آن صحيح است گذاشته و جاهاى ديگر بدن را به دستورى که در سجده نماز گفته شد بر زمين بگذارد.

مسأله 1108 :

هر گاه در سجده واجب قرآن پيشانى را به قصد سجده به زمين بگذارد، اگر چه ذکر نگويد کافيست، و گفتن ذکر مستحب است، و بهتر اين است که بگويد: ((لا اله إلا الله حقا حقا، لا إله إلا الله ايمانا وتصديقا، لا اله إلا الله عبودية ورقا، سجدت لک يا رب تعبدا ورقا، لامستنکفا ولا مستکبرا، بل انا عبد ذليل ضعيف خائف مستجير)).