وقت نافله هاى يوميه
مسأله 776 :
نـافـلـه نـمـاز ظهر پيش از نماز ظهر خوانده مى شود , و وقت آن از اول ظهر است , و تا موقعى که مـمکن باشد آن را پيش از نماز ظهر خواند وقت آن ادامه دارد , ولى اگر شخص نافله ظهر را تا موقعى که آن مقدار از سايه شاخص که بعد از ظهر پيدا مى شود به اندازه دو هفتم آن شود - يعنى اگر درازاى شاخص هـفـت وجـب بـاشـد مقدار سايه به دو وجب برسد - تاخير بيندازد بهتر است که در اين موقع نماز ظهر را بخواند.
مسأله 777 :
نـافله عصر پيش از نماز عصر خوانده مى شود و وقت آن تا موقعى که ممکن باشد آن را پيش از نماز عـصر خواند ادامه دارد ولى چنانچه شخص نافله عصر را تا موقعى که سايه شاخص به چهار هفتم آن برسد تـاخير بيندازد بهتر است که در اين موقع نماز عصر را بخواند , و چنانچه بخواهد نافله ظهر يا نافله عصر را بعد از وقت آنها بخواند مى تواند نافله ظهر را بعد از نماز ظهر و نافله عصر را بعد از نماز عصر بخواند و بنابر احتياط نيت ادا و قضا نکند.
مسأله 778 :
وقـت نـافـلـه مـغرب بعد از تمام شدن نماز مغرب است و تا وقتى که ممکن باشد آن را پس از نماز مغرب در وقت بجا آورد , ولى اگر شخص نافله مغرب را تا وقتى که سرخى طرف مغرب - که بعد از غروب کردن آفتاب در آسمان پيدا مى شود - از بين برود تاخير بيندازد بهتر است در آن موقع نماز عشا را بخواند.
مسأله 779 :
وقـت نافله عشا بعد از تمام شدن نماز عشا تا نصف شب است , و بهتر است بعد از نماز عشا بلا فاصله خوانده شود.
مسأله 780 :
نافله صبح پيش از نماز صبح خوانده مى شود , و وقت آن بعد از گذشتن از وقت نماز شب به مقدار انـجام آن مى باشد و تا وقتى که ممکن است آن را پيش از نماز صبح بجا آورد وقت آن ادامه دارد ولى اگر شـخـص نـافله صبح را تا وقتى که سرخى طرف مشرق پيدا شود تاخير بيندازد بهتر است که در اين موقع نماز صبح را بخواند.
مسأله 781 :
اول وقت نافله شب بنابر مشهور نصف شب است و تا اذان صبح وقتش ادامه دارد , و بهتر آن است که نزديک اذان صبح خوانده شود.
مسأله 782 :
مـسـافـر و کسى که براى او سخت است نافله شب را بعد از نصف شب بخواند مى تواند آن را در اول شب بجا آورد.