6 - شک در نمازهاى مستحبى
مسأله 1200 :
اگر در شماره رکعتهاى نماز مستحبى شک کند ، چنانچه طرف بيشتر شک نماز را باطل مى کند ، بايد بنا را بر کمتر بگذارد مثلا اگر در نافله صبح شک کند که دو رکعت خوانده يا سه رکعت ، بايد بنا را بگذارد که دو رکعت خوانده است واگر طرف بيشتر شک نماز را باطل نمى کند مثلا شک کند که دو رکعت خوانده يا يک رکعت بهر طرف شک عمل کند ، نمازش صحيح است
مسأله 1201 :
کم شدن رکن ، نافله را باطل مى کند ولى زياد شدن رکن ، آن را باطل نمى کند ، پس اگر يکى از کارهاى نافله را فراموش کند وموقعى يادش بيايد که مشغول رکن بعد از آن شده ، بايد آن کار را انجام دهد ، ودوباره آن رکن را بجا آورد مثلا اگر در بين رکوع يادش بيايد که حمد را نخوانده ، بايد برگردد وحمد را بخواند ودوباره به رکوع رود
مسأله 1202 :
اگر در يکى از کارهاى نافله شک کند ، خواه رکن باشد يا غير رکن ، چنانچه محل آن نگذشته ، بايد بجا آورد واگر محل آن گذشته ، به شک خود اعتنا نکند
مسأله 1203 :
اگر در نماز مستحبى دو رکعتى گمانش به سه رکعت يا بيشتر برود ، بايد اعتنا کند ونمازش باطل است
واگر گمانش به دو رکعت يا کمتر برود بايد به همان گمان عمل کند ، مثلا اگر گمانش به يک رکعت مى رود احتياطا بايد يک رکعت ديگر بخواند
مسأله 1204 :
اگر در نماز نافله کارى کند که براى آن سجده سهو واجب مى شود ، لازم نيست سجده سهو بجا آورد واگر يک سجده يا تشهد را فراموش / صفحة 214 / نمايد ، لازم نيست بعد از نماز قضاى سجده وتشهد را بجا آورد
مسأله 1205 :
اگر شک کند که نماز مستحبى را خوانده يا نه ، چنانچه آن نماز مثل نماز جعفر طيار وقت معين نداشته باشد ، بنا بگذارد که نخوانده است
وهمچنين است اگر مثل نافله يوميه که وقت معين داشته باشد وپيش از گذشتن وقت شک کند که آن را بجا آورده يا نه ، ولى اگر بعد از گذشتن وقت شک کند که خوانده است يا نه ، به شک خود اعتنا نکند