شک در چيزى که محل آن گذشته است
مسأله 1177 :
اگر در بين نماز شک کند که يکى از کارهاى واجب آن را انجام داده يا نه , مثلا شک کند که حمد خوانده يا نه , چنانچه مشغول کارى باشد که شرعا نبايد در صورتى که آن کار قبلى را عمدا ترک کرده است مشغول اين کار شود مثلا در حال خواندن سوره شک کند حمد خوانده يا نه , نبايد به شک خود اعتنا کند , و در غير اين صورت بايد آنچه را که در انجام آن شک کرده بجا آورد.
مسأله 1178 :
اگـر در بين خواندن آيه شک کند که آيه پيش را خوانده يا نه يا وقتى که آخر آيه را مى خواند شک کند که اول آن را خوانده يا نه , بايد به شک خود اعتنا نکند.
مسأله 1179 :
اگر بعد از رکوع يا سجود شک کند که کارهاى واجب آن مانند ذکر و آرام بودن بدن را انجام داده يا نه , بايد به شک خود اعتنا نکند.
مسأله 1180 :
اگـر در حـالـى کـه بـه سجده مى رود شک کند که رکوع کرده يا نه , يا شک کند که بعد از رکوع ايستاده يا نه , بايد به شک خود اعتنا نکند.
مسأله 1181 :
اگر در حال برخواستن شک کند که سجده يا تشهد را بجا آورده يا نه , بايد به شک خود اعتنا نکند.
مسأله 1182 :
کـسى که نشسته يا خوابيده نماز مى خواند , اگر موقعى که حمد يا تسبيحات مى خواند , شک کند کـه سـجـده يـا تـشـهـد را بجا آورد يا نه بايد به شک خود اعتنا نکند , و اگر پيش از آنکه مشغول حمد يا تسبيحات شود , شک کند که سجده يا تشهد را بجا آورده يا نه , بايد بجا آورد.
مسأله 1183 :
اگر شک کند که يکى از رکنهاى نماز را بجا آورده يا نه , چنانچه مشغول کارى که بعد از آن است نـشـده , بايد بجا آورد , مثلا اگر پيش از خواندن تشهد شک کند که دو سجده را بجا آورده يا نه , بايد بجا آورد و چـنـانـچه بعد يادش بيايد که آن رکن را بجا آورده , چون رکن زياد شده نمازش بنابر احتياط لازم باطل است .
مسأله 1184 :
اگـر شـک کند عملى را که رکن نيست بجا آورده يا نه , چنانچه مشغول کارى که بعد از آن است نـشده , بايد آن را بجا آورد , مثلا اگر پيش از خواندن سوره شک کند که حمد را خوانده يا نه , بايد حمد را بخواند و اگر بعد از انجام آن يادش بيايد که آن را بجا آورده , چون رکن زياد نشده نمازش صحيح است .
مسأله 1185 :
اگر شک کند که رکنى را بجا آورده يا نه مثلا مشغول تشهد است , اگر شک کند که دو سجده را بـجـا آورده يـا نـه و بـه شـک خود اعتنا نکند و بعدا يادش بيايد که آن رکن را بجا نياورده , در صورتى که مـشغول رکن بعد نشده بايد آن را بجا آورد , و اگر مشغول رکن بعد شده نمازش بنابر احتياط لازم باطل اسـت , مثلا اگر پيش از رکوع رکعت بعد يادش بيايد که دو سجده را بجا نياورده , بايد بجا آورد و اگر در رکوع يا بعد از آن يادش بيايد نمازش چنانکه گفته شد باطل است .
مسأله 1186 :
اگـر شـک کند عملى را که رکن نيست بجا آورده يا نه , چنانچه مشغول کارى که بعد از آن است شده , بايد به شک خود اعتنا نکند , مثلا موقعى که مشغول خواندن سوره است , اگر شک کند که حمد را خـوانـده يـا نـه , بـايـد به شک خود اعتنا نکند و اگر بعد يادش بيايد که آن را بجا نياورده , در صورتى که مـشـغـول رکن بعد نشده , بايد بجا آورد و اگر مشغول رکن بعد شده نمازش صحيح است , بنابر اين اگر مثلا در قنوت يادش بيايد که حمد را نخوانده بايد بخواند , و اگر در رکوع يادش بيايد نمازش صحيح است .
مسأله 1187 :
اگـر شـک کـند که سلام نماز را گفته يا نه , چنانچه مشغول به تعقيب نماز يا مشغول نماز ديگر شـده يـا بـه واسطه انجام کارى که نماز را به هم مى زند , از حال نمازگزار بيرون رفته , بايد به شک خود اعتنا نکند و اگر پيش از اينها شک کند , بايد سلام را بگويد.
و اگر شک کند که سلام را درست گفته يا نه به شک خود اعتنا نکند , در هر جايى که باشد.