مسأله 1174 :
شکهایی که نماز را باطل می‌کند از این قرار است:
اول:
شک در شماره رکعتهای نماز دو رکعتی واجب؛ مثل نماز صبح و نماز مسافر و نیز بنا بر احتیاط واجب شک در نماز احتیاط، چنانچه در
مسأله 1238 :
خواهد آمد. ولی شک در شماره رکعتهای نماز مستحب نماز را باطل نمی‌کند.
دوم:
شک در شماره رکعتهای نماز سه رکعتی.
سوم:
آن که در نماز چهار رکعتی شک کند که یک رکعت خوانده یا بیشتر.
چهارم:
آن که در نماز چهار رکعتی پیش از تمام شدن سجده دوم، شک کند که دو رکعت خوانده یا بیشتر. (تفصیل این امر در ذیل صورت چهارم از
مسأله 1208 :
خواهد آمد).
پنجم:
شک بین دو و پنج، یا دو و بیشتر از پنج.
ششم:
شک بین سه و پنج پس از رکوع.
هفتم:
شک بین سه و شش، یا سه و بیشتر از شش.
هشتم:
شک بین چهار و پنج پس از رکوع و قبل از تمام شدن دو سجده (با تفصیلی که در ذیل صورت چهارم از
مسأله 1208 :
خواهد آمد).
نهم:
شک بین چهار و شش، یا چهار و بیشتر از شش.
دهم:
شکی که سه طرف یا بیشتر داشته باشد، مگر شک بین دو و سه و چهار پس از تمام شدن دو سجده (البته در شک بین سه و چهار و پنج قبل از رکوع باید بنشیند و در نتیجه به شک بین دو و سه و چهار پس از تمام شدن دو سجده باز می‌گردد).
مسأله 1175 :
اگر یکی از شکهای باطل‌کننده نماز برای انسان پیش آید، نمی‌تواند نماز را بهم بزند، بلکه باید قدری فکر کند که شکش پابرجا شود، بلکه بنا بر احتیاط واجب باید به قدری فکر کند که صورت نماز بهم بخورد، یا از پیدا شدن یقین یا گمان ناامید شود.