احکام شکار کردن با اسلحه
مسأله 2751 :
اگر حيوان حلال گوشت وحشي را با اسلحه شکار کنند و بميرد با پنج شرط حلال و بدنش پاک است:
اوّل: آن که اسلحه شکار مثل کارد و شمشير برنده باشد، يا مثل نيزه و تير، تيز باشد که بواسطه تيز بودن، بدن حيوان را پاره کند و اگر به وسيله دام يا چوب و سنگ و مانند اينها حيواني را شکار کنند پاک نمي شود و خوردن آن هم حرام است مگر اينکه آن را زنده دريابند و ذبح کنند و اگر حيواني را با تفنگ شکار کنند چنانچه گلوله آن تيز باشد که در بدن حيوان فرو رود و حيوان را بکشد، يا بواسطه حرارتش بدن حيوان را بسوزاند و در اثر سوزاندن، حيوان بميرد پاک و حلال بودنش اشکال دارد.
دوّم: کسي که شکار مي کند بايد مسلمان باشد يا بچه مسلمان باشد که خوب و بد را بفهمد، و اگر کافر يا کسي که در حکم کافر است مانند غلات و خوارج و نواصب حيواني راشکار نمايد، آن شکار حلال نيست.
سوّم: اسلحه را براي شکار کردن حيوان به کار برد و اگر مثلا جايي را نشان کند و اتفاقاً حيواني را بکشد، آن حيوان پاک نيست و خوردن آن هم حرام است.
چهارم: در وقت به کار بردن اسلحه نام خدا را ببرد و چنانچه عمداً نام خدا را نبرد شکار حلال نمي شود، ولي اگر فراموش کند اشکال ندارد.
پنجم: وقتي به حيوان برسد که مرده باشد، يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد و چنانچه به اندازه سر بريدن وقت باشد و سر حيوان را نبرد تا بميرد حرام است.
مسأله 2752 :
اگر دو نفر حيواني را شکار کنند، و يکي از آنان مسلمان و ديگري کافر باشد آن حيوان حلال نيست و اگر هر دو مسلمان باشند و يکي از آن دو نام خدا را ببرد و ديگري عمداً نام خدا را نبرد آن حيوان بنابر احتياط واجب حلال نيست.
مسأله 2753 :
اگر بعد از آن که حيواني را تير زدند مثلا در آب بيفتد، و انسان بداند که حيوان بواسطه تير و افتادن در آب جان داده، حلال نيست. بلکه اگر شک کند که فقط براي تير بوده يا نه، حلال نمي باشد. و اگر حيواني را شکار کنند و از نظر ناپديد شود و بعد از آن مرده آن حيوان پيدا شود اگر بدانند که موت آن فقط مستند به سلاح شکار بوده حلال است ولي اگر احتمال دهند که سلاح شکار به ضميمه چيز ديگر سبب مرگ حيوان شده محکوم به نجاست و حرمت است.
مسأله 2754 :
اگر با سگ غصبي يا اسلحه غصبي حيواني را شکار کند، شکار حلال است و مال خود او مي شود ولي گذشته از اين که گناه کرده بايد اجرت اسلحه يا سگ را به صاحبش بدهد.
مسأله 2755 :
اگر با شمشير يا چيز ديگري که شکار کردن با آن صحيح است با شرطهايي که در مسأله 2746 گفته شد، حيواني را دو قسمت کنند، و سر و گردن در يک قسمت بماند و انسان وقتي برسد که حيوان جان داده باشد، هر دو قسمت حلال است اگر به همين قطع کردن جان داده باشد و اگر حيوان زنده باشد و وقت تنگ باشد براي سر بريدن به آداب شرع، بنابر احتياط واجب قسمتي که سر و گردن ندارد حرام، و قسمتي که سر و گردن دارد حلال است و اگر وقت باشد براي سر بريدن، آن قسمت که در آن سر نيست حرام است و آن قسمت ديگر اگر سر آن را به دستوري که در شرع معين شده ببرند حلال است به شرط آن که در زمان بريدن سرش زنده باشد اگر چه ممکن نباشد زنده بماند و در حال جان دادن باشد.
مسأله 2756 :
اگر با چوب يا سنگ يا چيز ديگري که شکار کردن با آن صحيح نيست حيواني را دو قسمت کنند، قسمتي که سر و گردن ندارد حرام است و قسمتي که سر و گردن دارد، اگر زنده باشد، و سر آن را به دستوري که در شرع معين شده ببرند حلال است به شرط آن که در زمان بريدن سرش، زنده باشد اگر چه ممکن نباشد زنده بماند و در حال جان دادن باشد.
مسأله 2757 :
اگر حيواني را شکار کنند، يا سر ببرند و بچه زنده اي از آن بيرون آيد چنانچه آن بچه را به دستوري که در شرع معين شده سر ببرند حلال و گر نه حرام مي باشد.
مسأله 2758 :
اگر حيواني را شکار کنند يا سر ببرند و بچه مرده اي از شکمش بيرون آورند، چنانچه خلقت آن بچه کامل باشد و مو يا پشم در بدنش روييده باشد و در اثر کشتن مادرش مرده باشد پاک و حلال است. ولي اگر پيش از کشتن مادرش مرده باشد نجس و حرام است.