2 - زمين
مسأله 184 :
زمين با سه شرط کف پا و ته کفش را که به راه رفتن يا پا گذاشتن بر زمين نجس ، نجس شده پاک مى کند :
( اول ) آن که زمين پاک باشد .
( دوم ) آن که خشک باشد .
( سوم ) آن که اگر عين نجس - مانند خون و بول - يا متنجس - به مثل گلى که نجس شده - در کف پا و ته کفش باشد ، به واسطهء راه رفتن يا ماليدن به زمين بر طرف شود ، و نيز زمين بايد خاک يا سنگ يا آجر فرش و مانند اينها باشد ، و با راه رفتن روى فرش و حصير و سبزه و مانند اينها کف پا و ته کفش نجس پاک نمى شود .
مسأله :
185 پاک شدن کف پا و ته کفش نجس به واسطهء راه رفتن روى آسفالت و روى زمينى که با چوب فرش شده محل اشکال است .
مسأله 186 :
براى پاک شدن کف پا و ته کفش بهتر است مقدار پانزده ذراع يا بيشتر راه بروند اگر چه به کمتر از آن يا ماليدن به زمين نجاست بر طرف شود .
مسأله 187 :
لازم نيست کف پا يا ته کفش نجس تر باشد ، بلکه اگر خشک هم باشد به راه رفتن پاک مى شود .
مسأله 188 :
بعد از آن که کف پا يا ته کفش نجس به راه رفتن پاک شد مقدارى از اطراف آن هم که معمولا به گل آلوده مى شود پاک مى گردد .
مسأله 189 :
کسى که با دست و زانو راه مى رود ، اگر کف دست يا زانوى او نجس شود پاک شدن آن با راه رفتن محل اشکال است ، و همچنين است ته عصا و ته پاى مصنوعى و نعل چهارپايان و چرخ اتومبيل و درشکه و مانند اينها .
مسأله 190 :
اگر بعد از راه رفتن ، بو يا رنگ يا ذره هاى کوچکى از نجاست که ديده نمى شود در کف پا يا ته کفش بماند ، اشکال ندارد ، اگر چه احتياط مستحب آن است که به قدرى راه بروند که آنها هم بر طرف شود .
مسأله 191 :
توى کفش به واسطهء راه رفتن پاک نمى شود ، و پاک شدن کف جوراب به واسطهء راه رفتن ، محل اشکال است .