احکام تخلّى
مسأله :
واجب است مکلّف وقت تخلّى و مواقع ديگر عورت خود را از کسانى که مکلّفند، گرچه مثل خواهر و مادر با او محرم باشند، و همچنين از ديوانه مميّز و بچه‌هاى مميّز که خوب و بد را مى‌فهمند، بپوشاند ولى زن و شوهر لازم نيست عورت خود را از يکديگر بپوشانند.
مسأله :
لازم نيست با چيز مخصوصى عورت خود را بپوشاند و اگر مثلاً با دست هم آن را بپوشاند کافى است.
مسأله :
موقع تخلّى بايد طرف جلوى بدن يعنى سينه و شکم رو به قبله و پشت به قبله نباشد.
مسأله :
اگر موقع تخلّى طرف جلوى بدن کسى رو به قبله يا پشت به قبله باشد و عورت را از قبله برگرداند کفايت نمى‌کند و اگر جلوى بدن او رو به قبله يا پشت به قبله نباشد، احتياط مستحب آن است که عورت را رو به قبله يا پشت به قبله ننمايد.
مسأله :
در موقع تطهير مخرج بول و غائط و استبراء رو به قبله يا پشت به قبله بودن اشکال ندارد.
مسأله :
اگر براى آنکه نامحرم او را نبيند يا به علّت ديگرى مجبور شود رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند اشکال ندارد.
مسأله :
اگر قبله را نمى‌داند جستجو لازم نيست، و به هر طرف بنشيند مانعى ندارد، بنابراين در هواپيما و قطار و اتومبيل که قبله را نمى‌داند، تخلّى کردن اشکال ندارد.
مسأله :
بهتر است که بچّه را در وقت تخلّى رو به قبله يا پشت به قبله ننشانند، و اگر خود بچّه هم بنشيند بهتر است جلوگيرى نمايند.
مسأله :
در چهار جا تخلّى حرام است:
اوّل: در کوچه‌ها و خيابانها که مسير مردم است.
دوّم: در ملک کسى که اجازه تخلّى نداده است.
سوّم: در جايى که براى عدّه مخصوصى وقف شده است مثل بعضى ازمدرسه‌ها.
چهارم: روى قبر مؤمنين در صورتى که بى‌احترامى به آنان باشد.
مسأله :
مخرج غائط را مى‌توان با آب شست يا با هر چيز ديگرى که عين نجاست را برطرف مى‌کند مانند: کاغذ، پارچه، سنگ و مانند اينها تميز کرد، گرچه نجاست ديگرى مانند خون بيرون آمده يا نجاستى از خارج به آن رسيده و يا اطراف مخرج بيشتر از مقدار معمول آلوده شده باشد ولى در تمام موارد شستن با آب بهتر است.
مسأله :
مخرج بول با غير آب پاک نمى‌شود، و اگر بعد از برطرف شدن بول يک مرتبه بشويند کافى است، بلکه اگر بعد از بر طرف شدن بول باز هم آب روى آن بيايد کفايت مى‌کند و لازم نيست قطع کنند و دوباره بريزند.
مسأله :
اگر مخرج غائط را با آب بشويند بايد چيزى از غائط به آن نماند، ولى باقى ماندن رنگ و بوى آن مانعى ندارد و دوبار شستن هم لازم نيست.
مسأله :
هرگاه با سنگ و کلوخ و مانند اينها غائط را از مخرج بر طرف کنند، اگرچه پاک نمى‌شود ولى‌نماز خواندن با آن مانعى‌ندارد و چنانچه چيزى هم به آن برسد نجس نمى‌شود و باقى ماندن ذرّه‌هاى کوچک هم اشکال ندارد.
مسأله :
اگر شک کند مخرج را تطهير کرده يا نه، اگر هميشه بعد از بول يا غائط فوراً تطهير مى‌کرده لازم نيست خود را تطهير نمايد.
مسأله :
استبرا عمل مستحبّى است که مردها بعد از بيرون آمدن بول انجام مى‌دهند و آن داراى اقسامى است، و بهترين آنها اين است که بعد از قطع شدن بول اگر مخرج غائط نجس شده اوّل آن را تطهير کنند، بعد سه دفعه با انگشت ميانه دست چپ از مخرج غائط تا بيخ آلت بکشند و بعد شَست را روى آلت و انگشت پهلوى شَست را زير آن بگذارند و سه مرتبه تا ختنه‌گاه بکشند و پس از آن سه مرتبه سر آلت را فشار دهند.
مسأله :
آبهايى که از انسان خارج مى‌شود اگر بداند بول است يا منى نجس است ولى آبهاى ديگر مانند آبى که بعد از ملاعبه و بازى کردن بيرون مى‌آيد چنانچه استبرا کرده يا مدتى (حدود ده دقيقه) از بول کردن او گذاشته باشد پاک است و وضو و غسل را باطل نمى‌کند.
مسأله :
اگر انسان شک کند استبرا کرده يا نه و رطوبتى از او بيرون آيد که نداند پاک است يا نه، اگر هميشه بعد از بول استبرا مى‌کرده اجتناب لازم نيست و چنانچه وضو گرفته باشد باطل نمى‌شود، و نيز اگر شک کند استبرايى که کرده درست بوده يا نه و رطوبتى از او بيرون آيد که نداند پاک است يا نه، پاک مى‌باشد و وضو را هم باطل نمى‌کند.
مسأله :
براى زن استبرا از بول نيست و اگر رطوبتى ببيند و شک کند پاک است يا نه، پاک مى‌باشد، وضو و غسل او را هم باطل نمى‌کند.
مسأله :
در موقع تخلّى پنج چيز مستحب است:
1 - نشستن در جايى که کسى انسان را نبيند.
2 - با پاى چپ به محل تخلّى وارد شدن.
3 - با پاى راست از محل تخلّى خارج شدن.
4 - در حال تخلّى سر را پوشاندن.
5 - سنگينى بدن را بر پاى چپ انداختن.
مسأله :
در موقع تخلّى يازده چيز مکروه است:
1 - نشستن در مقابل خورشيد يا ماه، ولى اگر عورت خود را با وسيله‌اى بپوشاند مکروه نيست.
2 - نشستن در مقابل باد.
3 - نشستن زير درختى که ميوه مى‌دهد.
4 - خوردن و آشاميدن.
5 - توقّف زياد.
6 - تطهير با دست راست.
7 - حرف زدن، ولى اگر ناچار باشد يا ذکر خدا بگويد اشکال ندارد.
8 - در حال ايستادن.
9 - در زمين سخت.
10 - در سوراخ جانوران.
11 - در آب خصوصاً آب راکد.
مسأله :
خوددارى کردن از بول و غائط مکروه است و اگر ضرر برساند بايد خوددارى نکند.
مسأله :
مستحبّ است انسان پيش از نماز و پيش از خواب و پيش از جماع و بعد از بيرون آمدن منى بول کند.