طلاق خلع
مسأله 2537 :
طلاق زنى را که به شوهرش مايل نيست , و مهر يا مال ديگر خود رابه او مى بخشد که طلاقش دهد, طلاق خلع گويند.
مسأله 2538 :
اگر خود شوهر بخواهد صيغه طلاق را بخواند, چنانچه اسم زن مثلا فاطمه باشد, پس از بذل مى گويد: (زوجتى فاطمه خالعتها على ما بذلت هى طالق ) يعنى : زنم فاطمه را در مقابل چيزى که بذل نموده طلاق خلع دادم او رها است .
مسأله 2539 :
اگر زنى کسى را وکيل کند که مهر او را به شوهرش ببخشد, و شوهرهمان کس را وکـيـل کـنـد کـه زن را طلاق دهد, چنانچه مثلا اسم شوهر محمد و اسم زن فاطمه باشد, وکيل صيغه طلاق را اين طور مى خواند: (عن موکلتى فاطمه بذلت مهرها لموکلى محمد ليخلعها عليه ).
پس از آن بدون فاصله مى گويد: (زوجه موکلى خالعتها على ما بذلت هى طالق ).
و اگر زنى کسى را وکيل کند که غير از مهر, چيز ديگرى را به شوهر او ببخشد که او راطلاق دهد, وکـيـل بايد بجاى کلمه (مهرها) آن چيز را بگويد, مثلا اگر صد تومان داده بايد بگويد: (بذلت ماه تومان ).