عده ای از زن ها که ازدواج با آن ها حرام است (آیت الله محمد فاضل لنکرانی (ره))

عدّه اى از زنها که ازدواج با آنها حرام است

مسأله 2534 :

ازدواج با زنهائى که مثل مادر و خواهر و مادر زن با انسان محرم هستند حرام است.

مسأله 2535 :

اگر کسى زنى را براى خود عقد نمايد، اگر چه با او نزديکى نکند، مادر و مادر مادر آن زن و مادر پدر او هر چه بالا روند به آن مرد محرم مى شوند.

مسأله 2536 :

اگر زنى را عقد کند و با او نزديکى نمايد، دختر و نوه دخترى و پسرى آن زن هر چه پائين روند، چه در وقت عقد باشند يا بعداً به دنيا بيايند، به آن مرد محرم مى شوند.

مسأله 2537 :

اگر با زنى که براى خود عقد کرده نزديکى هم نکرده باشد، تا وقتى که آن زن در عقد او است نمى تواند با دختر او ازدواج کند.

مسأله 2538 :

عمّه و خاله پدر و عمّه و خاله پدربزرگ و عمّه و خاله مادر و عمّه و خاله مادربزرگ هر چه بالا روند به انسان محرمند.

مسأله 2539 :

پدر و جدّ شوهر، هر چه بالا روند، و پسر و نوه پسرى و دخترى او هر چه پائين آيند چه در موقع عقد باشند، يا بعداً به دنيا بيايند به زن او محرم هستند.

مسأله 2540 :

اگر زنى را براى خود عقد کند، دائمه باشد، يا صيغه تا وقتى که آن زن در عقد او است نمى تواند با خواهر آن زن ازدواج کند.

مسأله 2541 :

اگر زن خود را به ترتيبى که در کتاب طلاق گفته مى شود طلاق رجعى دهد، در بين عدّه نمى تواند خواهر او را عقد نمايد، بلکه در عدّه طلاق بائن هم که بعداً بيان مى شود، احتياط مستحب آن است که از ازدواج با خواهر زنش خود دارى نمايد.

مسأله 2542 :

انسان نمى تواند بدون اجازه زن خود، با خواهر زاده و برادر زاده او ازدواج کند ولى اگر بدون اجازه زنش آنان را عقد نمايد و بعداً زن بگويد به آن عقد راضى هستم اشکالى ندارد.

[426]

مسأله 2543 :

اگر زن بفهمد شوهرش برادر زاده يا خواهر زاده او را عقد کرده و حرفى نزند، چنانچه بعداً رضايت ندهد عقد آنان باطل است، بلکه اگر از حرف نزدنش معلوم باشد که باطناً راضى بوده احتياط واجب آن است که شوهرش از برادر زاده او جدا شود مگر آنکه اجازه دهد.

مسأله 2544 :

زن مسلمان نمى تواند به عقد کافر در آيد، مرد مسلمان هم نمى تواند با زنهاى کافره بطور دائم ازدواج کند ولى صيغه کردن زنهاى اهل کتاب مانند يهود و نصارى مانعى ندارد.

مسأله 2545 :

اگر انسان پيش از آن که دختر عمّه يا دختر خاله خود را بگيرد با مادر آنان زنا کند ديگر نمى تواند با آنان ازدواج نمايد.

مسأله 2546 :

اگر با دختر عمه يا دختر خاله خود ازدواج نمايد و پيش از آنکه با آنان نزديکى کند با مادرشان زنا نمايد، احتياط واجب آن است که از ايشان جدا شود.

مسأله 2547 :

اگر با زنى غير از عمّه و خاله خود زنا کند، احتياط واجب آن است که با دختر او ازدواج نکند، ولى اگر زنى را عقد نمايد و با او نزديکى کند بعد با مادر او زنا کند، آن زن بر او حرام نمى شود و اگر پيش از آنکه با او نزديکى کند با مادر او زنا نمايد، احتياط واجب آن است که از آن زن جدا شود.

مسأله 2548 :

اگر با زنى که در عدّه طلاق رجعى است زنا کند آن زن بر او حرام نمى شود و اگر با زنى که در عدّه متعه، يا طلاق بائن، يا عدّه وفات است زنا کند بعداً مى تواند او را عقد کند و معناى طلاق رجعى و طلاق بائن و عدّه متعه و عدّه وفات در احکام طلاق گفته خواهد شد.

مسأله 2549 :

اگر با زن بى شوهرى که در عدّه نيست زنا کند، بعداً مى تواند آن زن را براى خود عقد نمايد، ولى احتياط مستحب آن است که صبر کند تا آن زن حيض ببيند بعد او را عقد کند و همچنين است اگر ديگرى بخواهد آن زن را عقد نمايد.

مسأله 2550 :

اگر زنى را که در عدّه ديگرى است براى خود عقد کند، چنانچه مرد و زن يا يکى از آنان بدانند که عدّه زن تمام نشده و بدانند عقد کردن زن در عدّه حرام است آن زن بر او حرام مى شود، اگر چه مرد بعد از عقد با آن زن نزديکى نکرده باشد.

مسأله 2551 :

اگر زنى را براى خود عقد کند و بعد معلوم شود که در عدّه بوده

[427]

چنانچه هيچ کدام نمى دانسته اند زن درعدّه است و نمى دانسته اند که عقد کردن زن در عدّه حرام است، در صورتى که مرد با او نزديکى کرده باشد، آن زن بر او حرام مى شود.

مسأله 2552 :

اگر انسان بداند زنى شوهر دارد و با او ازدواج کند بايد از او جدا شود و بعداً هم او را براى خود عقد نکند.

مسأله 2553 :

زن شوهر دار اگر زنا بدهد بر شوهر خود حرام نمى شود و چنانچه توبه نکند و بر عمل خود باقى باشد، اگر مشهوره به زانيه بودن شود احتياط واجب آن است که شوهر او را طلاق دهد ولى بايد مَهرش را بدهد.

مسأله 2554 :

زنى را که طلاق داده اند و زنى که صيغه بوده و شوهرش مدّت او را بخشيده يا مدّتش تمام شده، چنانچه بعد از مدّتى شوهر کند و بعد شک کند که موقع عقد شوهر دوّم عدّه شوهر اوّل تمام بوده يا نه، بايد به شک خود اعتنا نکند.

مسأله 2555 :

اگر شخص بالغى با پسر نابالغى لواط کند، مادر، خواهرو دختر پسر بر او حرام مى شود ولى اگر هر دو بالغ باشند يا نابالغباشند يا مفعول بالغ باشد يا شک کند که بالغ بوده يا دخولشده يا نه بر او حرام نمى شود.

مسأله 2556 :

اگر با مادر يا خواهر يا دختر پسرى ازدواج نمايد و بعد از ازدواج و دخول به زوجه با آن پسر لواط کند، آنان بر او حرام نمى شوند و اگر بعد از عقد و پيش از دخول لواط کند بنابر احتياط واجب آن زن بر او حرام مى شود.

مسأله 2557 :

اگر کسى در حال احرام که يکى از کارهاى حج يا عمره است، با زنى ازدواج نمايد عقد او باطل است، و چنانچه مى دانسته که زن گرفتن بر او حرام است، ديگر نمى تواند آن زن را عقد کند.

مسأله 2558 :

اگر زنى که در حال احرام است با مردى که در حال احرام نيست ازدواج کند عقد او باطل است، و اگر زن مى دانسته که ازدواج در حال احرام حرام است واجب است که بعداً با آن مرد ازدواج نکند.

مسأله 2559 :

اگر مرد طواف نساء را که يکى از کارهاى حج است بجا نياورد، زنش که بواسطه مُحرم شدن بر او حرام شده بود حلال نمى شود، و نيز اگر زن طواف

[428]

نساء نکند، شوهرش بر او حلال نمى شود، ولى اگر بعداً طواف نساء را انجام دهند به يکديگر حلال مى شوند.

مسأله 2560 :

اگر کسى دختر نابالغى را براى خود عقد کند و پيش از آنکه نُه سال دختر تمام شود، با او نزديکى و دخول کند، چنانچه او را افضاء نمايد هيچوقت نبايد با او نزديکى کند.

مسأله 2561 :

زنى را که سه مرتبه طلاق داده اند بر شوهرش حرام مى شود، ولى اگر با شرايطى که در کتاب طلاق گفته مى شود با مرد ديگرى ازدواج کند، شوهر اوّل مى تواند دوباره او را براى خود عقد نمايد.