( احکام غسل کردن ).
مسأله 378 :
در غسل ارتماسى يا ترتيبى پاک بودن تمام بدن پيش از غسل لازم نيست , بلکه اگر به فرو رفتن در آب يا ريختن آب به قصد غسل بدن پاک شود غسل محقق مى شود.
مسأله 379 :
کـسـى کـه از حـرام جـنب شده با آب گرم غسل کند اگر چه عرق مى کند غسل او صحيح است و احتياط مستحب آن است که با آب سرد غسل کند.
مسأله 380 :
اگـر در غـسـل بـه انـدازه سر مويى از بدن نشسته بماند , غسل باطل است , ولى شستن مثل توى گوش و بينى و هر چه از باطن شمرده مى شود.
واجب نيست .
مسأله 381 :
جايى را که شک دارد از ظاهر بدن است يا از باطن آن بايد آن را بشويد.
مسأله 382 :
اگـر سوراخ جاى گوشواره و مانند آن بقدرى گشاد باشد که داخل آن از ظاهر شمرده شود , بايد آن را شست , و گرنه شستن آن لازم نيست .
مسأله 383 :
چـيزى را که مانع رسيدن آب به بدن است , بايد برطرف کند و اگر پيش از آنکه يقين کند برطرف شده غسل نمايد غسل او باطل است .
مسأله 384 :
اگـر مـوقـع غسل شک کند , چيزى که مانع از رسيدن آب باشد در بدن او هست يا نه , بايد وارسى کند تا مطمئن شود که مانعى نيست .
مسأله 385 :
در غـسـل بـايـد مـوهاى کوتاهى را که جزء بدن حساب مى شود بشويد و شستن موهاى بلند واجب نيست , بلکه اگر آب را طورى به پوست برساند که آنها تر نشود , غسل صحيح است , ولى اگر رساندن آب به پوست بدون شستن آنها ممکن نباشد , بايد آنها را بشويد که آب به بدن برسد.
مسأله 386 :
تـمـام شرطهايى که براى صحيح بودن وضو گفته شد : مثل پاک بودن آب و غصبى نبودن آن , در صـحـيح بودن غسل هم شرط است , ولى در غسل لازم نيست بدن را از بالا به پايين بشويد , و نيز در غسل ترتيبى لازم نيست بعد از شستن سر و گردن فورا بدن را بشويد , پس اگر بعد از شستن سر و گردن صبر کند و بعد از مدتى بدن را بشويد اشکال ندارد.
بلکه لازم نيست تمام سر و گردن يا بدن را يک مرتبه بشويد پس جايز است مثلا سر را شسته و بعد از مدتى گـردن را بشويد , ولى کسى که نمى تواند از بيرون آمدن بول يا غايط خوددارى کند , اگر به اندازه اى که غـسـل کـنـد و نـماز بخواند بول يا غايط از او بيرون نمى آيد بايد فورا غسل کند و بعد از غسل هم فورا نماز بخواند.
مسأله 387 :
کـسـى کـه پول حمامى را بدون اينکه بداند حمامى راضى است بخواهد نسيه بگذارد , اگر چه بعد حمامى را راضى کند , غسل او باطل است .
مسأله 388 :
اگر حمامى راضى باشد که پول حمام نسيه بماند , ولى کسى که غسل مى کند قصدش اين باشد که طلب او را ندهد , يا از مال حرام بدهد غسل او باطل است .
مسأله 389 :
اگر پولى را که خمس آن را نداده به حمامى بدهد , اگر چه مرتکب حرام شده , ولى ظاهر اين است که غسل او صحيح باشد و ذمه اش به مستحقين خمس مشغول مى شود.
مسأله 390 :
اگـر مـخـرج غايط را در آب خزينه تطهير کند , و پيش از غسل شک کند که چون در خزينه تطهير کـرده حـمـامى به غسل کردن او راضى است يا نه , غسل او باطل است , مگر اينکه پيش از غسل حمامى را راضى کند.
مسأله 391 :
اگـر شـک کـنـد کـه غسل کرده يا نه بايد غسل کند , ولى اگر بعد از غسل شک کند , که غسل او درست بوده يا نه , لازم نيست دوباره غسل نمايد.
مسأله 392 :
اگـر در بـيـن غـسل , حدث اصغر از او سر زند , مثلا بول کند لازم نيست غسل را رها کرده و غسل ديگرى بنمايد بلکه مى تواند غسل خود را تمام نمايد و در اين صورت بنابر احتياط لازم بايد وضو هم بگيرد ولى اگر از غسل ترتيبى به ارتماسى و يا از ارتماسى به ترتيبى يا به ارتماسى دفعى عدول نمايد لازم نيست وضو هم بگيرد.
مسأله 393 :
اگـر از جـهـت ضيق وقت وظيفه مکلف تيمم بوده , ولى به خيال اينکه به اندازه غسل و نماز وقت دارد غـسـل کـنـد , در صورتى که با خود غسل قصد قربت کرده باشد , غسل او صحيح است هر چند براى انجام نماز غسل نموده باشد.
مسأله 394 :
کسى که جنب شده اگر شک کند غسل کرده يا نه , نمازهايى را که خوانده صحيح است , ولى براى نمازهاى بعد بايد غسل کند , و در صورتى که بعد از نماز حدث اصغر از او صادر شده باشد , لازم است وضو هم بگيرد , و اگر وقت باقى است بنابر احتياط لازم نمازى را که خوانده اعاده نمايد.
مسأله 395 :
کـسـى کـه چـند غسل بر او واجب است مى تواند به نيت همه آنها يک غسل به جا آورد , و ظاهر اين است که اگر يکى معين از آنها را قصد کند از بقيه کفايت مى کند.
مسأله 396 :
اگر بر جايى از بدن , آيه قرآن يا اسم خداوند متعال نوشته شده باشد , چنانچه بخواهد وضو يا غسل را ترتيبى به جا آورد , بايد آب را طورى به بدن برساند که دست او به نوشته نرسد.
مسأله 397 :
کسى که غسل جنابت کرده , نبايد براى نماز وضو بگيرد , بلکه با غسلهاى ديگر واجب - غير از غسل اسـتـحـاضـه مـتوسطه - و با غسلهاى مستحب که در مسأله ( 651 ) مى آيد , نيز مى تواند بدون وضو نماز بخواند اگر چه احتياط مستحب آن است که وضو هم بگيرد.