راه ثابت شدن نجاست (آیت الله سید محمد حسینی شاهرودی)

راه ثابت شدن نجاست

مسأله 122 :

نجاست هر چيز از سه راه ثابت مى شود: اول آنکه خود انسان يقين کند چيزى نجس است، و اگر گمان داشته باشد چيزى نجس است، لازم نيست از آن اجتناب نمايد. بنابر اين غذا خوردن در قهوه خانه ها و مهمانخانه هائى که مردمان لاابالى و کسانى که پاکى و نجسى را مراعات نمى کنند در آنها غذا مى خورند، اگر انسان يقين نداشته باشد، غذائى را که براى او آورده اند نجس است اشکال ندارد. دوم آنکه کسى که چيزى در اختيار او است بگويد آن چيز نجس است، مثلاً همسر انسان يا نوکر يا کلفت بگويد، ظرف يا چيز ديگرى که در اختيار او است نجس مى باشد بنابر اقوى بايد از آن اجتناب نمايد. سوم آنکه دو مرد عادل بگويند چيزى نجس است. و نيز اگر يک نفر عادل هم بگويد چيزى نجس است اگر از قول او اطمينان حاصل نشود، بنابر احتياط واجب بايد از آن چيز اجتناب کرد، والا واجب است.

مسأله 123 :

اگر به واسطه ندانستن مسأله نجس بودن و پاک بودن چيزى را نداند مثلاً نداند عرق جنب از حرام پاک است يا نه، بايد مسأله را بپرسد، ولى اگر با اينکه مسأله را مى داند، چيزى را شک کند پاک است يا نه، مثلاً شک کند آن چيز خون است يا نه يا نداند که خون پشه است يا خون انسان، پاک مى باشد.

مسأله 124 :

چيز نجسى که انسان شک دارد پاک شده يا نه، نجس است. و چيز پاک را اگر شک کند نجس شده يا نه، پاک است. و اگر هم بتواند نجس بودن يا پاک بودن آن را بفهمد لازم نيست وارسى کند.

مسأله 125 :

اگر بداند يکى از دو ظرف يا دو لباسى که از هر دوى آنها استفاده مى کند نجس شده و نداند کدام است، بايد از هر دو اجتناب کند. ولى اگر مثلاً نمى داند لباس خودش نجس شده يا لباسى که هيچ از آن استفاده نمى کند و مال ديگرى است، از لباس خودش هم لازم نيست اجتناب نمايد.