2- زمين
مساله 183 :
زمين با سه شرط، کف پا و ته کفش نجس را پاک مى‌کند: اول: آنکه زمين پاک باشد. دوم: آنکه خشک باشد. سوم: آنکه اگر عين نجس مثل خون و بول، يا متنجس مثل گلى که نجس شده در کف پا و ته کفش باشد، به واسطه راه رفتن يا ماليدن پا به زمين برطرف شود. و نيز زمين بايد خاک يا سنگ يا آجر فرش و مانند اينها باشد، و با راه رفتن روى فرش و حصير و سبزه، کف پا و ته کفش نجس پاک نمى‌شود. و اگر به واسطه غير راه رفتن نجس شده باشد، پاک شدنش به واسطه راه رفتن اشکال دارد.
مساله 184 :
پاک شدن کف پا و ته کفش نجس، به واسطه راه رفتن روى آسفالت و روى زمينى که با چوب فرش شده، محل اشکال است. بلکه پاک نشدن اقوى است.
مساله 185 :
براى پاک شدن کف پا و ته کفش، بهتر است پانزده قدم يا بيشتر راه بروند، اگر چه به کمتر از پانزده قدم يا ماليدن پا به زمين، نجاست برطرف شود.
مساله 186 :
لازم نيست کف پا و ته کفش نجس، تر باشد. بلکه اگر خشک هم باشد به راه رفتن پاک مى‌شود.
مساله 187 :
بعد از آنکه کف پا و ته کفش نجس به راه رفتن پاک شد، مقدارى از اطراف آن هم که معمولا به گل آلوده مى‌شود، اگر زمين يا خاک به آن اطراف برسد، پاک مى‌گردد.
مساله 188 :
کسى که با دست و زانو راه مى رود، اگر کف دست‌يا زانوى او نجس شود، پاک شدن دست و زانوى او به وسيله راه رفتن، محل اشکال است. و همچنين است‌ته عصا و ته پاى مصنوعى و نعل چهار پايان و چرخ اتومبيل و درشکه و مانند اينها.
مساله 189 :
اگر بعد از راه رفتن ذره‌هاى کوچکى از نجاست که ديده نمى‌شود در کف پا يا ته کفش پا بماند، بايد آن ذره‌ها را هم برطرف کرد، ولى باقى بودن بو و رنگ اشکال ندارد.
مساله 190 :
توى کفش و مقدارى از کف پا که به زمين نمى‌رسد به واسطه راه رفتن پاک نمى‌شود، و پاک شدن کف جوراب به واسطه راه رفتن، محل اشکال است. ولى اگر کف جوراب از پوست باشد، به وسيله راه رفتن پاک مى‌شود.