احکام متفرقه طلاق
مساله 2536 :
اگر با زن نامحرمى به گمان اين که عيال خود او است نزديکى کند، چه زن بداند که او شوهرش نيست‌يا گمان کند که شوهرش مى‌باشد بايد عده نگهدارد.
مساله 2537 :
اگر با زنى که مى‌داند عيالش نيست، زنا کند، چنانچه زن نداند که آن مرد شوهر او نيست، بنابر احتياط واجب بايد عده نگهدارد.
مساله 2538 :
اگر مرد، زنى را گول بزند که از شوهر طلاق بگيرد و زن او شود، طلاق و عقد آن صحيح است، ولى هر دو معصيت بزرگى کرده‌اند
مساله 2539 :
هرگاه زن در ضمن عقد با شوهر شرط کند که اگر شوهر مسافرت نمايد، يا مثلا شش ماه به او خرجى ندهد، اختيار طلاق با او باشد، اين شرط باطل است، ولى چنانچه شرط کند که اگر مرد مسافرت کند، يا مثلا تا شش ماه خرجى ندهد، از طرف او براى طلاق خود وکيل باشد، چنانچه پس از مسافرت مرد يا خرجى ندادن شش ماه، خود را طلاق دهد صحيح است.
مساله 2540 :
زنى که شوهرش گم شده، اگر بخواهد به ديگرى شوهر کند بايد نزد مجتهد عادل برود و به دستور او عمل نمايد.
مساله 2541 :
پدر و جد پدرى ديوانه اگر مصلحت باشد، مى‌توانند زن او را طلاق بدهند.
مساله 2542 :
اگر پدر و جد پدرى براى طفل خود زنى را صيغه کند، اگرچه مقدارى از زمان تکليف بچه جزء مدت صيغه باشد، مثلا براى پسر چهارده ساله خودش زنى را دو ساله صيغه کند چنانچه صلاح بچه باشد، مى‌تواند مدت آن زن را ببخشد ولى زن دايمى او را نمى‌تواند طلاق دهد.
مساله 2543 :
اگر از روى علاماتى که در شرع معين شده، مرد دو نفر را عادل بداند و زن خود را پيش آنان طلاق دهد، ديگرى که آنان را عادل نمى‌داند بنابر احتياط واجب، نبايد آن زن را براى خود يا براى کس ديگر عقد کند.
مساله 2544 :
اگر کسى زن خود را بدون اين که او بفهمد طلاق دهد، چنانچه مخارج او را مثل وقتى که زنش بوده بدهد و مثلا بعد از يک سال بگويد: يک سال پيش تو را طلاق دادم و شرعا هم ثابت کند، مى‌تواند چيزهايى را که در آن مدت براى زن تهيه نموده و او مصرف نکرده است از او پس بگيرد ولى چيزهايى را که مصرف کرده نمى‌تواند از او مطالبه نمايد.