دستور نماز احتیاط (آیت الله سید محمد صادق روحانی)

نماز احتياط

مسأله 1222 :

کسى که نماز احتياط بر او واجب است ، بعد از سلام نماز بايد نيت نماز احتياط کند وتکبير بگويد وحمد را بخواند وبه رکوع رود ودو سجده نمايد پس اگر يک رکعت نماز احتياط بر او واجب است ، بعد از دو سجده تشهد بخواند وسلام دهد واگر دو رکعت نماز احتياط بر او واجب است بعد از دو سجده ، يک رکعت ديگر مثل رکعت اول بجا آورد وبعد از تشهد سلام دهد ، وفورا بجا آوردن آن لازم نيست

مسأله 1223 :

نماز احتياط سوره وقنوت ندارد ولازم نيست آن را آهسته بخواند ومستحب است که بسم الله آن را بلند بگويد

مسأله 1224 :

اگر پيش از خواندن نماز احتياط بفهمد نمازى که خوانده درست بوده لازم نيست نماز احتياط را بخواند ، واگر در بين نماز احتياط بفهمد ، لازم نيست آن را تمام کند

مسأله 1225 :

اگر پيش از خواندن نماز احتياط بفهمد که رکعتهاى نمازش کم بوده ، چنانچه کارى که نماز را باطل مى کند انجام نداده ، بايد آنچه از نماز نخوانده بخواند واگر کارى که نماز را باطل مى کند ، انجام داده ، مثلا پشت به قبله کرده ، بايد نماز را دوباره بجا آورد

مسأله 1226 :

اگر بعد از نماز احتياط بفهمد کسرى نمازش به مقدار نماز احتياط بوده ، مثلا در شک بين سه وچهار ، يک رکعت نماز احتياط بخواند ، بعد بفهمد نماز را سه رکعت خوانده ، نمازش صحيح است

مسأله 1227 :

اگر بعد از خواندن نماز احتياط بفهمد کسرى نماز کمتر از نماز احتياط بوده ، مثلا در شک بين دو وچهار ، دو رکعت نماز احتياط بخواند ، بعد بفهمد نماز را سه رکعت خوانده ، بايد نماز را دوباره بخواند

مسأله 1228 :

اگر بعد از خواندن نماز احتياط بفهمد کسرى نماز بيشتر از نماز احتياط بوده ، مثلا در شک بين سه وچهار يک رکعت نماز احتياط بخواند ، بعد بفهمد نماز را دو رکعت خوانده ، بايد نماز را دوباره بخواند

مسأله 1229 :

اگر بين دو وسه وچهار شک کند وبعد از خواندن دو رکعت نماز احتياط ايستاده ، يادش بيايد که نماز را دو رکعت خوانده ، لازم نيست دو رکعت نماز احتياط نشسته را بخواند ، وبايد نماز را دوباره بخواند

مسأله 1230 :

اگر بين سه وچهار شک کند وموقعى که دو رکعت نماز احتياط نشسته يا يک رکعت ايستاده را مى خواند ، يادش بيايد که نماز را سه رکعت خوانده بايد رفع يد از نماز احتياط کند وچنانچه داخل در رکوع نشده و چيزى که عمدا وسهوا نماز را باطل مى کند نياورده کسرى نماز را تمام نمايد ونماز صحيح است واگر داخل در رکوع شده يا چيزى که عمدا وسهوا مبطل نماز است آورده نماز باطل است وبايد نماز را دوباره بخواند

مسأله 1231 :

اگر بين دو وسه وچهار شک کند وموقعى که دو رکعت نماز احتياط ايستاده را مى خواند ، پيش از رکوع رکعت دوم يادش بيايد که نماز را سه رکعت خوانده ، بايد نماز را دوباره بخواند وغير از آن چيزى لازم نيست

مسأله 1232 :

اگر در بين نماز احتياط بفهمد کسرى نمازش بيشتر يا کمتر از نماز احتياط بوده ، چنانچه داخل در رکوع نشده نماز اصلى را تمام نمايد وصحيح است والا باطل است وبايد دوباره بجا آورد

مسأله 1233 :

اگر شک کند نماز احتياطى را که بر او واجب بوده بجا آورده يا نه ، چنانچه وقت نماز گذشته يا داخل در عمل مترتب شرعى شده باشد مثل اينکه شروع به نماز عصر کرده ونماز احتياط متعلق به ظهر بوده به شک خود اعتنا نکند واگر وقت دارد ، نماز احتياط را بجا آورد ولازم نيست نماز را هم دوباره بخواند

مسأله 1234 :

اگر در نماز احتياط ، رکنى را زياد کند ، يا مثلا بجاى يک رکعت / صفحة 220 / دو رکعت بخواند ، نماز احتياط باطل مى شود ، وبايد دوباره نماز احتياط را بخواند

مسأله 1235 :

موقعى که مشغول نماز احتياط است اگر در يکى از کارهاى آن شک کند ، چنانچه محل آن نگذشته ، بايد بجا آورد واگر محلش گذشته ، بايد به شک خود اعتنا نکند ، مثلا اگر شک کند که حمد خوانده يا نه ، چنانچه به رکوع نرفته بايد بخواند ، واگر به رکوع رفته بايد به شک خود اعتنا نکند

مسأله 1236 :

اگر در شماره رکعتهاى نماز احتياط شک کند ، چنانچه طرف بيشتر شک ، نماز را باطل مى کند ، بايد بنا را بر کمتر بگذارد واگر طرف بيشتر شک نماز را باطل نمى کند ، بايد بنا را بر بيشتر بگذارد ، مثلا موقعى که مشغول خواندن دو رکعت نماز احتياط است ، اگر شک کند که دو رکعت خوانده يا سه رکعت ، چون طرف بيشتر شک نماز را باطل مى کند ، بايد بنا بگذارد که دو رکعت خوانده واگر شک کند که يک رکعت خوانده يا دو رکعت ، چون طرف بيشتر شک نماز را باطل نمى کند ، بايد بنا بگذارد که دو رکعت خوانده است

مسأله 1237 :

اگر در نماز احتياط چيزى که رکن نيست سهوا کم يا زياد شود ، سجده سهو ندارد

مسأله 1238 :

اگر بعد از سلام نماز احتياط شک کند که يکى از اجزاء يا شرايط آن را بجا آورده يا نه ، به شک خود اعتنا نکند

مسأله 1239 :

اگر در نماز احتياط ، تشهد يا يک سجده را فراموش کند بايد بعد از سلام نماز ، آن را قضا نمايد

مسأله 1240 :

اگر نماز احتياط وقضاى يک سجده يا قضاى يک تشهد يا دو سجده سهو بر او واجب شود مختار است در مقدم داشتن هر کدام آنها

مسأله 1241 :

حکم گمان در رکعات نماز مثل حکم يقين است ، مثلا اگر انسان گمان دارد که نماز را چهار رکعت خوانده ، نبايد نماز احتياط بخواند و حکم گمان در افعال حکم شک است مثلا اگر گمان دارد رکوع کرده چنانچه / صفحة 221 / داخل سجود نشده بايد بجا آورد واگر داخل شده نبايد آن را بجا آورد واگر گمان دارد حمد را نخوانده ، چنانچه به رکوع نرفته ، بايد بخواند ، واگر به رکوع رفته نمازش صحيح است

مسأله 1242 :

حکم شک وسهو وگمان در نمازهاى واجب يوميه ونمازهاى واجب ديگر فرق ندارد ، مثلا اگر در نماز آيات شک کند که يک رکعت خوانده يا دو رکعت ، چون شک او در نماز دو رکعتى است نمازش باطل مى شود