نيت زکات
مساله 1957 :
انسان بايد زکات را به قصد قربت‌يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم بدهد و در نيت معين کند که آنچه را مى‌دهد زکات مال است‌يا زکات فطره، ولى اگر مثلا زکات گندم و جو بر او واجب باشد لازم نيست معين کند چيزى را که مى‌دهد زکات گندم است‌يا زکات جو.
مساله 1958 :
کسى که زکات چند مال بر او واجب شده اگر مقدارى زکات بدهد و نيت هيچ کدام آنها را نکند، چنانچه چيزى را که داده هم جنس يکى از آنها باشد زکات همان جنس حساب مى‌شود، و اگر هم جنس هيچ کدام آنها نباشد به همه آنها قسمت مى‌شود پس کسى که زکات چهل گوسفند و زکات پانزده مثقال طلا بر او واجب است اگر مثال يک گوسفند از بابت زکات بدهد و نيت هيچ کدام آنها را نکند زکات گوسفند حساب مى‌شود ولى اگر مقدارى نقره بدهد به زکاتى که براى گوسفند و طلا بدهکار است تقسيم مى‌شود.
مساله 1959 :
اگر کسى را وکيل کند که زکات مال او را بدهد چنانچه وکيل وقتى که زکات را به فقير مى‌دهد از طرف مالک نيت زکات کند کافى است.
مساله 1960 :
اگر مالک يا وکيل او بدون قصد قربت زکات را به فقير بدهد و پيش از آن که آن مال از بين برود خود مالک نيت زکات کند زکات حساب مى‌شود.