عده ای از زن ها که ازدواج با آن ها حرام است (آیت الله سید محمد حسینی شاهرودی)

عده ای از زن ها که ازدواج با آن ها حرام است (آیت الله سید محمد حسینی شاهرودی)

عده اى از زنها که ازدواج با آنها حرام است

مسأله 2392 :

ازدواج با زنهايى که مثل مادر و خواهر و مادرزن با انسان محرم هستند، حرام است.

مسأله 2393 :

اگر کسى زنى را براى خود عقد نمايد، اگر چه با او نزديکى نکند، مادر و مادر مادرِآن زن و مادر پدر او هر چه بالا روند با آن مرد محرم مى شوند.

مسأله 2394 :

اگر زنى را عقد کند و با او نزديکى نمايد، دختر و نوه دخترى و پسرى آن زن هر چه پائين روند، چه در وقت عقد باشند يا بعداً به دنيا بيايند، با آن مرد محرم مى شوند.

مسأله 2395 :

اگر با زنى که براى خود عقد کرده نزديکى هم نکرده باشد، تا وقتى که آن زن در عقد اوست نمى تواند با دختر او ازدواج کند.

مسأله 2396 :

عمه و خاله پدر، و عمه و خاله پدر پدر، و عمه و خاله مادر، و عمه و خاله مادر مادر، هر چه بالا روند به انسان محرمند.

مسأله 2397 :

پدر و جد شوهر، هر چه بالا روند، و پسر و نوه پسرى و دخترى او هر چه پائين آيند چه در موقع عقد باشند، يا بعداً به دنيا بيايند به زن او محرم هستند.

مسأله 2398 :

اگر زنى را براى خود عقد کند، دائمه باشد يا صيغه، تا وقتى که آن زن در عقد اوست، نمى تواند با خواهر آن زن ازدواج نمايد.

مسأله 2399 :

اگر زن خود را به ترتيبى که در کتاب طلاق گفته مى شود طلاق رجعى دهد، در بين عده نمى تواند خواهر او را عقد نمايد، بلى اگر طلاق بائن باشد بعد از وقوع طلاق مى تواند خواهر او را بگيرد، و اما اگر زنى را متعه نمايد، پس اقوى لزوم خوددارى از ازدواج با خواهر او است در بين عده، هر چند مدت تمتع گذشته باشد، يا متمتع مدت را بخشيده باشد، به جهت ورود نص.

مسأله 2400 :

انسان نمى تواند بدون اجازه زن خود با خواهر زاده و برادرزاده او ازدواج کند، ولى اگر بدون اجازه زنش آنان را عقد نمايد و بعداً زن بگويد به آن عقد راضى هستم اشکال ندارد.

مسأله 2401 :

اگر زن بفهمد شوهرش برادرزاده يا خواهرزاده او را عقد کرده و حرفى نزند، چنانچه بعداً رضايت ندهد، عقد آنان باطل است.

مسأله 2402 :

اگر انسان پيش از آنکه دختر عمه يا دختر خاله خود را بگيرد با مادر آنان زنا کند، ديگر نمى تواند با آنان ازدواج نمايد.

مسأله 2403 :

اگر با دختر عمه يا دختر خاله خود ازدواج نمايد و پيش از آنکه با آنان نزديکى کند با مادرشان زنا نمايد، احتياط مستحب آنست که از ايشان جدا شود.

مسأله 2404 :

اگر با زنى غير از عمه و خاله خود زنا کند، احوط بلکه اقوى آنست که با دختر او ازدواج نکند، ولى اگر زنى را عقد نمايد و با او نزديکى کند بعد با مادر او زنا کند، آن زن بر او حرام نمى شود، اگر چه در اين صورت احتياط استحبابى جدا شدن از او است، و همچنين است اگر پيش از آنکه با او نزديکى کند با مادر او زنا نمايد.

مسأله 2405 :

زن مسلمان نمى تواند به عقد کافر درآيد، مرد مسلمان هم نمى تواند با زنهاى کافره غير کتابيه مانند يهود و نصارى بطور دائم و يا متعه ازدواج کند و همچنين با زنهاى کتابيه به طور دائم بنابر احتياط واجب ولى صيغه کردن زن يهوديه و نصرانيه مانعى ندارد.

مسأله 2406 :

اگر با زنى که شوهر دارد يا در عده طلاق رجعى است زنا کند آن زن بر او حرام مى شود على الاحوط، و اگر با زنى که در عده متعه، يا طلاق بائن، يا عده وفات است زنا کند، بعداً مى تواند او را عقد نمايد، و معناى طلاق رجعى و طلاق بائن و عده متعه و عده وفات، در احکام طلاق گفته خواهد شد.

مسأله 2407 :

اگر با زن بى شوهرى که در عده نيست زنا کند، بعداً مى تواند آن زن را براى خود عقد نمايد، ولى احتياط مستحب آنست که صبر کند، تا آن زن حيض ببيند بعد او را عقد نمايد، و همچنين است اگر ديگرى بخواهد آن زن را عقد

کند.

مسأله 2408 :

اگر زنى را که در عده ديگرى است براى خود عقد کند، چنانچه مرد و زن، يا يکى از آنان بدانند که عده زن تمام نشده و بدانند عقد کردن زن در عده حرام است آن زن بر او حرام مى شود، اگر چه مرد بعد از عقد با آن زن نزديکى نکرده باشد.

مسأله 2409 :

اگر زنى را براى خود عقد کند و بعد معلوم شود که در عده بوده چنانچه هيچ کدام نمى دانسته اند زن در عده است و نمى دانسته اند که عقد کردن زن در عده حرام است، در صورتى که مرد با او نزديکى کرده باشد، آن زن بر او حرام مى شود.

مسأله 2410 :

اگر انسان بداند زنى شوهر دارد و با او ازدواج کند، بايد از او جدا شود، و نمى تواند بعداً هم او را به عقد خود درآورد، و همچنين اگر نمى دانسته ولکن نزديکى نموده.

مسأله 2411 :

زن شوهردار اگر زنا بدهد بر شوهر خود حرام نمى شود، و چنانچه توبه نکند و بر عمل خود باقى باشد، بهتر است که شوهر او را طلاق دهد، ولى چنانچه مهرش را نداده و طلب نمايد و وقت آن رسيده باشد و شوهر بتواند بدهد بايد مهرش را بدهد.

مسأله 2412 :

زنى را که طلاق داده اند، و زنى که صيغه بوده و شوهرش مدت او را بخشيده يا مدتش تمام شده، چنانچه بعد از مدتى شوهر کند و بعد شک کند که موقع عقد شوهر دوم، عده شوهر اول تمام بوده يا نه، بايد به شک خود اعتنا نکند.

مسأله 2413 :

مادر و خواهر و دختر پسرى که لواط داده بر لواط کننده حرام است، اگر چه لواط کننده و لواط دهنده بالغ نباشند، ولى اگر گمان کند که دخول شده، يا شک کند که دخول شده يا نه، بر او حرام نمى شود.

مسأله 2414 :

اگر با مادر يا خواهر يا دختر کسى ازدواج نمايد و بعد از ازدواج، با آنکس لواط کند، آنها بر او حرام نمى شوند.

مسأله 2415 :

اگر کسى در حال احرام که يکى از کارهاى حج است، با زنى ازدواج نمايد عقد او باطل است، و چنانچه مى دانسته که زن گرفتن بر او حرام است، ديگر نمى تواند آن زن را عقد کند.

مسأله 2416 :

اگر زنى که در حال احرام است با مردى که در حال احرام نيست ازدواج کند عقد او باطل است، و اگر زن مى دانسته که ازدواج کردن در حال احرام حرام است، احتياط واجب بلکه خالى از قوت نيست که بعداً با آن مرد ازدواج نکند.

مسأله 2417 :

اگر مرد طواف نساء را که يکى از کارهاى حج است و نيز يکى از کارهاى عمره مفرده است بجا نياورد، زنش بر او حرام مى شود، و نيز اگر زن طواف نساء نکند شوهرش بر او حرام مى شود، ولى اگر بعداً طواف نساء را انجام دهند، به يکديگر حلال مى شوند.

مسأله 2418 :

اگر کسى دختر نابالغى را براى خود عقد کند و پيش از آنکه نه سال دختر تمام شود، با او نزديکى و دخول کند بايد تا آخر عمر از دخول به او خوددارى نمايد على الاحوط، در صورتى که افضا شده باشد.

مسأله 2419 :

زنى را که سه مرتبه طلاق داده اند بر شوهرش حرام مى شود، ولى اگر با شرائطى که در کتاب طلاق گفته مى شود، با مرد ديگرى ازدواج کند، شوهر اول مى تواند دوباره او را براى خود عقد نمايد.

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

نظر سایر مراجع

Powered by TayaCMS