شرط اول لباس نمازگزار (آیت الله سید محمد حسینی شاهرودی)

لباس نمازگزار

مسأله 806 :

لباس نمازگزار شش شرط دارد: اول آنکه پاک باشد. دوم آنکه مباح باشد. سوم آنکه از اجزاء مردار

نباشد. چهارم آنکه از حيوان حرام گوشت نباشد. پنجم و ششم آنکه اگر نمازگزار مرد است، لباس او ابريشم خالص و

طلا باف نباشد. و تفصيل اينها در مسائل آينده گفته مى شود.

شرط اول:

مسأله 807 :

لباس نمازگزار بايد پاک باشد و اگر کسى عمداً با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل

است.

مسأله 808 :

کسى که نمى داند با بدن و لباس نجس نماز باطل است، اگر با بدن يا لباس نجس نماز بخواند،

نمازش باطل مى باشد.

مسأله 809 :

اگر به واسطه ندانستن مسأله، چيز نجسى را نداند نجس است مثلاً نداند عرق شتر جلال نجس

است و با آن نماز بخواند نمازش باطل است.

مسأله 810 :

اگر نداند که بدن يا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد نجس بوده نماز او صحيح است، ولى

احتياط مستحب آنست که اگر وقت دارد، دوبار آن نماز را بخواند.

مسأله 811 :

اگر فراموش کند که بدن يا لباسش نجس است و در بين نماز يا بعد از آن يادش بيايد، بايد نماز را

دوباره بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد.

مسأله 812 :

کسى که در وسعت وقت مشغول نماز است، اگر در بين نماز بدن يا لباس او نجس شود و پيش از

آنکه چيزى از نماز را با نجاست بخواند، ملتفت شود که نجس شده، يا بفهمد بدن يا لباس او نجس است و شک کند که

همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده، در صورتى که آب کشيدن بدن يا لباس يا عوض کردن لباس يا بيرون

آوردن آن،نماز را بهم نمى زند، بايد در بين نماز بدن يا لباس را آب بکشد يا لباس را عوض نمايد، يا اگر چيز ديگرى

عورت او را پوشانده، لباس را بيرون آورد، ولى چنانچه طورى باشد که اگر بدن يا لباس را آب بکشد يا لباس را عوض

کند يا بيرون آورد، نماز بهم مى خورد و يا اگر لباس را بيرون آورد برهنه مى ماند، بايد نماز را بشکند و با بدن و لباس پاک

نماز بخواند.

مسأله 813 :

کسى که در تنگى وقت مشغول نماز است اگر در بين نماز لباس او نجس شود و پيش از آنکه چيزى

از نماز را با نجاست بخواند، بفهمد که نجس شده، يا بفهمد که لباس او نجس است و شک کند که همان وقت نجس

شده يا از پيش نجس بوده، در صورتى که آب کشيدن يا عوض کردن يا بيرون آوردن لباس، نماز را بهم نمى زند و

مى تواند لباس را بيرون آورد، بايد لباس را آب بکشد يا عوض کند، يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده، لباس را

بيرون آورد و نماز را تمام کند، اما اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده و لباس را هم نمى تواند آب بکشد يا عوض

کند، بايد لباس را اگر ممکن است بيرون آورد و به دستورى که براى برهنگان گفته شد نماز را تمام کند، ولى چنانچه

طورى است که اگر لباس را آب بکشد يا عوض کند، نماز بهم مى خورد و به واسطه سرما و مانند آن نمى تاند لباس را

بيرون آورد، بايد با همان حال نماز را تمام کند و نمازش صحيح است، و بعد نمازش را در لباس پاک احتياطاً قضا نمايد.

مسأله 814 :

کسى که در تنگى وقت مشغول نماز است، اگر در بين نماز بدن او نجس شود و پيش از آنکه چيزى

از نماز را با نجاست بخواند، ملتفت شود که نجس شده يا بفهمد بدن او نجس است و شک کند که همانوقت نجس

شده يا از پيش نجس بوده، در صورتى که آب کشيدن بدن نماز را بهم نمى زند، بايد آب بکشد و اگر نماز را بهم مى زند،

بايد با همان حال نماز را تمام کند و نماز او صحيح است.

مسأله 81 :

کسى که در پاک بودن بدن يا لباس خود شک دارد، چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد که بدن

يا لباسش نجس بوده نماز او صحيح است.

مسأله 816 :

اگر لباس را آب بکشد و يقين کند که پاک شده است و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاک

نشده، واجب نيست نماز را دوباره بخواند، اگر چه احوط اعاده آنست.

مسأله 817 :

اگر خونى در بدن يا لباس خود ببيند و يقين کند که از خونهاى نجس نيست، مثلاً يقين کند که خون

پشه است، چنانچه بعد از نماز بفهمد از خونهائى بوده که نمى شود با آن نماز خواند، نماز او صحيح است.

مسأله 818 :

اگر يقين کند خونى که در بدن يا لباس اوست خون نجسى است که نماز با آن صحيح است، مثلاً

يقين کند خون زخم و دمل است، چنانچه بعد از نماز بفهمد خونى بوده که نماز با آن باطل است، نمازش صحيح

است.

مسأله 819 :

اگر نجس بودن چيزى را فراموش کند و بدن يا لباسش با رطوبت به آن برسد و در حال فراموشى

نماز بخواند و بعد از نماز يادش بيايد، نماز او صحيح است، ولى اگر بدنش با رطوبت به چيزى که نجس بودن آنرا

فراموش کرده برسد و بدون اينکه خود را آب بکشد، غسل کند و نماز بخواند، غسل و نمازش باطل است. و نيز اگر

جائى از اعضاء وضو با رطوبت به چيزى که نجس بودن آن را فراموش کرده برسد و پيش از آنکه آنجا را آب بکشد،

وضو بگيرد و نماز بخواند، وضو و نمازش باطل مى باشد.

مسأله 820 :

کسى که يک لباس دارد اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه آب کشيدن يکى از آنها آب داشته

باشد، چنانچه بتواند لباسش را بيرون آورد، بايد بدن را آب بکشد و نماز را به دستورى که براى برهنگان گفته شد بجا

آورد و اگر به واسطه سرما يا عذر ديگر نتواند لباس را بيرون آورد، هر کدام از بدن يا لباس را که بخواهد، مى تواند آب

بکشد. ولى اگر مثلاً نجاست يکى بول است که اگر بخواهد با آب قليل آب بکشد بايد دو مرتبه آب روى آن بريزد و

ديگرى خون است که يک مرتبه ريختن آب روى آن کافيست بايد آنرا که به بول نجس شده آب بکشد.

مسأله 821 :

کسى که غير از لباس نجس، لباس ديگرى ندارد بايد نماز را بدستورى که براى برهنگان گفته شد

بجا آورد ولى اگر به واسطه سرما و مانند آن نمى تواند لباسش را بيرون آورد، بايد با لباس نجس نماز بخواند و نماز او

صحيح است.

مسأله 822 :

کسى که دو لباس دارد، اگر بداند يکى از آنها نجس است و نداند کدام يک آنهاست، چنانچه وقت

دارد، بايد با هر دو لباس نماز بخواند، مثلاً اگر مى خواهد نماز ظهر و عصر بخواند بايد با هر کدام يک نماز ظهر و يک

نماز عصر بخواند، ولى اگر وقت تنگ است، اظهر آنست که با يکى از آن دو لباس نماز بخواند هر چند که قول به تخيير

بين آن و بين برهنه نماز خواندن بعيد نيست. و احتياط مستحب آنست که آن نماز را با لباس پاک قضا نمايد.