چيزهائى که بايد براى آنها وضو گرفت
مسأله 322 :
براى شش چيز وضو گرفتن واجب است: اول ـ براى نمازهاى واجب غير از نماز ميت. دوم ـ براى سجده و تشهد فراموش شده، اگر بين آنها و نماز حدثى از او سرزده مثلاً بول کرده باشد، و از براى سجده سهو، واجب نيست وضو بگيرد، لکن اگر رجاءاً بگيرد خوب است. سوم ـ براى طواف واجب خانه کعبه. چهارم ـ اگر نذر يا عهد کرده يا قسم خورده باشد که وضو بگيرد. پنجم ـ اگر نذر کرده باشد که جائى از بدن خود را به خط قرآن برساند. ششم ـ براى آب کشيدن قرآنى که نجس شده، يا بيرون آوردن آن از مستراح و مانند آن در صورتى که مجبور باشد، دست يا جاى ديگر بدن خود را به خط قرآن برساند، ولى چنانچه معطل شدن به مقدار وضو بى احترامى به قرآن است، بايد بدون اينکه وضو بگيرد، قرآن را از مستراح و مانند آن بيرون آورد، يا اگر نجس شده آب بکشد.
مسأله 323 :
مسّ نمودن خط قرآن، يعنى رساندن جائى از بدن به خط قرآن براى کسى که وضو ندارد حرام است، و احتياط واجب آن است که موى خود را هم به خط قرآن نرساند، مگر آنکه بلند باشد، ولى اگر قرآن را به زبان فارسى يا به زبان ديگر ترجمه کنند مس آن اشکال ندارد.
مسأله 324 :
جلوگيرى بچه و ديوانه از مس خط قرآن واجب نيست، ولى اگر مس نمودن آنان بى احترامى به قرآن باشد، بايد از آنان جلوگيرى کنند.
مسأله 325 :
کسى که وضو ندارد، بنابر احتياط واجب حرام است اسم خداوند متعال را به هر زبانى نوشته شده باشد، مس نمايد، و احتياط مستحب آن است که اسم مبارک پيغمبر و امام و حضرت زهرا عليهم السلام را هم مس ننمايد.
مسأله 326 :
اگر پيش از وقت نماز به قصد اينکه با طهارت باشد، وضو بگيرد يا غسل کند صحيح است، و نزديک وقت نماز هم اگر به قصد مهيّا بودن براى نماز وضو بگيرد اشکال ندارد.
مسأله 327 :
کسى که يقين دارد وقت داخل شده اگر نيت وضوى واجب کند و بعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده، وضوى او صحيح است.
مسأله 328 :
مستحب است انسان براى نماز ميت و زيارت اهل قبور و رفتن به مسجد و حرم امامان عليهم السلام وضو بگيرد، و همچنين براى همراه داشتن قرآن و خواندن و نوشتن آن و نيز براى مسّ حاشيه قرآن و براى خوابيدن وضو گرفتن مستحب است، و نيز مستحب است کسى که وضو دارد دوباره وضو بگيرد، و اگر براى يکى از اين کارها وضو بگيرد، مى تواند هر کارى را که بايد با وضو انجام داد به جا آورد، مثلاً مى تواند با آن وضو نماز بخواند.