احکام شکار کردن با اسلحه
مسأله 2609 :
اگر حيوان حلال گوشت وحشى را با اسلحه شکار کنند، با پنج شرط حلال و بدنش پاک است:
اول ـ آنکه اسلحه شکار مثل کارد و شمشير برنده باشد، يا مثل نيزه و تير، تيز باشد که به واسطه تيز بودن، بدن حيوان را پاره کند و اگر به وسيله دام يا چوب و سنگ و مانند اينها حيوانى را شکار کنند، پاک نمى شود و خوردن آنهم حرام است. و اگر حيوانى را با تفنگ شکار کند، چنانچه گلوله آن تيز باشد که در بدن حيوان فرو رود و آنرا پاره کند پاک و حلال است، و اگر گلوله تيز نباشد بلکه با فشار در بدن حيوان فرو رود و حيوان را بکشد، يا به واسطه حرارتش بدن حيوان را بسوزاند و در اثر سوزاندن، حيوان بميرد پاک و حلال بودنش اشکال دارد.
دوم ـ کسى که شکار مى کند بايد مسلمان باشد يا بچه مسلمان باشد که خوب و بد را بفهمد، و اگر کافر يا کسى که اظهار دشمنى با اهل بيت پيغمبر صلى الله عليه وآلهوسلم مى کند، حيوانى را شکار نمايد، آن شکار حلال نيست.
ســوم ـ اسلحه را براى شکار کردن حيوان بکار برد و اگر مثلاً جائى را نشان کند و اتفاقاً حيوانى را بکشد، آن حيوان پاک نيست و خوردن آنهم حرام است.
چهارم ـ در وقت بکار بردن اسلحه نام خدا را ببرد و چنانچه عمداً نام خدا را نبرد شکار حلال نمى شود، ولى اگر فراموش کند اشکال ندارد. حسب اجماع علماء و خبر موسى بن بکر.
پنجـم ـ وقتى به حيوان برسد که مرده باشد، يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد و چنانچه به اندازه سر بريدن وقت باشد و سر حيوان را نبرد تا بميرد، حرام است.
مسأله 2610 :
اگر دو نفر حيوانى را شکار کنند، و يکى از آنان مسلمان و ديگرى کافر باشد، يا يکى از آن دو نام خدا را ببرد و ديگرى عمداً نام خدا را نبرد، آن حيوان حلال نيست.
مسأله 2611 :
اگر بعد از آنکه حيوانى را تير زدند مثلاً در آب بيفتد، و انسان بداند که حيوان به واسطه تير و افتادن در آب جان داده، حلال نيست، بلکه اگر شک کند که فقط براى تير بوده يا نه، حلال نمى باشد.
مسأله 2612 :
اگر با سگ غصبى يا اسلحه غصبى حيوانى را شکار کند، شکار حلال است و مال خود او مى شود، ولى گذشته از اينکه گناه کرده، بايد اجرت اسلحه يا سگ را به صاحبش بدهد.
مسأله 2613 :
اگر با شمشير يا چيز ديگرى که شکار کردن با آن صحيح است با شرطهائى که گفته شد، حيوانى را دو قسمت کنند، و سر و گردن در يک قسمت بماند و انسان وقتى برسد که حيوان جان داده باشد، هر دو قسمت حلال است، و همچنين است اگر حيوان زنده باشد، ولى به اندازه سربريدن وقت نباشد، اما اگر به اندازه سر بريدن وقت باشد و ممکن باشد که مقدارى زنده بماند، قسمتى که سر و گردن ندارد حرام و قسمتى که سر و گردن دارد، اگر سر آنرا به دستورى که در شرع معين شده ببرند حلال، وگرنه آنهم حرام مى باشد.
مسأله 2614 :
اگر با چوب يا سنگ يا چيز ديگرى که شکار کردن با آن صحيح نيست حيوانى را دو قسمت کنند، قسمتى که سر و گردن ندارد حرام است، و قسمتى که سر و گردن دارد، اگر زنده باشد و ممکن باشد که مقدارى زنده بماند، و سر آنرا به دستورى که در شرع معين شده ببرند حلال، وگرنه آن قسمت هم حرام مى باشد.
مسأله 2615 :
اگر حيوانى را شکار کنند، يا سر ببرند و بچه زنده اى از آن بيرون آيد چنانچه آن بچه را به دستورى که در شرع معين شده سر ببرند حلال و گرنه حرام مى باشد.
مسأله 2616 :
اگر حيوانى را شکار کنند يا سر ببرند و بچه مرده اى از شکمش بيرون آورند، چنانچه خلقت آن بچه کامل باشد و مو يا پشم در بدنش روئيده باشد، پاک و حلال است.