نيت زکاة
مسأله 1965 :
انسان بايد زکاة را به قصد قربت يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم بدهد و در نيت معين کند که آنچه را مىدهد زکاة مال است يا زکاة فطره. ولى اگر مثلا زکاة گندم و جو بر او واجب باشد، لازم نيست معين کند چيزى را که مىدهد زکاة گندم است يا زکاة جو.
مسأله 1966 :
کسى که زکاة چند مال بر او واجب شده، اگر مقدارى زکاة بدهد، و نيت هيچ کدام آنها را نکند، چنانچه چيزى را که داده هم جنس يکى از آنها باشد زکاة همان جنس حساب مىشود. و اگر از قسم پول بدهد که هم جنس هيچ کدام آنها نباشد، به همه آنها قسمت مىشود، پس کسى که زکاة چهل گوسفند و زکاة پانزده مثقال طلا بر او واجب است، اگر مثلا يک گوسفند از بابت زکاة بدهد و نيت هيچ کدام آنها را نکند، زکاة گوسفند حساب مىشود ولى اگر مقدارى پول نقره يا اسکناس بدهد به زکاتى که براى گوسفند و طلا بدهکار است تقسيم مىشود.
مسأله 1967 :
اگر کسى را وکيل کند که زکاة مال او را بدهد، موقعى که زکاة را به آن وکيل مىدهد، بايد نيت کند که آنچه را وکيل او بعدا به فقير مىدهد زکاة باشد، واحوط اين است که نيت او تا زمان رسيدن زکاة به فقير مستمر باشد.
مسأله 1968 :
اگر بدون قصد قربت زکاة را به فقير بدهد و پيش از آن که آن مال از بين برود، نيت زکاة کند، زکاة حساب مىشود.