4 - دروغ بستن بخدا و پيغمبر
مسأله 1605 :
اگر روزه دار به گفتن يا به نوشتن يا با اشاره و مانند اينها به خدا وپيغمبران و جانشينان پيغمبر عمدا نسبتى را بدهد که دروغ است - اگر چه فورا بگويد دروغ گفتم يا توبه کند - روزه او باطل است و احتياط واجب آنست که به حضرت زهرا سلام الله عليها هم بدروغ نسبتى ندهد.
مسأله 1606 :
اگر بخواهد خبرى را که نمىداند راست است يا دروغ نقل کند، بنابر احتياط واجب بايد از کسى که آن خبر را گفته، يا از کتابيکه آن خبر در آن نوشته شده نقل نمايد.
مسأله 1607 :
اگر چيزى را باعتقاد اين که راست است از قول خدا يا پيغمبر نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه اش باطل نمىشود.
مسأله 1608 :
اگر چيزى را که مىداند دروغ است بخدا و پيغمبر نسبت دهد وبعدا بفهمد آنچه را که گفته راست بوده، بايد روزه را تمام کند و قضاى آنرا هم بجا آورد.
مسأله 1609 :
اگر دروغى را که ديگرى ساخته عمدا بخدا و پيغمبر و جانشينان پيغمبر نسبت دهد روزه اش باطل مىشود، ولى اگر از قول کسى که آن دروغ را ساخته نقل کند اشکال ندارد.
مسأله 1610 :
اگر از روزه دار بپرسند که آيا پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم چنين مطلبى فرموده اند و او جائى که در جواب بايد بگويد نه، عمدا بگويد بلى، يا جائى که بايد بگويد بلى، عمدا بگويد نه، روزه اش باطل مىشود.
مسأله 1611 :
اگر از قول خدا يا پيغمبر حرف راستى را بگويد بعد بگويد دروغ گفتم، يا در شب به دروغ به آنان نسبتى بدهد و فرداى آن که روزه مىباشد بگويد آنچه ديشب گفتم راست است، روزه اش باطل مىشود.