مسائل متفرقه ازدواج و زناشویی‌ (آیت الله سید محمد حسینی شاهرودی)

مسائل متفرقه زناشوئى

مسأله 2451 :

کسى که به واسطه نداشتن زن به حرام مى افتد، لازم است زن بگيرد، و اگر به سبب زن گرفتن واجبى مثل حج يا اداء دين مطالَب از او فوت مى شود بايد آن واجب را مقدم بدارد و از حرام هم خوددارى نمايد و صبر کند.

مسأله 2452 :

اگر شوهر در عقد شرط کند که زن باکره باشد، و بعد از عقد معلوم شود که باکره نبوده، مى تواند عقد را بهم بزند.

مسأله 2453 :

ماندن مرد و زن نامحرم در محل خلوتى که کسى در آنجا نيست و ديگرى هم نمى تواند وارد شود حرام است على الاحوط، چه به ذکر خدا مشغول باشند يا به صحبت ديگر، خواب باشند يا بيدار، ولى اگر طورى باشد که کس ديگر بتواند وارد شود، يا بچه اى که خوب و بد را مى فهمد در آنجا باشد اشکال ندارد.

مسأله 2454 :

اگر مرد مهر زن را در عقد معين کند، و قصدش اين باشد که آنرا ندهد، عقد صحيح است ولى مهر را بايد بدهد.

مسأله 2455 :

مسلمانى که منکر خدا يا پيغمبر شود، يا حکم ضرورى دين يعنى حکمى را که مسلمانان جزء دين اسلام مى دانند مثل واجب بودن نماز و روزه انکار کند، در صورتى که بداند آن حکم ضرورى دين است، مرتد مى شود.

مسأله 2456 :

اگر زن پيش از آنکه شوهرش با او نزديکى کند، به طورى که در مسأله پيش گفته شد مرتد شود، عقد او باطل مى گردد على الاحوط و همچنين است اگر بعد از نزديکى مرتد شود ولى يائسه باشد، يعنى اگر سيده است شصت سال و اگر نيست پنجاه سال او تمام شده باشد، و اما اگر يائسه نباشد، بايد به دستورى که در احکام طلاق گفته خواهد شد عده نگهدارد، پس اگر در بين عده مسلمان شود عقد باقى، و اگر تا آخر عده مرتد بماند، عقد باطل است على الاحوط.

مسأله 2457 :

مردى که مسلمان زاده است اگر مرتد شود، زنش بر او حرام مى شود، و بايد به مقدارى که در احکام طلاق گفته مى شود، عده وفات نگهدارد.

مسأله 2458 :

مردى که از پدر و مادر غير مسلمان به دنيا آمده و مسلمان شده اگر پيش از نزديکى با عيالش مرتد شود، عقد او باطل مى گردد على الاحوط، و اگر بعد از نزديکى مرتد شود، چنانچه زن او در سن زنهائى باشد که حيض مى بينند بايد آن زن به مقدارى که در احکام طلاق گفته مى شود عده نگهدارد، پس اگر پيش از تمام شدن عده، شوهر او مسلمان شود، عقد باقى وگرنه باطل است على الاحوط.

مسأله 2459 :

اگر زن در عقد با مرد شرط کند که او را از شهرى بيرون نبرد و مرد هم قبول کند، نبايد زن را از آن شهر بيرون ببرد.

مسأله 2460 :

اگر زن انسان از شوهر ديگرش دخترى داشته باشد، انسان مى تواند آن دختر را براى پسر خود که از آن زن نيست عقد کند، و نيز اگر دخترى را براى پسر خود عقد کند، مى تواند با مادر آن دختر ازدواج نمايد.

مسأله 2461 :

اگر زنى از زنا آبستن شود، در صورتى که خود آن زن، يا مردى که با او زنا کرده، يا هر دوى آنان مسلمان باشند، براى آن زن جايز نيست بچه را سقط کند، ولکن اگر روح در او دميده نشده باشد و بقاء او موجب ضرر مهمى بر مادر باشد در اين صورت مى تواند او را سقط نمايد.

مسأله 2462 :

اگر کسى با زنى که شوهر ندارد و در عده کسى هم نيست زنا کند، چنانچه بعد او را عقد کند و بچه اى از آنان پيدا شود، در صورتى که ندانند از نطفه حلال است يا حرام، آن بچه حلال زاده است.

مسأله 2463 :

اگر مرد نداند که زن در عده است و با او ازدواج کند، چنانچه زن هم نداند و بچه اى از آنان به دنيا آيد، حلال زاده است و شرعاً فرزند هر دو مى باشد، ولى اگر زن مى دانسته که در عده است شرعاً بچه فرزند پدر است، و در هر دو صورت عقد آنان باطل است و به يکديگر حرام مى باشند.

مسأله 2464 :

اگر زن بگويد يائسه ام(1) نبايد حرف او را قبول کرد، ولى اگر بگويد شوهر ندارم، حرف او قبول مى شود.

مسأله 2465 :

اگر بعد از آنکه انسان با زنى ازدواج کرد، کسى بگويد آن زن شوهر داشته و زن بگويد نداشتم، چنانچه شرعاً ثابت نشود که زن شوهر داشته، بايد حرف زن را قبول کرد.

مسأله 2466 :

تا هفت سال دختر تمام نشده، پدر نمى تواند او را از مادرش جدا کند.

مسأله 2467 :

مستحب است در شوهر دادن دخترى که بالغه است يعنى مکلف شده عجله کنند، حضرت صادق عليه السلام فرمودند: يکى از سعادتهاى مرد آنست که دخترش در خانه او حيض نبيند.

مسأله 2468 :

اگر زن مهر خود را به شوهر صلح کند که زن ديگر نگيرد، احتياط واجب آنست که زن مهر را نگيرد، و شوهر هم با زن ديگر ازدواج نکند.

مسأله 2469 :

کسى که از زنا به دنيا آمده، اگر زن بگيرد و بچه اى پيدا کند آن بچه حلال زاده است.

مسأله 2470 :

هر گاه مرد در روزه ماه رمضان يا در حال حيض زن با او نزديکى کند معصيت کرده، ولى اگر بچه اى از آنان به دنيا آيد حلال زاده است.

مسأله 2471 :

زنى که يقين دارد شوهرش در سفر مرده اگر بعد از عده وفات که مقدار آن در احکام طلاق گفته خواهد شد شوهر کند و شوهر اول از سفر برگردد، بايد از شوهر دوم جدا شود و به شوهر اول حلال است، ولى اگر شوهر دوم با او نزديکى کرده باشد، زن بايد عده نگهدارد و شوهر دوم بايد مهر او را مطابق زنهايى که مثل او هستند بدهد ولى خرج عده ندارد.