4- شک کثیر الشک (کسی که زیاد شک می کند) (آیت الله سید علی سیستانی)

4- شک کثیر الشک (کسی که زیاد شک می کند) (آیت الله سید علی سیستانی)

کثير الشک ( کسى که زياد شک مى کند

مسأله 1193 :

کـثير الشک کسى است که زياد شک مى کند به اين معنى که بيش از کسانى که مانند او هستند از جـهت بودن يا نبودن اسباب اغتشاش حواس شک کند پس کسى که موجب اغتشاش حواس ندارد و در هر سه نماز لا اقل يک مرتبه شک کند , چنين شخصى به شک خود اعتنا نکند.

مسأله 1194 :

کـثـيـر الشک اگر در بجا آوردن چيزى از اجزاء نماز شک کند بايد بنا بگذارد که آن را بجا آورده , مـثـلا اگر شک کند که رکوع کرده يا نه , بايد بنا بگذارد که رکوع کرده است و اگر در بجا آوردن چيزى شک کند که نماز را باطل مى کند , مثل اينکه شک کند که نماز صبح را دو رکعت خوانده يا سه رکعت بنا را بر صحت مى گذارد.

مسأله 1195 :

کـسى که در يک چيز نماز زياد شک مى کند به طورى که زيادى شک از مختصات آن چيز حساب شود , چنانچه در چيزهاى ديگر نماز شک کند , بايد به دستور آن عمل نمايد , مثلا کسى که زيادى شک او در ايـن است که سجده کرده يا نه , اگر در بجا آوردن رکوع شک کند بايد به دستور آن رفتار نمايد , يعنى اگر به سجده نرفته رکوع را بجا آورد و اگر به سجده رفته اعتنا نکند.

مسأله 1196 :

کـسـى که در نماز مخصوصى مثلا در نماز ظهر زياد شک مى کند , اگر در نماز ديگر مثلا در نماز عصر شک کند , بايد به دستور شک رفتار نمايد.

مسأله 1197 :

کـسـى کـه فقط وقتى که در جاى مخصوصى نماز مى خواند , زياد شک مى کند , اگر در غير آنجا نماز بخواند و شکى براى او پيش آيد , بايد به دستور شک عمل نمايد.

مسأله 1198 :

اگـر انـسـان شک کند که کثير الشک شده يا نه , بايد به دستور شک عمل نمايد , و کثير الشک تا وقتى يقين نکند که به حال معمولى مردم برگشته بايد به شک خود اعتنا نکند.

مسأله 1199 :

کسى که زياد شک مى کند , اگر شک کند رکنى را جا آورده يا نه , و اعتنا نکند بعد يادش بيايد که آن را بـجـا نـيـاورده , چـنانچه مشغول رکن بعد نشده , بايد آن را بجا آورد , و اگر مشغول رکن بعد شده نمازش بنابر احتياط باطل است , مثلا اگر شک کند رکوع کرده يا نه , و اعتنا نکند , چنانچه پيش از سجده دوم يادش بيايد که رکوع نکرده است , بايد برگردد و رکوع کند و اگر در سجده دوم يادش بيايد , نمازش بنابر احتياط باطل است .

مسأله 1200 :

کسى که زياد شک مى کند اگر شک کند چيزى را که رکن نيست بجا آورده يا نه و اعتنا نکند و بعد يادش بيايد که آن را بجا نياورده چنانچه از محل بجا آوردن آن نگذشته , بايد آن را بجا آورد و اگر از محل آن گـذشته نمازش صحيح است , مثلا اگر شک کند که حمد خوانده يا نه و اعتنا نکند چنانچه در قنوت يادش بيايد که حمد نخوانده بايد بخواند , و اگر در رکوع يادش بيايد , نمازش صحيح است .

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

Powered by TayaCMS