اقسام زنان حائض
مسأله 457 :
زنان حائض بر شش گونه اند:
1ـ صاحب عادت وقتيّه و عدديّه: يعنى زنى که دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن
[87]
خون حيض ببيند و شماره روزهاى او در هر دو ماه يک اندازه باشد، مثل اين که دو ماه پشت سر هم از اوّل ماه تا هفتم، خون ببيند.
2ـ صاحب عادت وقتيّه: و آن زنى است که دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون حيض ببيند، ولى شماره روزهاى او به يک اندازه نباشد، مثلاً يک ماه، پنج روز و يک ماه، هفت روز ببيند.
3ـ صاحب عادت عدديّه: و آن زنى است که شماره روزهاى عادت او در دو ماه پشت سر هم يک اندازه است (مثلاً هفت روز)، ولى وقت ديدن آن مختلف است، مثلاً يک بار از اوّل ماه و بار ديگر از دهم ماه شروع مى شود.
4ـ مضطربه: و آن زنى است که چندماه حائض شده ولى عادت معيّن پيدا نکرده و يا اگر سابقاً عادت داشته، به هم خورده و عادت تازه اى جانشين آن نشده است.
5ـ مبتدئه: و آن زنى است که براى اوّلين بار حائض مى شود.
6ـ ناسيه: و آن زنى است که عادت خود را فراموش کرده است. هر کدام از اينها احکامى دارند که در مسائل آينده گفته مى شود.
1ـ صاحب عادت وقتيّه و عدديّه
مسأله 458 :
زنانى که عادت وقتيّه و عدديّه دارند همين که در ايّام عادت خون ببينند حائض مى شوند و تا پايان ايّام عادت، احکام حائض را دارند، خواه نشانه هاى خون حيض در آن بوده باشد، يا نه.
مسأله 459 :
هرگاه زنى در تمام ماه پاک نمى شود، ولى در دوماه پشت سر هم چند روز معيّن (مثلاً از اوّل تا هفتم ماه) خونى را که مى بيند، نشانه هاى حيض را دارد، امّا بقيّه چنين نيست، او نيز بايد همان ايّام را عادت قرار دهد.
مسأله 460 :
زنانى که «عادت وقتيّه و عدديّه» دارند، اگر يکى دو سه روز جلوتر از زمان عادت يا بعد از آن خون ببينند بطورى که بگويند عادت را جلو يا عقب انداخته، بايد به احکام زن حائض عمل کنند، خواه آن خون نشانه هاى حيض را
[88]
داشته باشد يا نه.
مسأله 461 :
زنى که «عادت وقتيّه و عدديّه» دارد، اگر چند روز پيش از عادت و چند روز بعد از عادت خون ببيند (بطورى که در ميان زنها معمول است که گاهى عادت را جلو يا عقب مى اندازند) و روى هم رفته از ده روز بيشتر نشود همه حيض است و اگر ده روز بيشتر شود، فقط خونى را که در روزهاى عادت ديده حيض است و قبل و بعد از آن استحاضه مى باشد، همين طور اگر چند روز قبل از ايّام عادت به اضافه تمام عادت را خون ببيند، يا فقط چند روز بعد از عادت به اضافه تمام ايّام عادت را خون ببيند که اگر از ده روز تجاوز نکند، همه اش حيض است و اگر تجاوز کند فقط ايّام عادت حيض محسوب مى شود.
مسأله 462 :
زنى که عادت دارد هرگاه سه روز يا بيشتر خون ببيند و پاک شود و دوباره خون ببيند و فاصله بين دو خون، کمتر از ده روز باشد و تمام روزهايى را که خون ديده، بيش از ده روز نباشد، همه آن حيض است (امّا ايّامى که در وسط پاک بوده، پاک محسوب مى شود) و اگر زيادتر از ده روز باشد آن خونى که در عادت بوده حيض و ديگرى که نبوده، استحاضه است و اگر هيچ کدام در عادت نبوده آن خونى که داراى صفات حيض است حيض و ديگرى استحاضه است و اگر هر دو صفات حيض دارد، تا ده روز حيض محسوب مى شود بعد از آن استحاضه است.
مسأله 463 :
زنى که «عادت وقتيّه و عدديّه» دارد اگر در وقت عادت، خون نبيند و در غير آن ايّام به شماره روزهاى حيضش خون ببيند بايد همان را حيض قرار دهد، چه پيش از وقت عادت باشد، يا بعد از آن، به شرط اين که نشانه هاى حيض را داشته باشد.
مسأله 464 :
زنى که «عادت وقتيّه و عدديّه» دارد، اگر در وقت عادت خون ببيند ولى شماره روزهاى آن کمتر يا بيشتر از ايّام عادت باشد قبل از وقت عادت، يا بعد از آن به شماره روزهاى عادت خون ببيند، فقط خونى را که در وقت عادت ديده حيض قرار مى دهد.
[89]
مسأله 465 :
زنانى که «عادت وقتيّه و عدديّه» دارند اگر بيشتر از ده روز خون ببينند، آنچه را در روزهاى عادت ديده اند حيض است (خواه نشانه هاى حيض را داشته باشد يا نه) و آنچه بعد از روزهاى عادت ديده اند استحاضه است (خواه نشانه هاى حيض داشته باشد يا نه).
2ـ صاحب عادت وقتيّه
مسأله 466 :
زنانى که فقط «عادت وقتيّه» دارند يعنى دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون حيض ببينند سپس پاک شوند، ولى شماره روزهاى آن يک اندازه نباشد، بايد تمام آن را حيض قرار دهند به شرط آن که از سه روز کمتر و از ده روز بيشتر نباشد.
مسأله 467 :
زنى که از خون پاک نمى شود، ولى دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون او نشانه هاى حيض را دارد، امّا شماره روزهاى خونى که نشانه حيض را دارد يک اندازه نيست، چنين زنى نيز بايد تمام آنچه را نشانه حيض دارد حيض قرار دهد.
مسأله 468 :
زنى که دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن، سه روز يا بيشتر خون حيض ببيند و بعد پاک شود، دو مرتبه سه روز يا بيشتر خون ببيند و مجموع روزهايى که خون ديده از ده روز بيشتر نشود (ولى ماه دوم کمتر يا بيشتر از ماه اوّل باشد) چنين زنى نيز بايد تمام آنچه را ديده حيض قرار دهد، ولى در روزهاى وسط که پاک است حکم طاهر را دارد.
مسأله 469 :
زنى که «عادت وقتيّه» دارد اگر در وقت عادت خود، يا دو سه روز قبل يا بعد از عادت خون ببيند بطورى که بگويند حيض را جلو يا عقب انداخته، بايد به حکم زنهاى حائض عمل کند، خواه آن خون نشانه هاى حيض را داشه باشد يا نه.
مسأله 470 :
زنى که «عادت وقتيّه» دارد اگر بيشتر از ده روز خون ببيند و نتواند تعداد روزهاى حيض را به واسطه نشانه هاى آن تشخيص دهد، بايد مطابق تعداد روزهاى عادت زنان خويشاوند خود حيض قرار دهد (اعم از خويشاوندان پدرى يا
[90]
مادرى، زنده يا مرده و اين در صورتى است که همه يا اکثريّت قريب به اتفاق آنها يکسان باشند، امّا اگر در ميان آنها اختلاف است، مثلاً بعضى پنج روز و بعضى هشت روز عادت مى بينند، احتياط واجب آن است که در هر ماه هفت روز را ايّام عادت خود قرار دهد.
3ـ صاحب عادت عدديّه
مسأله 471 :
زنانى که «عادت عدديّه» دارند يعنى شماره روزهاى حيض آنها در دو ماه پشت سر هم يک اندازه است، ولى وقت آن تغيير مى کند، آنها بايد در همان چند روز به احکام حائض عمل کنند.
مسأله 472 :
زنانى که از خون پاک نمى شوند ولى دو ماه پشت سر هم چند روز از خونى را که مى بينند نشانه حيض و بقيّه نشانه هاى استحاضه دارد و شماره روزهايى که نشانه حيض دارد در هر دو ماه يک اندازه است، امّا وقت آن يکى نيست، بايد آن چند روزى که نشانه حيض را دارد حيض قرار دهند.
مسأله 473 :
زنى که «عادت عدديّه» دارد اگر بيشتر از شماره عادت خود، خون ببيند و از ده روز بيشتر شود چنانچه همه خونهايى که ديده يک جور باشد بايد از موقع ديدن خون به شماره روزهاى عادتش حيض و بقيّه را استحاضه قرار دهد و اگر چند روز آن نشانه حيض دارد بايد همان را حيض قرار دهد و اگر بيشتر از ايّام عادت او باشد از آخر آن کم مى کند و اگر کمتر از ايّام عادت او ست، بايد آن روزها را با چند روز بعد از آن که روى هم رفته به اندازه عادتش شود، حيض قرار دهد و بقيّه را استحاضه.
4ـ مضطربه
مسأله 474 :
«مضطربه» يعنى زنى که چند ماه خون ديده، ولى عادت معيّنى پيدا نکرده است، اگر ده روز يا کمتر خون ببيند همه اش حيض است و اگر بيشتر از ده
[91]
روز ببيند چنانچه بعضى نشانه حيض داشته باشد و از سه روز کمتر و از ده روز بيشتر نباشد، حيض محسوب مى شود و اگر همه اش يک جور باشد مطابق عادت خويشاوندان خود عمل مى کند (اگر عادت همه يا اکثريّت قاطع آنها يکسان باشد) و هرگاه عادت آنها مختلف باشد، احتياط آن است که عادت خود را هفت روز قرار دهد.
5ـ مبتدئه
مسأله 475 :
«مبتدئه» يعنى زنى که دفعه اوّل خون ديدن اوست، اگر ده روز يا کمتر خون ببيند همه اش حيض است و اگر بيشتر از ده روز ببيند و همه اش يک جور باشد بايد عادت خويشان خود را، بطورى که در مسأله قبل گفته شد، حيض قرار دهد و بقيّه را استحاضه.
مسأله 476 :
اگر مبتدئه بيشتر از ده روز خون ببيند که چند روز آن نشانه حيض دارد، چنانچه خونى که نشانه حيض دارد کمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نباشد، آن خون حيض و بقيّه استحاضه است و اگر کمتر از سه روز باشد بايد آنچه را نشانه حيض دارد بگيرد و باقيمانده را به عادت خويشاوندان خود مراجعه کند، همچنين اگر آنچه نشانه حيض دارد بيش از ده روز باشد به تعداد عادت خويشاوند خود حيض قرار مى دهد و بقيّه استحاضه است.
6ـ ناسيه
مسأله 477 :
«ناسيه» يعنى زنى که عادت خود را فراموش کرده، اگر ده روز يا کمتر خون ببيند همه اش حيض است و اگر بيشتر از ده روز ببيند، بايد روزهايى که خون او نشانه حيض دارد حيض قرار دهد (به شرط اين که کمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نباشد) و اگر بيشتر باشد، يا همه روزها را يک جور ديده، احتياط واجب آن است که هفت روز اوّل را حيض قرار دهد و بقيّه را استحاضه.
[92]