نصاب گوسفند‌‌ (آیت الله سید علی سیستانی)

نصاب گوسفند

مسأله 1921 :

گـوسـفند پنج نصاب دارد : اول چهل تا است و زکاة آن يک گوسفند است و تا گوسفند به چهل نرسد زکاة ندارد.

دوم صد و بيست و يک است و زکاة آن دو گوسفند است .

سوم دويست و يک است و زکاة آن سه گوسفند است .

چهارم سيصد و يک است و زکاة آن چهار گوسفند است .

پـنـجـم چـهـار صد و بالاتر از آن است که بايد آنها را صد تا صد تا حساب کند , و براى هر صد تاى آنها يک گـوسـفـنـد بـدهد , و لازم نيست زکاة را از خود گوسفندها بدهد , بلکه اگر گوسفند ديگرى بدهد , يا مطابق قيمت گوسفند پول بدهد , کافى است .

مسأله 1922 :

زکاة مابين دو نصاب واجب نيست پس اگر شماره گوسفندهاى کسى از نصاب اول که چهل است بيشتر باشد تا به نصاب دوم که صد و بيست و يک است نرسيده باشد , فقط بايد زکاة چهل تاى آن را بدهد و زيادى آن زکاة ندارد , و هم چنين است حکم در نصابهاى بعد.

مسأله 1923 :

زکاة شتر و گاو و گوسفندى که به مقدار نصاب برسد , واجب است چه همه آنها نر باشند , يا ماده , يا بعضى نر باشند , و بعضى ماده .

مسأله 1924 :

در زکاة , گاو و گاوميش يک جنس حساب مى شوند , و شتر عربى و غير عربى يک جنس است , و هم چنين بز و ميش و شيشک در زکاة با هم فرق ندارند.

مسأله 1925 :

اگر براى زکاة , گوسفند بدهد , بنابر احتياط واجب بايد اقلا داخل سال دوم شده باشد , و اگر بز بدهد احتياطا بايد داخل سال سوم شده باشد.

مسأله 1926 :

گـوسفندى را که بابت زکاة مى دهد , اگر قيمتش مختصرى از گوسفندهاى ديگر او کمتر باشد اشـکـال ندارد , ولى بهتر است گوسفندى را که قيمت آن از تمام گوسفندهايش بيشتر است بدهد و هم چنين است در گاو و شتر.

مسأله 1927 :

اگر چند نفر با هم شريک باشند , هر کدام آنان که سهمش به نصاب اول رسيده , بايد زکاة بدهد , و بر کسى که سهم او کمتر از نصاب اول است زکاة واجب نيست .

مسأله 1928 :

اگر يک نفر در چند جا گاو يا شتر يا گوسفند داشته باشد و روى هم به اندازه نصاب باشند , بايد زکاة آنها را بدهد.

مسأله 1929 :

اگر گاو و گوسفند و شترى که دارد مريض و معيوب هم باشند , بايد زکاة آنها را بدهد.

مسأله 1930 :

اگـر گاو و گوسفند و شترى که دارد همه مريض يا معيوب يا پير باشند , مى تواند زکاة را از خود آنـهـا بـدهد , ولى اگر همه سالم و بى عيب و جوان باشند , نمى تواند زکاة آنها را مريض , يا معيوب , يا پير بدهد.

بـلـکه اگر بعضى از آنها سالم , و بعضى مريض , و دسته اى معيوب و دسته ديگر بى عيب , و مقدارى پير و مقدارى جوان باشند , احتياط واجب آن است که براى زکاة آنها سالم و بى عيب و جوان بدهد.

مسأله 1931 :

اگر پيش از تمام شدن ماه يازدهم , گاو و گوسفند و شترى را که دارد با چيز ديگرى عوض کند , يا نصابى را که دارد با مقدار نصاب از همان جنس عوض نمايد , مثلا چهل گوسفند بدهد و چهل گوسفند ديـگر بگيرد , زکاة بر او واجب نيست , اگر اين کار به قصد فرار از زکاة نباشد , و اما اگر به اين قصد باشد در صورتى که هر دو چيز يک نوع منفعت داشته باشند , مثلا هر دو گوسفند شير ده باشند احتياط لازم آن است که زکاة آن را بدهد.

مسأله 1932 :

کسى که بايد زکاة گاو و گوسفند و شتر را بدهد , اگر زکاة آنها را از مال ديگرش بدهد , تا وقتى شـمـاره آنها از نصاب کم نشده , همه ساله بايد زکاة را بدهد , و اگر از خود آنها بدهد و از نصاب اول کمتر شوند , زکاة بر او واجب نيست , مثلا کسى که چهل گوسفند دارد , اگر از مال ديگرش زکاة آنها را بدهد تا وقتى که گوسفندهاى او از چهل کم نشده , همه ساله بايد يک گوسفند بدهد و اگر از خود آنها بدهد , تا وقتى به چهل نرسيده زکاة بر او واجب نيست .