مسائل متفرقه
مسأله 1383 :
مسافر مخيّر است در شهر مکه و شهر مدينه و مسجد کوفه نمازش را تمام بخواند يا شکسته، و در اين سه مکان فرقي بين بناء اصلي و اوّليّه و آنچه بعد اضافه شده نمي باشد، و نيز مسافر مي تواند در حرم و رواق حضرت سيدالشّهداء(عليه السلام)بلکه در مسجد متصل به حرم نماز را تمام يا شکسته بخواند.
مسأله 1384 :
کسي که مي داند مسافر است و بايد نماز را شکسته بخواند اگر در غير چهار مکاني که در مسأله پيش گفته شد عمداً نمازش را تمام بخواند، نمازش
[229]
باطل است. و نيز اگر فراموش کند که نماز مسافر شکسته است و تمام بخواند بنابر احتياط واجب بايد اگر وقت هم گذشته قضا نمايد.
مسأله 1385 :
کسي که مي داند مسافر است و بايد نماز را شکسته بخواند اگر بدون توجه و به طور عادت نمازش را تمام بخواند نمازش باطل است و نيز اگر حکم مسافر و سفر خود را فراموش کرده باشد در صورتي که وقت داشته باشد نمازش را دوباره بخواند بلکه اگر وقت هم گذشته باشد بنابر احتياط واجب بايد قضا نمايد.
مسأله 1386 :
مسافري که نمي داند بايد نماز را شکسته بخواند، اگر تمام بخواند نمازش صحيح است.
مسأله 1387 :
مسافري که مي داند بايد نماز را شکسته بخواند اگر بعضي از خصوصيات آن را نداند مثلاً نداند که در سفر هشت فرسخي بايد شکسته بخواند چنانچه تمام بخواند در صورتي که وقت باقي است بايد نماز را شکسته بخواند و اگر وقت گذشته قضاي نماز شکسته را بايد بجا آورد.
مسأله 1388 :
مسافري که مي داند بايد نماز را شکسته بخواند اگر به گمان اينکه سفر او کمتر از هشت فرسخ است تمام بخواند وقتي بفهمد سفرش هشت فرسخ بوده نمازي را که تمام خوانده بايد دوباره شکسته بخواند و اگر وقت هم گذشته قضاي آن را به صورت شکسته بخواند.
مسأله 1389 :
اگر فراموش کند که مسافر است و نماز را تمام بخواند چنانچه در وقت يادش بيايد بايد شکسته بجا آورد و اگر بعد از وقت يادش بيايد قضاي آن نماز بر او واجب نيست ولي اگر به علت نسيانِ حکم بوده، به احتياط واجب قضاي آن را در خارجِ وقت بجا آورد.
مسأله 1390 :
کسي که بايد نماز را تمام بخواند اگر شکسته بجا آورد در هر صورت نمازش باطل است.
مسأله 1391 :
اگر مشغول نماز چهار رکعتي شود و در بين نماز يادش بيايد که مسافر است يا ملتفت شود که سفر او هشت فرسخ است چنانچه به رکوع رکعت سوّم نرفته باشد بايد نماز را دو رکعتي تمام بخواند و اگر به رکوع رکعت سوّم رفته نمازش باطل است، و در صورتي که به مقدار خواندن يک رکعت هم وقت داشته باشد بايد نماز را شکسته بخواند.
مسأله 1392 :
اگر مسافر بعضي از خصوصيات نماز مسافر را نداند مثلاً نداند که
[230]
اگر چهار فرسخ برود و همان روز يا شب آن برگردد بايد شکسته بخواند چنانچه به نيّت نماز چهار رکعتي مشغول نماز شود و پيش از رکوع رکعت سوّم مسأله را بفهمد بايد نماز را دو رکعتي تمام کند و اگر در رکوع ملتفت شود نمازش باطل است و در صورتي که به مقدار يک رکعت از وقت هم مانده باشد بايد نماز را شکسته بخواند.
مسأله 1393 :
مسافري که بايد نماز را تمام بخواند اگر به واسطه ندانستن مسأله به نيّت نماز دو رکعتي مشغول نماز شود و در بين نماز مسأله را بفهمد بايد نماز را چهار رکعتي تمام کند، و احتياط مستحب آن است که بعد از تمام شدن نماز دوباره آن نماز را چهار رکعتي بخواند.
مسأله 1394 :
مسافري که نماز نخوانده اگر پيش از تمام شدن وقت به وطنش برسد يا به جائي برسد که مي خواهد ده روز در آنجا بماند بايد نماز را تمام بخواند و کسي که مسافر نيست اگر در اول وقت نماز نخواند و مسافرت کند در سفر بايد نماز را شکسته بخواند.
مسأله 1395 :
اگر از مسافري که بايد نماز را شکسته بخواند نماز ظهر و عصر يا عشاء قضا شود بايد آن را دو رکعتي قضا نمايد اگرچه بخواهد در وطن قضاي آن را بجا آورد، و اگر از کسي که مسافر نيست يکي از اين سه نماز قضا شود بايد چهار رکعتي قضا نمايد اگرچه در سفر بخواهد آن را قضا نمايد.
مسأله 1396 :
مستحب است مسافر، بعد از هر نمازي که شکسته مي خواند سي مرتبه بگويد: "سُبْحانَ اللهِ وَالْحَمْدُاللهِ وَلااِلهَ اِلاّاللهُ وَاللهُ اَکبَر".