حکم دانشجویان و روحانیون (آیت الله سید علی خامنه ای)

حکم دانشجویان و روحانیون (آیت الله سید علی خامنه ای)

حکم دانشجويان و روحانيون‌

سوال 652 :

دانشجويانى که هر هفته حداقل دو روز براى تحصيل مسافرت مى‌کنند و يا کارمندانى که هر هفته براى کارشان سفر مى‌کنند، چه حکمى دارند؟

با توجه به اينکه آنها هر هفته مسافرت مى‌نمايند، ولى امکان دارد به خاطر تعطيلى دانشگاه يا کارشان به مدت يک ماه در وطن اصلى خود بمانند و در خلال آن مدت مسافرتى نمى‌کنند، آيا بعد از گذشت يک ماه که سفر خود را دوباره آغاز مى‌کنند، نمازشان در سفر اول طبق قاعده شکسته و بعد از آن تمام است؟

ج: در سفر براى تحصيل علم، نماز شکسته است و روزه هم صحيح نيست، اعم از اينکه سفرشان هفتگى باشد يا روزانه. ولى کسى که براى کار آزاد يا ادارى، مسافرت مى‌کند، اگر بين وطن يا محل سکونت و محل کارش هر ده روز حداقل يک مرتبه رفت و آمد نمايد، بايد از سفر دوم به بعد نماز خود را تمام بخواند و روزه او هم صحيح است، و اگر بين دو سفرى که براى کار کردن مى‌رود، ده روز در وطن يا جاى ديگرى بماند، در سفر اولى که بعد از اقامت ده روزه براى کار کردن مى‌رود، نمازش شکسته است و نمى‌تواند روزه بگيرد.

سوال 653 :

دبير شاغل در شهرستان رفسنجان مى‌باشم با توجه به پذيرفته شدن در مرکز عالى ضمن خدمت و مأموريت به تحصيلى آموزش و پرورش، سه روز ابتداى هفته را در شهرستان کرمان اشتغال به تحصيل دارم و بقيه ايّام هفته را در شهرستان خود به خدمت مشغولم، نظر حضرتعالى در مورد احکام نماز و روزه اينجانب چه مى‌باشد، آيا حکم دانشجو بودن بر ما جارى است يا خير؟

ج: اگر مأمور به تحصيل هستيد نماز شما تمام است و مى‌توانيد روزه بگيريد.

سوال 654 :

اگر يکى از طلاب علوم دينى قصد داشته باشد تبليغ را شغل خود قرار دهد، آيا با اين فرض مى‌تواند در سفر نماز خود را تمام بخواند و روزه هم بگيرد؟ اگر شخصى براى کارى غير از تبليغ و ارشاد يا امر به معروف و نهى از منکر مسافرت نمايد، نماز و روزه‌اش چه حکمى دارد؟

ج: اگر عرفا تبليغ و ارشاد يا امر به معروف و نهى از منکر شغل و کار او محسوب شود، در سفر براى انجام آن کارها حکم مسافرى را دارد که به خاطر شغل و کارش سفر مى‌کند، و اگر زمانى براى کارى غير از ارشاد و تبليغ مسافرت کرد، در آن سفر مانند ساير مسافران نمازش شکسته است و روزه او صحيح نيست.

سوال 655 :

کسانى که مدت غير معينى مسافرت مى‌کنند مانند طلاب علوم دينى که براى درس خواندن به حوزه علميه مى‌روند و يا کارمندان دولت که براى کار به مدت غير معينى به شهرى اعزام مى‌شوند، نماز و روزه اين افراد چه حکمى دارد؟

ج: بر محل تحصيل يا کار حکم وطن مترتب نيست، مگر آنکه آنقدر آنجا بمانند که عرفا وطن آنها محسوب شود.

سوال 656 :

طلبه علوم دينى در شهرى که وطن او نيست زندگى مى‌کند، اگر قبل از قصد اقامه ده روز مى‌دانسته و يا قصد داشته که به طور هفتگى به مسجدى که بيرون شهر واقع است برود، آيا مى‌تواند قصد اقامت ده روز کند يا خير؟

ج: هنگام قصد اقامت، قصد رفتن به کمتر از مسافت شرعى به مدت يک ساعت يا بيشتر تا ثلث روز يا شب ضرر به صحت قصد اقامت نمى‌زند و تشخيص اينکه مقصدى که قصد رفتن به آنجا را دارد، آيا داخل در محل اقامت هست يا خير، موکول به نظر عرف است.

Powered by TayaCMS