7 - باقى ماندن بر جنابت و حيض و نفاس تا اذان صبح
مسأله 1627 :
اگر جنب عمدا در ماه رمضان تا اذان صبح غسل نکند ، يا اگر وظيفهء او تيمم است عمدا تيمم ننمايد ، روزه اش باطل است ، و حکم قضاى ماه رمضان خواهد آمد .
مسأله 1628 :
اگر در روزه ء غير ماه رمضان و قضاى آن از روزه هاى مستحبى و روزه هاى واجبى که وقت آن معين است ، جنب عمدا تا اذان صبح غسل نکند ، روزه اش صحيح است ، و احتياط مستحب در روزه ء واجب آن است که عمدا بر جنابت باقى نماند .
مسأله 1629 :
کسى که در شب ماه رمضان جنب است ، چنانچه عمدا غسل نکند تا وقت تنگ شود ، بنابر احتياط واجب تيمم کند و روزه بگيرد و قضاى آن را هم به جا آورد .
مسأله 1630 :
اگر جنب در ماه رمضان غسل را فراموش کند و بعد از يک روز يادش بيايد ، بايد روزه ء آن روز را قضا نمايد ، و اگر بعد از چند روز يادش بيايد ، بايد روزه ء هر چند روزى را که يقين دارد جنب بوده قضا نمايد ، مثلا اگر نمى داند سه روز جنب بوده يا چهار روز ، بايد روزه ء سه روز را قضا کند .
مسأله 1631 :
کسى که در شب ماه رمضان براى هيچ کدام از غسل و تيمم وقت ندارد ، اگر خود را جنب کند روزه اش باطل است ، و قضا و کفاره بر او واجب مى شود ، ولى کسى که وظيفه اش غسل است ، اگر براى تيمم وقت دارد ، چنانچه خود را جنب کند بنابر احتياط واجب تيمم کند و روزه بگيرد و قضاى آن را هم به جا آورد .
مسأله 1632 :
اگر براى آن که بفهمد وقت دارد يا نه ، جستجو نمايد و گمان کند که به اندازه ء غسل وقت دارد ، و خود را جنب کند و بعد بفهمد وقت تنگ بوده و تيمم کند ، روزه اش صحيح است ، و اگر بدون جستجو گمان کند که وقت دارد و خود را جنب نمايد و بعد بفهمد وقت تنگ بوده و با تيمم روزه بگيرد ، بنابر احتياط واجب روزه ء آن روز را قضا نمايد .
مسأله 1633 :
کسى که در شب ماه رمضان جنب است و مى داند که اگر بخوابد تا صبح بيدار نمى شود ، نبايد غسل نکرده بخوابد ، و چنانچه پيش از غسل بخوابد و تا صبح بيدار نشود ، روزه اش باطل است ، و قضا و کفاره بر او واجب مى شود .
مسأله 1634 :
هرگاه جنب در شب ماه رمضان بيدار شود ، در صورتى که اطمينان به بيدارى براى غسل قبل از اذان صبح نداشته باشد ، احتياط مستحب آن است که پيش از غسل نخوابد .
مسأله 1635 :
کسى که در شب ماه رمضان جنب است و يقين يا اطمينان دارد که اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى شود ، چنانچه تصميم داشته باشد که بعد از بيدار شدن غسل کند و با اين تصميم بخوابد و تا اذان خواب بماند ، روزه اش صحيح است .
مسأله 1636 :
کسى که در شب ماه رمضان جنب است و مى داند يا احتمال مى دهد که اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى شود ، چنانچه غفلت داشته باشد که بعد از بيدار شدن بايد غسل کند ، در صورتى که بخوابد و تا اذان صبح خواب بماند ، بنابر احتياط بايد قضاى آن روز را به جا آورد .
مسأله 1637 :
کسى که در شب ماه رمضان جنب است و يقين دارد يا احتمال مى دهد که اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى شود ، چنانچه نخواهد بعد از بيدار شدن غسل کند يا ترديد داشته باشد که غسل کند يا نه ، در صورتى که بخوابد و بيدار نشود ، روزه اش باطل و قضا و کفاره بر او واجب است .
مسأله 1638 :
اگر جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بيدار شود و بداند يا احتمال دهد که اگر دوباره بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى شود و تصميم هم داشته باشد که بعد از بيدار شدن غسل کند ، چنانچه دوباره بخوابد و تا اذان بيدار نشود ، بايد روزه ء آن روز را قضا کند ، و اگر از خواب دوم بيدار شود و براى مرتبهء سوم بخوابد و تا اذان صبح بيدار نشود ، بايد روزه ء آن روز را قضا کند ، و احتياط مستحب آن است که کفاره هم بدهد .
مسأله 1639 :
مراد از خواب اول - در صورتى که انسان در خواب محتلم شود - خوابى است که بعد از بيدار شدن بخوابد ، و اما خوابى که در آن محتلم شده خواب اول حساب نمى شود .
مسأله 1640 :
اگر روزه دار در روز محتلم شود ، واجب نيست فورا غسل کند .
مسأله 1641 :
هرگاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده ، اگر چه بداند پيش از اذان محتلم شده ، روزه ء او صحيح است .
مسأله 1642 :
کسى که مى خواهد قضاى روزه ء ماه رمضان را بگيرد ، هرگاه تا اذان صبح جنب بماند ، اگر چه از روى عمد نباشد ، روزه ء او باطل است .
مسأله 1643 :
کسى که مى خواهد قضاى روزه ء ماه رمضان را بگيرد ، اگر بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده و بداند پيش از اذان محتلم شده است ، روزه ء او بنابر احتياط باطل است، ولى چنانچه وقت قضاى روزه تا آمدن ماه رمضان ديگر تنگ است ، مثلا پنج روز روزه ء قضاى ماه رمضان دارد ، و پنج روز هم به ماه رمضان مانده است ، بنابر احتياط واجب آن روز را روزه بگيرد و بعد از ماه رمضان هم روز ديگرى را روزه بگيرد .
مسأله 1644 :
اگر در روزه ء واجبى غير قضاى روزه ء ماه رمضان ، از روزه هايى که مثل روزه ء کفاره وقت معينى ندارد ، عمدا تا اذان صبح جنب بماند ، روزه اش صحيح است ، و احتياط مستحب آن است که غير از آن روز ، روز ديگرى را روزه بگيرد .
مسأله 1645 :
اگر زن پيش از اذان صبح در ماه رمضان از حيض يا نفاس پاک شود و عمدا غسل نکند ، يا اگر وظيفهء او تيمم است عمدا تيمم نکند ، روزه اش باطل است ، و در غير روزه ء ماه رمضان باطل نيست ، اگر چه احتياط مستحب غسل کردن است .
مسأله 1646 :
اگر زن پيش از اذان صبح در ماه رمضان از حيض يا نفاس پاک شود و براى غسل وقت نداشته باشد ، بايد تيمم نمايد ، و بنابر احتياط واجب تا اذان صبح بيدار بماند ، و همچنين است حکم جنب در صورتى که وظيفه اش تيمم باشد . مسأله
مسأله 1647 :
اگر زن نزديک اذان صبح در ماه رمضان از حيض يا نفاس پاک شود و براى هىچکدام از غسل و تيمم وقت نداشته باشد ، روزه اش صحيح است .
مسأله 1648 :
اگر زن بعد از اذان صبح از خون حيض يا نفاس پاک شود ، يا در بين روز خون حيض يا نفاس ببيند اگر چه نزديک مغرب باشد ، روزه ء او باطل است .
مسأله 1649 :
اگر زن غسل حيض يا نفاس را فراموش کند و بعد از يک روز يا چند روز يادش بيايد ، روزه هايى که گرفته صحيح است ، و احتياط مستحب آن است که قضاى آنها را بگيرد . مسأله 1650 - اگر زن پيش از اذان صبح در ماه رمضان از حيض يا نفاس پاک شود و در غسل کردن کوتاهى کند و تا اذان غسل نکند ، روزه اش باطل است ، ولى چنانچه کوتاهى نکند - مثلا منتظر باشد که حمام زنانه شود - اگر چه سه مرتبه بخوابد و تا اذان غسل نکند ، در صورتى که تيمم کند روزه ء او صحيح است ، و اگر از تيمم هم متمکن نباشد ، روزه ء او بدون تيمم هم صحيح است .
مسأله 1651 :
اگر زنى که در حال استحاضهء کثيره است غسلهاى خود را به تفصيلى که در احکام استحاضه گذشت به جا آورد ، روزه ء او صحيح است ، و در استحاضهء متوسطه اگر چه غسل نکند ، روزه اش صحيح است .
مسأله 1652 :
کسى که مس ميت کرده - يعنى جايى از بدن خود را به بدن ميت رسانده - مى تواند بدون غسل مس ميت روزه بگيرد ، و اگر در حال روزه هم ميت را مس نمايد ، روزه ء او باطل نمى شود .