نیت (آیت الله میرزا جواد تبریزی (ره))

احکام روزه

روزه آن اسـت که انسان براى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب از نه چيزى که بعدا گفته مى شود خوددارى نمايد.

نيت

مسأله 1559 :

لازم نـيـسـت انسان نيت روزه را از قلب خود بگذراند يا مثلا بگويد فردا را روزه مى گيرم , بلکه همين قدر که بنا داشته باشدبراى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب کـارى کـه روزه را بـاطـل مى کند انجام ندهد کافى است .

و براى آنکه يقين کند تمام اين مدت را روزه بـوده , بـايد مقدارى پيش از اذان صبح و مقدارى هم بعد از مغرب از انجام کارى که روزه را باطل مى کند خوددارى نمايد.

مسأله 1560 :

انسان مى تواند در هر شب از ماه رمضان براى روزه فرداى آن نيت کند, و بهتر آن است که شب اول ماه هم نيت روزه همه ماه را بنمايد.

مسأله 1561 :

وقت نيت روزه ماه رمضان از اول شب است تا اذان صبح .

مسأله 1562 :

وقـت نـيت روزه مستحبى از اول شب است تا موقعى که به اندازه نيت کردن به مغرب وقت مانده باشد که اگر تا اين وقت کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد و نيت روزه مستحبى کند روزه او صحيح است .

مسأله 1563 :

کسى که پيش از اذان صبح در غير روزه ماه رمضان بدون نيت روزه خوابيده است , اگر پيش از ظهر بيدار شود و نيت کندروزه او صحيح است , چه روزه واجب باشد چه مستحب , و اگـر بـعـد از ظـهـر بيدار شود, نمى تواند نيت روزه واجب نمايد.

و اما در ماه رمضان اگربى نيت خـوابـيـده باشد اگرچه پيش از ظهر بيدار شود و نيت کند, صحت روزه اش محل اشکال است , و لازم است آن روز را امساک کرده بعدقضا نمايد.

مسأله 1564 :

اگر بخواهد غير روزه رمضان روزه ديگرى بگيرد بايد آن را معين نمايد, مثلا نيت کـنـد کـه روزه قـضا يا روزه نذر مى گيرم , ولى در ماه رمضان لازم نيست نيت کند که روزه ماه رمـضـان مـى گـيـرم , بـلـکه اگر نداند ماه رمضان است يا فراموش نمايد و روزه ديگرى را نيت کند,روزه ماه رمضان حساب مى شود.

مسأله 1565 :

اگر بداند ماه رمضان است و عمدا نيت روزه غير رمضان کند, بنابر احتياط واجب نه روزه رمضان حساب مى شود و نه روزه اى که قصد کرده است .

مسأله 1566 :

اگـر مثلا به نيت روز اول ماه روزه بگيرد, بعد بفهمد دوم يا سوم بوده , روزه او صحيح است .

مسأله 1567 :

اگر پيش از اذان صبح نيت کند و بيهوش شود و در بين روز به هوش آيد, بنابر احتياط واجب بايد روزه آن روز را تمام نمايد,و اگر تمام نکرد قضاى آن را بجا آورد.

مسأله 1568 :

اگر پيش از اذان صبح نيت کند و مست شود و در بين روز به هوش آيد, احتياط واجب آن است که روزه آن روز را تمام کند وقضاى آن را هم بجا آورد.

مسأله 1569 :

اگـر پـيش از اذان صبح نيت کند و بخوابد و بعد از مغرب بيدار شود, روزه اش صحيح است .

مسأله 1570 :

اگر نداند يا فراموش کند که ماه رمضان است و پيش از ظهر ملتفت شود, چنانچه کـارى کـه روزه را باطل مى کند انجام داده باشد, يا بعد از ظهر ملتفت شود که ماه رمضان است , روزه او بـاطـل مـى بـاشـد, ولـى بايد تا مغرب کارى که روزه را باطل مى کند انجام ندهد و بعداز رمـضـان هـم آن روزه را قـضا نمايد.

و همچنين است حکم بنابر احتياط واجب اگر پيش از ظهر ملتفت شود, و کارى که روزه را باطل مى کندانجام نداده باشد.

مسأله 1571 :

اگر بچه پيش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود, بايد روزه بگيرد, و اگر بعد از اذان بالغ شود, روزه آن روز بر او واجب نيست .

مسأله 1572 :

کسى که براى بجا آوردن روزه ميتى اجير شده , اگر روزه مستحبى بگيرد اشکال نـدارد, ولـى کـسـى کـه روزه قضا يا روزه واجب ديگرى دارد, نمى تواند روزه مستحبى بگيرد, و چـنـانـچـه فـرامـوش کـنـد و روزه مـسـتـحـب بگيرد در صورتى که پيش از ظهر يادش بيايد, روزه مستحبى او بهم مى خورد و مى تواند نيت خود را به روزه واجب برگرداند, و اگر بعد از ظهر ملتفت شود, روزه او باطل است , و اگر بعد ازمغرب يادش بيايد, روزه اش صحيح است .

مسأله 1573 :

اگـر غير از روزه ماه رمضان روزه معين ديگرى بر انسان واجب باشد, مثلا نذر کرده باشد که روز معينى را روزه بگيرد,چنانچه عمدا تا اذان صبح نيت نکند, روزه اش باطل است , و اگـر نداند که روزه آن روز بر او واجب است , يا فراموش کند وپيش از ظهر يادش بيايد, چنانچه کـارى کـه روزه را بـاطـل مـى کـنـد انجام نداده باشد ونيت کند, روزه او صحيح , و گرنه باطل مى باشد.

مسأله 1574 :

اگر براى روزه واجب غير معينى مثل روزه کفاره عمدا تا نزديک ظهر نيت نکند اشـکـال نـدارد, بلکه اگر پيش از نيت تصميم داشته باشد که روزه نگيرد يا ترديد داشته باشد که بگيرد يا نه , چنانچه کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد و پيش از ظهر نيت کند, روزه او صحيح است .

مسأله 1575 :

اگر در ماه رمضان پيش از ظهر, کافر مسلمان شود, بنابر احتياط واجب بايد نيت روزه کند و روزه را تمام نمايد, و اگر آن روزرا روزه نگيرد, قضاى آن را بجا آورد.

مسأله 1576 :

اگر در وسط روز ماه رمضان پيش از ظهر يا بعد از آن مريض خوب شود, روزه آن روز واجب نيست هر چند تا آن وقت کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد.

مسأله 1577 :

روزى را که انسان شک دارد آخر شعبان است يا اول رمضان , واجب نيست روزه بـگـيـرد.

و اگر بخواهد روزه بگيرد, نمى تواندنيت روزه رمضان کند, يا نيت کند که اگر رمضان است روزه رمضان و اگر رمضان نيست روزه قضا يا مانند آن باشد, بلکه بايد نيت روزه قضاو مانند آن بـنـمـايد, وچنانچه بعد معلوم شود رمضان بوده , از رمضان حساب مى شود.

ولى در صورتى که قـصد کند آنچه را که فعلا خدا از اوخواسته است انجام دهد بعد معلوم شود رمضان بوده نيز کافى است .

مسأله 1578 :

اگـر روزى را که شک دارد آخر شعبان است يا اول رمضان , به نيت روزه قضا يا روزه مستحبى و مانند آن روزه بگيرد و دربين روز بفهمد که ماه رمضان است , بايد نيت روزه ماه رمضان کند.

مسأله 1579 :

اگر در روزه واجب معينى مثل روزه رمضان مردد شود که روزه خود را باطل کند يـا نـه , يا قصد کند که روزه را باطل کند,روزه اش باطل مى شود, اگرچه از قصدى که کرده توبه نمايد و کارى هم که روزه را باطل مى کند انجام ندهد.

مسأله 1580 :

در روزه مستحب و روزه واجبى که وقت آن معين نيست مثل روزه کفاره , اگر قـصـد کـند کارى که روزه را باطل مى کند انجام دهد يا مردد شود که بجا آورد يا نه , چنانچه بجا نياورد و پيش از ظهر دوباره نيت روزه کند, روزه او صحيح است .