سجده های واجب قرآن (آیت الله سید علی محمد دستغیب)

سجده واجب قرآن‌

مسأله 1096 :

در هر يک از چهار سوره «و النّجم، اقرء، الم تنزيل و حم سجده» يک آيه سجده است که اگر انسان بخواند يا گوش به آن دهد، بعد از تمام شدن آن آيه، بايد فوراً سجده کند و اگر فراموش کرد، هر وقت يادش آمد بايد سجده نمايد.

مسأله 1097 :

اگر انسان موقعى که آيه سجده را مى‌خواند، از ديگرى هم بشنود چنانچه گوش داده دو سجده نمايد و اگر به گوشش خورده يک سجده کافى است.

مسأله 1098 :

در غير نماز اگر در حال سجده آيه سجده را بخواند يا به آن گوش بدهد بايد سر از سجده بردارد و دوباره سجده کند.

مسأله 1099 :

اگر آيه سجده را از کسى که قصد خواندن قرآن ندارد (مثل شخص خواب يا ديوانه يا بچه) بشنود، يا از مثل ضبط صوت آيه سجده را بشنود لازم نيست سجده نمايد، ولى اگر از دستگاهى که صدا را به طور زنده و مستقيم پخش مى‌کند مانند بلندگو، راديو و تلويزيون، بشنود واجب است سجده کند.

مسأله 1100 :

در سجده واجب قرآن بايد نيّت سجده کردن را داشته باشد و مکان هم مباح باشد و جاى پيشانى از محلّ قدمها و سر انگشتان بيش از چهار انگشت بسته بلندتر نباشد و بايد پيشانى را بر چيزى که سجده بر آن صحيح است بگذارد و همچنين قرار دادن تمام اعضاى سجده بر زمين واجب است ولى با وضو يا غسل بودن و رو به قبله بودن و پوشاندن عورت و پاک بودن بدن و جاى پيشانى لازم نيست، و نيز چيزهايى که در لباس نمازگزار شرط است در لباس او شرط نيست، اما اگر لباسش غصبى است چنانچه سجده کردن تصرّف در آن لباس باشد سجده باطل است.

مسأله 1101 :

سجده واجب قرآن تکبيرة الاحرام، تشهّد و سلام ندارد لکن مستحبّ است که پس از سر برداشتن از سجده تکبير بگويد.

مسأله 1102 :

هرگاه در سجده واجب قرآن پيشانى را به قصد سجده به زمين بگذارد، اگرچه ذکر نگويد کافى است و گفتن ذکر، مستحب است و بهتر است بگويد: «لا اِلهَ اِلّا اللَّهُ حَقّاً حَقّاً لَا الهَ اِلّا اللَّهُ اِيماناً وَ تَصدِيقاً لَا اِلهَ اِلّا اللَّهُ عُبُودِيَّةً وَ رِقّاً سَجَدتُ لَکَ يا رَبِّ تَعَبُّداً وَ رِقّاً لَا مُستَنکِفاً وَ لَا مُستَکبِراً بَل أنَا عَبدٌ ذَلِيلٌ ضَعِيفٌ خَائِفٌ مُستَجِيرٌ».