احکام روزة مسافر
مسأله 1711 :
مسافري که بايد نمازهاي چهار رکعتي را در سفر دو رکعت بخواند ، نبايد روزه بگيرد و مسافري که نمازش را تمام مي خواند مثل کسي که شغلش مسافرت يا سفر او معصيت است ، بايد در سفر روزه بگيرد .
مسأله 1712 :
مسافرت در ماه رمضان اشکال ندارد . ولي اگر براي فرار از روزه باشد مکروه است .
مسأله 1713 :
اگر غير روزة رمضان روزة معين ديگري بر انسان واجب باشد مثلاً نذر کرده باشد روز معيني را روزه بگيرد بنابر احتياط واجب تا ناچار نشود نمي تواند در آن روز مسافرت کند . وا گر در سفر باشد چنانچه ممکن است بايد بنابر احتياط لازم قصد کند که ده روز در جائي بماند و آن روز را روزه بگيرد .
مسأله 1714 :
اگر نذر کند روزه بگيرد و روز آن را معين نکند ، نمي تواند آن را در سفر بجا آورد . ولي چنانچه نذر کند روز معيني را در سفر روزه بگيرد بايد آن را در سفر بجا آورد و نيز اگر نذر کند روز معيني را چه مسافر يا نباشد ، روزه بگيرد بايد آن روز را اگر چه مسافر باشد روزه بگيرد .
مسأله 1715 :
مسافر مي تواند براي خواستن حاجت سه روز در مدينه طيبه روز مستحبي بگيرد .
مسأله 1716 :
کسي که نمي داند روزة مسافر باطل است اگر در سفر روزه بگيرد و در بين روز مسأله را بفهمد روزه اش باطل مي شود . و اگر تا مغرب نفهمد روزه اش صحيح است .
( مسافر 1717 ) اگر فراموش کند که مسافر است ، يا فراموش کند که روزة مسافر باطل مي باشد و در سفر روزه بگيرد روزة او باطل است .
مسأله 1718 :
اگر روزه دار بعد از ظهر مسافرت نمايد ، بايد روزة خود را تمام کند و اگر پيش از ظهر مسافرت کند ، وقتي به حد ترخص برسد يعني بجائي برسد که ديوار شهر را نبيند و صداي اذان آن را نشنود ، بايد نيت روزه نداشته باشد و اگر پيش از آن روزه را باطل کند بنابر احتياط کفاره نيز بر او واجب است .
مسأله 1719 :
اگر مسافر پيش از ظهر به وطنش برسد ، يا بجائي برسد که مي خواهد ده روز در آنجا بماند ، چنانچه کاري که روزه را باطل مي کند انجام نداده ، بايد آن روز را روزه بگيرد و اگر انجام داده ، نمي تواند آن روز را روزه بگيرد .
مسأله 1720 :
اگر مسافر بعد از ظهر به وطنش برسد ، يا بجائي برسد که مي خواهد ده روز در آنجا بماند ، نبايد آن روز را روزه بگيرد .
مسأله 1721 :
مسافر و کسي که از روزه گرفتن عذر دارد ، مکروه است در روز ماه رمضان جماع نمايد و در خوردن و آشاميدن کاملاً خود را سير کند .