احکام وضو (آیت الله سید محمد صادق روحانی)

" احکام وضوء "

مسأله 308 :

کسى که در کارهاى وضوء وشرائط آن مثل پاک بودن آب وغصبى نبودن آن خيلى شک مى کند بايد به شک خود اعتنا نکند

مسأله 309 :

اگر شک کند که وضوى او باطل شده يا نه بنا مى گذارد که وضوى او باقيست ، ولى اگر بعد از بول استبراء نکرده ووضوء گرفته باشد وبعد از وضوء رطوبتى از او بيرون آيد که نداند بول است يا چيز ديگر وضوى او باطل است

مسأله 310 :

کسى که شک دارد وضوء گرفته است يا نه بايد وضوء بگيرد

مسأله 311 :

کسى که مى داند وضوء گرفته وحدثى هم از او سر زده ، مثلا بول کرده اگر نداند کدام جلوتر بوده ، چنانچه پيش از نماز است ، بايد وضوء بگيرد ، واگر در بين نماز است بايد نماز را بشکند ووضوء بگيرد واگر بعد از نماز است ، نمازى که خوانده صحيح است وبراى نمازهاى بعد بايد وضوء بگيرد

مسأله 312 :

اگر بعد از وضوء يا در بين آن يقين کند که بعضى جاها را نشسته يا مسح نکرده است ، چنانچه رطوبت جاهايى که پيش از آن است خشک شده بايد دوباره وضوء بگيرد واگر خشک نشده بايد جايى را که فراموش کرده وآنچه بعد از آن است بشويد يا مسح کند ، واگر در بين وضوء در شستن يا مسح کردن جايى شک کند بايد به همين دستور عمل نمايد

/ صفحة 55 /

مسأله 313 :

اگر بعد از نماز شک کند که وضوء گرفته يا نه نماز او صحيح است ولى بايد براى نمازهاى بعد وضوء بگيرد

مسأله 314 :

اگر در بين نماز شک کند که وضوء گرفته يا نه ، نماز او باطل است وبايد وضوء بگيرد ونماز را بخواند

مسأله 315 :

اگر بعد از نماز شک کند ، که قبل از نماز وضوى او باطل شده يا بعد از نماز ، نمازى که خوانده صحيح است

مسأله 316 :

اگر انسان مرضى دارد که بول او قطره قطره مى ريزد يا نمى تواند از بيرون آمدن غائط خوددارى کند ، چنانچه يقين دارد که از اول وقت نماز تا آخر آن به مقدار وضوء گرفتن ونماز خواندن مهلت پيدا مى کند ، بايد نماز را در وقتى که مهلت پيدا مى کند بخواند واگر مهلت او به مقدار کارهاى واجب نماز است ، بايد در وقتى که مهلت دارد ، فقط کارهاى واجب نماز را بجا آورد وکارهاى مستحب آن مانند اذان واقامه وقنوت را ترک نمايد

مسأله 317 :

اگر به مقدار وضوء ونماز مهلت پيدا نمى کند ودر بين نماز چند دفعه بول يا غائط از او خارج مى شود ، که اگر بخواهد بعد از هر دفعه وضوء بگيرد سخت نيست ، بايد ظرف آبى پهلوى خود گذارد وهر وقت بول يا غائط از او خارج شد فورا وضوء بگيرد وبقيه نماز را بخواند

مسأله 318 :

کسى که بول يا غائط طورى پى در پى از او خارج مى شود که وضوء گرفتن بعد از هر دفعه براى او سخت است ، اگر بتواند مقدارى از نماز را با وضوء بخواند ، بايد براى هر نماز يک وضوء بگيرد

مسأله 319 :

کسى که بول يا غائط پى در پى از او خارج مى شود اگر نتواند هيچ مقدار از نماز را با وضوء بخواند ، مى تواند به يک وضوء براى نمازهاى متعدد اکتفاء نمايد

مسأله 320 :

اگر مرضى دارد که نمى تواند از خارج شدن باد جلوگيرى کند ، بايد به وظيفه کسانى که نمى توانند از بيرون آمدن بول وغائط خوددارى / صفحة 56 / کنند عمل نمايد

مسأله 321 :

کسى که بول يا غائط پى در پى از او خارج مى شود ، بايد براى هر نمازى وضوء بگيرد وفورا مشغول نماز شود ، ولى براى بجا آوردن سجده وتشهد فراموش شده ونماز احتياط که بايد بعد از نماز انجام داد ، در صورتى که آنها را بعد از نماز فورا بجا بياورد ، وضوء گرفتن لازم نيست

مسأله 322 :

کسى که بول او قطره قطره مى ريزد بايد براى نماز به وسيله کيسه‌اى که در آن پنبه يا چيز ديگرى است که از رسيدن بول به جاهاى ديگر جلوگيرى مى کند ، خود را حفظ نمايد ، ونيز کسى که نمى تواند از بيرون آمدن غائط خوددارى کند ، چنانچه ممکن باشد بايد به مقدار نماز از رسيدن غائط به جاى ديگر جلوگيرى نمايد

مسأله 323 :

کسى که نمى تواند از بيرون آمدن بول وغائط خوددارى کند در صورتى که ممکن باشد ، بايد به مقدار نماز از خارج شدن بول وغائط جلوگيرى نمايد اگر چه خرج داشته باشد

مسأله 324 :

کسى که نمى تواند از بيرون آمدن بول وغائط خوددارى کند ، بعد از آنکه مرض او خوب شد ، لازم نيست نمازهايى را که در وقت مرض مطابق وظيفه‌اش خوانده قضا نمايد ، ولى اگر در بين وقت نماز مرض او خوب شود ، بايد نمازى را که در آن وقت خوانده دوباره بخواند