5 - خون
مسأله 97 :
خون انسان وهر حيوانى که خون جهنده دارد يعنى حيوانى که اگر رگ آنرا بزنند خون از آن جستن مىکند نجس است، پس خون حيوانى که مانند ماهى و پشه خون جهنده ندارند پاک مىباشد.
مسأله 98 :
اگر حيوان حلال گوشت را بدستورى که در شرع معين شده بکشند و خون آن بمقدار لازم بيرون آيد خونى که در بدنش مىماند پاک است ولى اگر بعلت نفس کشيدن يا بواسطه اين که سر حيوان در جاى بلند بوده خون ببدن حيوان برگردد، آن خون نجس است.
مسأله 99 :
بنابر احتياط واجب از تخم مرغى که ذره اى خون در آنست بايد اجتناب کرد ولى اگر خون مثلا در زرده باشد تا پوست نازک روى آن پاره نشده سفيده پاک مىباشد.
مسأله 100 :
خونى که گاهى موقع دوشيدن شير ديده مىشود نجس است و شير را نجس مىکند.
مسأله 101 :
اگر خونى که از لاى دندانها مىآيد، بواسطه مخلوط شدن با آب دهان از بين برود، اجتناب از آب دهان لازم نيست.
مسأله 102 :
خونى که بواسطه کوبيده شدن، زير ناخن يا زير پوست مىميرد، اگر طورى شود که ديگر بآن خون نگويند پاک و اگر بآن خون بگويند نجس است، و در اين صورت چنانچه ناخن يا پوست سوراخ شود اگر بيرون آوردن خون و تطهير محل جهت وضو يا غسل مشقت زياد دارد بايد تيمم نمايد.
مسأله 103 :
اگر انسان نداند که خون زير پوست مرده يا گوشت بواسطه کوبيده شدن بآن حالت در آمده پاکست.
مسأله 104 :
اگر موقع جوشيدن غذا ذره اى خون در آن بيفتد، تمام غذا و ظرف آن نجس مىشود، و جوشيدن و حرارت و آتش پاک کننده نيست.
مسأله 105 :
زردابه اى که در حال بهبودى زخم در اطراف آن پيدا مىشود، اگر معلوم نباشد که با خون مخلوط است، پاک مىباشد.