3 - آفتاب
مسأله 192 :
آفتاب زمين، ساختمان و چيزهائى که مانند در و پنجره در ساختمان بکار برده شده، و همچنين ميخى را که به ديوار کوبيده اند با پنج شرط پاک مىکند: ((اول)) آن که چيز نجس بطورى تر باشد، پس اگر خشک باشد بايد به وسيله اى آن را تر کنند تا آفتاب خشک کند. ((دوم)) آن که اگر عين نجاست در آن چيز باشد پيش از خشک شدن بتابيدن آفتاب آنرا بر طرف کنند. ((سوم)) آن که چيزى از تابيدن آفتاب جلوگيرى نکند، پس اگر آفتاب از پشت پرده يا ابر و مانند اينها بتابد و چيز نجس را خشک کند، آن چيز پاک نمىشود، ولى اگر ابر به قدرى نازک باشد که از تابيدن آفتاب جلوگيرى نکند، اشکال ندارد. ((چهارم)) آن که آفتاب به تنهائى چيز نجس را خشک کند، پس اگر مثلا چيز نجس بواسطه باد و آفتاب خشک شود پاک نمىگردد، ولى اگر باد بقدرى کم باشد که نگويند به خشک شدن چيز نجس کمک کرده اشکال ندارد. ((پنجم)) آن که آفتاب مقدارى از بنا وساختمان را که نجاست به آن فرو رفته، يکمرتبه خشک کند. پس اگر يک مرتبه بر زمين وساختمان نجس بتابد و روى آنرا خشک کند و دفعه ديگر زير آنرا خشک نمايد، فقط روى آن پاک مىشود و زير آن نجس مىماند.
مسأله 193 :
پاک کردن آفتاب حصير نجس را محل اشکال است، و اما درخت وگياه که در زمين است پيش از چيدن آن بواسطه آفتاب پاک مىشود.
مسأله 194 :
اگر آفتاب بزمين نجس بتابد، بعد انسان شک کند که زمين موقع تابيدن آفتاب تر بوده يا نه، يا ترى آن بواسطه آفتاب خشک شده يا نه آن زمين نجس است، و همچنين است اگر شک کند که پيش از تابش آفتاب عين نجاست از آن بر طرف شده يا نه، يا شک کند که چيزى مانع تابش آفتاب بوده يا نه.
مسأله 195 :
اگر آفتاب به يک طرف ديوار نجس بتابد، وبوسيله آن طرفى که آفتاب به آن نتابيده نيز خشک شود بعيد نيست هر دو طرف پاک شود.