نبش قبر
مسأله 648 :
نبش قبر مسلمان، يعنى شکافتن قبر او اگر چه طفل يا ديوانه باشد حرام است، ولى اگر بدنش از بين رفته و خاک شده باشد اشکال ندارد.
مسأله 649 :
نبش قبر امامزاده ها و شهدا و علما و صلحا اگر چه سالها بر آن گذشته باشد حرام است.
مسأله 650 :
شکافتن قبر در چند مورد حرام نيست:
((اول)) آن که ميت در زمين غصبى دفن شده باشد و مالک زمين راضى نشود که در آنجا بماند.
((دوم)) آن که کفن يا چيز ديگرى که با ميت دفن شده غصبى باشد وصاحب آن راضى نشود که در قبر بماند، و همچنين است اگر چيزى از مال خود ميت که بورثه او رسيده با او دفن شده باشد، وورثه او راضى نشوند که آن چيز در قبر بماند، ولى اگر ميت وصيت کرده باشد که دعا يا قرآن يا انگشترى را با او دفن کنند، براى بيرون آوردن اينها نمىتوانند قبر را بشکافند.
((سوم)) آن که شکافتن قبر موجب هتک حرمت نباشد وميت بىغسل يا بىکفن دفن شده باشد يا بفهمند غسلش باطل بوده، يا به غير از دستور شرع کفن شده يا در قبر او را رو به قبله نگذاشته اند.
((چهارم)) آن که براى ثابت شدن حقى بخواهند بدن ميت را ببينند.
((پنجم)) آن که ميت را در جائى که بىاحترامى باو است مثل قبرستان کفار يا جائى که کثافت و خاکروبه مىريزند دفن کرده باشند.
((ششم)) آن که براى يک مطلب شرعى که اهميت آن از شکافتن قبر بيشتر است، قبر را بشکافند مثلا بخواهند بچه زنده را از شکم زن حامله اى که دفنش کرده اند بيرون آورند.
((هفتم)) آن که بترسند درنده اى بدن ميت را پاره کند. يا سيل او را ببرد، يا دشمن بيرون آورد.
((هشتم)) آن که قسمتى از بدن ميت را که با او دفن نشده بخواهند دفن کنند ولى احتياط واجب آن است که آن قسمت از بدن را طورى در قبر بگذارند که بدن ميت ديده نشود.