احکام شکار کردن با اسلحه
مسأله 2610 :
اگر حيوان حلال گوشت وحشى را با اسلحه شکار کنند و بميرد با پنج شرط حلال وبدنش پاک است:
(اول) آن که اسلحه شکار مثل کارد و شمشير برنده باشد، يا مثل نيزه و تير، تيز باشد که بواسطه تيز بودن، بدن حيوان را پاره کند و اگر بوسيله دام يا چوب و سنگ ومانند اينها حيوانى را شکار کنند پاک نمىشود و خوردن آنهم حرام است و اگر حيوانى را با تفنگ شکار کنند، چنانچه گلوله آن نيز باشد که در بدن حيوان فرو رود و آنرا پاره کند پاک و حلال است. و اگر گلوله تيز نباشد بلکه با فشار در بدن حيوان فرو رود و حيوان را بکشد يا بواسطه حرارتش بدن حيوان را بسوزاند و در اثر سوزاندن، حيوان بميرد پاک و حلال بودنش اشکال دارد.
(دوم) کسى که شکار مىکند بايد مسلمان باشد يا بچه مسلمان باشد که خوب و بد را بفهمد و اگر کافر يا کسى که در حکم کافر است - مانند غلات و خوارج و نواصب - حيوانى را شکار نمايد، آن شکار حلال نيست.
(سوم) اسلحه را براى شکار کردن آن حيوان بکار برد و اگر مثلا جائى را نشان کند و اتفاقا حيوانى را بکشد، آن حيوان پاک نيست و خوردن آنهم حرام است.
(چهارم) در وقت بکار بردن اسلحه نام خدا را ببرد، و چنانچه عمئا نام خدا را نبرد شکار حلال نمىشود ولى اگر فراموش کند اشکال ندارد.
(پنجم) وقتى به حيوان برسد که مرده باشد، يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد و چنانچه به اندازه سر بريدن وقت باشد و سر حيوان را نبرد تا بميرد حرام است.
مسأله 2611 :
اگر دو نفر حيوانى را شکار کنند، و شکار يکى از آنان مسلمان و ديگرى کافر باشد يا يکى از آن دو، نام خدا را ببرد و ديگرى عمدا نام خدا را نبرد، آن حيوان حلال نيست.
مسأله 2612 :
اگر بعد از آن که حيوانى را تير زدند مثلا در آب بيفتد و انسان بداند که حيوان بواسطه تير و افتادن در آب جان داده، حلال نيست بلکه اگر نداند که جان دادن آن فقط به واسطه تير بوده، حلال نمىباشد.
مسأله 2613 :
اگر با سگ غصبى يا اسلحه غصبى حيوانى را شکار کند، شکار حلال است و مال خود او مىشود، ولى گذشته از اين که گناه کرده، بايد اجرت اسلحه يا سگ را به صاحبش بدهد.
مسأله 2614 :
اگر با شمشير يا چيز ديگرى که شکار کردن با آن صحيح است با شرطهائى که در مسأله (2610) گفته شد، حيوان را دو قسمت کنند، و سر و گردن در يک قسمت بماند و انسان وقتى برسد که حيوان جان داده باشد، هر دو قسمت حلال است. و همچنين است اگر حيوان زنده باشد ولى به اندازه سر بريدن وقت نباشد اما اگر به اندازه سر بريدن وقت باشد وممکن باشد که مقدارى زنده بماند، قسمتى که سر و گردن ندارد حرام و قسمتى که سر وگردن دارد، اگر سر آنرا به دستورى که در شرع معين شده ببرند حلال وگرنه آنهم حرام مىباشد.
مسأله 2615 :
اگر با چوب يا سنگ يا چيز ديگرى که شکار کردن با آن صحيح نيست حيوانى را دو قسمت کنند، قسمتى که سر و گردن ندارد حرام است و قسمتى که سر و گردن دارد، اگر زنده باشد و ممکن باشد که مقدارى زنده بماند، و سر آنرا به دستورى که در شرع معين شده ببرند حلال وگرنه آن قسمت هم حرام مىباشد.
مسأله 2616 :
اگر حيوانى را شکار کنند، يا سر ببرند و بچه زنده اى از آن بيرون آيد، چنانچه آن بچه را به دستورى که در شرع معين شده سر ببرند حلال وگرنه حرام مىباشد.
مسأله 2617 :
اگر حيوانى را شکار کنند يا سر ببرند و بچه مرده اى از شکمش بيرون آورند، چنانچه خلقت آن بچه کامل باشد و مو يا پشم در بدن روئيده باشد پاک و حلال است.