نيت زکوة
مسأله 1955 :
انسان بايد زکوة را به قصد قربت يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم بدهد وبنا بر احتياط واجب در نيت معين کند که آنچه را مى دهد زکوة مال است يا زکوة فطره ، واگر بخواهد به سيد زکاة بدهد ودر ذمه اش خمس هم هست بايد تعيين کند که بعنوان زکاة است يا خمس ولى اگر مثلا زکوة گندم وجو بر او واجب باشد لازم نيست معين کند چيزى را که مى دهد زکوة گندم است يا زکوة جو .
مسأله 1956 :
کسى که زکوة چند مال بر او واجب شده اگر مقدارى زکوة بدهد ونيت هيچ کدام آنها را نکند ، چيزى را که داده همجنس يکى از آنها باشد ويا همجنس هيچ کدام آنها نباشد ، به همه آنها قسمت مى شود ، پس کسى که زکوة چهل گوسفند وزکوة پانزده مثقال طلا بر او واجب است اگر مثلا يک گوسفند از بابت زکوة بدهد ونيت هيچ کدام آنها را نکند ، به زکوتى که براى گوسفند وطلا بدهکار است تقسيم مى شود . / صفحة 336 /
مسأله 1957 :
اگر کسى را وکيل کند که زکوة مال او را بدهد ، موقعى که زکوة را به آن وکيل مى دهد ، بنا بر احتياط واجب بايد نيت کند که آنچه را وکيل او بعدا به فقير مى دهد زکوة باشد ، وگيل هم وقتى که زکوة را به فقير مى دهد ، بايد از طرف مالک نيت زکوة کند .
مسأله 1958 :
اگر مالک يا وکيل او بدون قصد قربت زکوة را به فقير بدهد وپيش از آنکه آن مال از بين برود ، خود مالک نيت زکوة کند ، زکوة حساب مى شود .