9 - قى کردن
مسأله 1655 :
هر گاه روزه دار عمدا قى کند اگر چه بواسطه مرض و مانند آن ناچار باشد، روزه اش باطل مىشود ولى اگر سهوا يا بى اختيار قى کند اشکال ندارد.
مسأله 1656 :
اگر در شب چيزى بخورد که مىداند بواسطه خوردن آن، در روز بىاختيار قئ مىکند، احتياط واجب آنست که روزه آن روز را قضا نمايد.
مسأله 1657 :
اگر روزه دار بتواند از قئ کردن خوددارى کند، چنانچه براى او ضرر و مشقت نداشته باشد، بايد خوددارى نمايد.
مسأله 1658 :
اگر مگس در گلوى روزه دار برود، چنانچه ممکن باشد، بايد آنرا بيرون آورد و روزه او باطل نمىشود. ولى اگر بداند که بواسطه بيرون آوردن قى مىکند واجب نيست بيرون آورد و روزه او صحيح است.
مسأله 1659 :
اگر سهوا چيزى را فرو ببرد و پيش از رسيدن به شکم يادش بيايد که روزه است، بيرون آوردن آن لازم نيست و روزه او صحيح است.
مسأله 1660 :
اگر يقين داشته باشد که بواسطه آروغ زدن، چيزى از گلو بيرون مىآيد، بنابر احتياط نبايد عمدا آروغ بزند، ولى اگر يقين نداشته باشد اشکال ندارد.
مسأله 1661 :
اگر آروغ بزند و چيزى در گلو يا دهانش بيايد، بايد آنرا بيرون بريزد و اگر بىاختيار فرو رود، روزه اش صحيح است.