روزه هاى حرام و مکروه
مسأله 1748 :
روزه عيد فطر و قربان حرام است. و نيز روزى را که انسان نمىداند آخر شعبان است يا اول رمضان، اگر به نيت اول رمضان روزه بگيرد، حرام مىباشد.
مسأله 1749 :
اگر زن بواسطه گرفتن روزه مستحبى حق شوهرش از بين برود، روزه او حرام است. و احتياط واجب آنست، اگر حق شوهر هم از بين نرود، بدون اجازه او روزه مستحبى نگيرد.
مسأله 1750 :
روزه مستحبى اولاد، اگر اسباب اذيت پدر و مادر يا جد شود حرام است.
مسأله 1751 :
اگر پسر بدون اجازه پدر روزه مستحبى بگيرد، و در بين روز پدر او را نهى کند، چنانچه مخالفت او موجب اذيتتش باشد بايد افطار نمايد.
مسأله 1752 :
کسى که مىداند روزه براى او ضرر ندارد، اگر چه دکتر بگويد ضرر دارد، بايد روزه بگيرد وکسى که يقين يا گمان دارد که روزه برايش ضرر دارد، اگر چه دکتر بگويد ضرر ندارد، بايد روزه نگيرد واگر روزه بگيرد، صحيح نيست.
مسأله 1753 :
اگر انسان احتمال بدهد که روزه برايش ضرر دارد و از آن احتمال، ترس براى او پيدا شود، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد، نبايد روزه بگيرد، و اگر روزه بگيرد صحيح نيست.
مسأله 1754 :
کسى که عقيده اش اين است که روزه براى او ضرر ندارد. اگر روزه بگيرد وبعد از مغرب بفهمد روزه براى او ضرر داشته در صورتيکه ضرر بمرتبه باشد که با علم و عمد ارتکاب آن حرام است بنابر احتياط واجب بايد قضاى آنرا بجا آورد.
مسأله 1755 :
غير از روزه هائى که گفته شد، روزه هاى حرام ديگرى هم هست که در کتابهاى مفصل گفته شده است.
مسأله 1756 :
روزه روز عاشورا و روزى که انسان شک دارد روز عرفه است يا عيد قربان مکروه است.