احکام کفن ميت
مسأله 576 :
ميت مسلمان را بايد با سه پارچه که آنها را لنگ و پيراهن و سرتاسرى مى گويند کفن نمايند.
مسأله 577 :
لنگ بايد از ناف تا زانو, اطراف بدن را بپوشاند, و بهتر آن است که از سينه تا روى پا بـرسـد.
و پيراهن بايد, از سر شانه تا نصف ساق پا, تمام بدن را بپوشاند, و بهتر آن است که تا روى پا بـرسد.
و درازاى سرتاسرى بايد به قدرى باشد که بستن دو سر آن ممکن باشد, وپهناى آن بايد به اندازه اى باشد که يک طرف آن روى يک طرف ديگر بيايد.
مسأله 578 :
مـقدارى از لنگ که از ناف تا زانو را مى پوشاند, و مقدارى از پيراهن که از شانه تا نـصـف ساق را مى پوشاند, مقدار واجب کفن است , و آنچه بيشتر از اين مقدار در مسأله قبل گفته شد, مقدار مستحب کفن مى باشد.
مسأله 579 :
اگر ورثه بالغ باشند و اجازه دهند که بيشتر از مقدار واجب کفن را که در مسأله قـبـل گـفـته شد از سهم آنان بردارند, اشکال ندارد.
و احتياط واجب آن است که بيشتر از مقدار واجب , کفن را از سهم وارثى که بالغ نشده بر ندارند.
مسأله 580 :
اگر کسى وصيت کرده باشد که مقدار مستحب کفن را که در دو مسأله قبل گفته شـد, از ثلث مال او بردارند, يا وصيت کرده باشد ثلث مال را به مصرف خود او برسانند ولى مصرف آن را معين نکرده باشد يا فقط مصرف مقدارى از آن را معين کرده باشد, مى توانندمقدار مستحب کفن را از ثلث مال او بردارند.
مسأله 581 :
اگر ميت وصيت نکرده باشد که کفن را از ثلث مال او بردارند و بخواهند از اصل مال بـردارند, احتياط واجب آن است که مقدارواجب کفن را با ملاحظه شان ميت به ارزانترين قيمتى کـه ممکن است تهيه نمايند, ولى اگر کسانى از ورثه که بالغ هستند اجازه بدهند که از سهم آنان بر دارند, مقدارى را که اجازه داده اند, از سهم آنان مى شود برداشت .
مسأله 582 :
کفن زن بر شوهر است , اگرچه زن از خود مال داشته باشد, و همچنين اگر زن را به شرحى که در احکام طلاق گفته مى شود,طلاق رجعى بدهند و پيش از تمام شدن عده بميرد, شـوهـرش بـايد کفن او را بدهد, و چنانچه شوهر بالغ نباشد يا ديوانه باشد ولى شوهر بايد ازمال او کفن زن را بدهد.
مسأله 583 :
کفن ميت بر خويشان او واجب نيست , اگرچه مخارج او در حال زندگى بر آنان واجب باشد.
مسأله 584 :
احتياط واجب آن است که هر يک از سه پارچه کفن به قدرى نازک نباشد که بدن ميت از زير آن پيدا باشد.
مسأله 585 :
کفن کردن با پوست مردار و چيز غصبى , اگرچه چيز ديگرى هم پيدا نشود, جايز نـيـسـت .
و چـنـانـچه کفن ميت غصبى باشد وصاحب آن راضى نباشد بايد از تنش بيرون آورند, اگرچه او را دفن کرده باشند.
مسأله 586 :
کفن کردن ميت با چيز نجس و با پارجه ابريشمى خالص , و بنابر احتياط با پارچه اى که با طلا بافته شده جايز نيست , ولى درحال ناچارى اشکال ندارد.
مسأله 587 :
کفن کردن با پارچه اى که از پشم يا موى حيوان حرام گوشت يا پوست حيوان حلال گـوشـت تـهـيه شده , بنابر احتياط در حال اختيار جايز نيست , ولى اگر کفن از مو و پشم حيوان حلال گوشت باشد اشکال ندارد, اگرچه احتياط مستحب آن است که با اين دو هم کفن ننمايند.
مسأله 588 :
اگر کفن ميت به نجاست خود او, يا به نجاست ديگرى نجس شود, چنانچه کفن ضـايـع نمى شود, بايد مقدار نجس را بشويند ياببرند اگرچه بعد از گذاشتن در قبر باشد, و اگر شستن يا بريدن آن ممکن نيست , در صورتى که عوض کردن آن ممکن باشد, بايد عوض نمايند.
مسأله 589 :
کـسى که براى حج يا عمره احرام بسته اگر بميرد, بايد مثل ديگران کفن شود و پوشاندن سر و صورتش اشکال ندارد.
مسأله 590 :
مستحب است انسان در حال سلامتى , کفن و سدر و کافور خود را تهيه کند.