احکام دفن میت (آیت الله حسین وحید خراسانی)

احکام دفن میت (آیت الله حسین وحید خراسانی)

احکام دفن

مسأله 619 :

واجب است ميت را طورى در زمين دفن کنند که بوى او بيرون نيايد ، و درندگان هم نتوانند بدنش را بيرون آورند ، و اگر ترس آن باشد که جانور بدن او را بيرون آورد ، بايد قبر را با آجر و مانند آن محکم کنند .

مسأله 620 :

اگر دفن ميت در زمين ممکن نباشد ، بايد به جاى دفن او را در بنا يا تابوتى که غرض از دفن بر آن مترتب است بگذارند .

مسأله 621 :

ميت را بايد در قبر به پهلوى راست طورى بخوابانند که جلوى بدن او رو به قبله باشد .

مسأله 622 :

اگر کسى در کشتى بميرد ، چنانچه جسد او فاسد نمى شود و بودن او در کشتى مانعى ندارد ، بايد صبر کنند تا به خشکى برسند و او را در زمين دفن کنند ، و اگر نه بايد در کشتى غسلش بدهند ، و حنوط و کفن کنند ، و پس از خواندن نماز ميت او را در خمره بگذارند و درش را ببندند و به دريا بيندازند ، و احتياط واجب آن است که تا ممکن است مراعات استقبال قبله بکنند . و اگر ممکن نشد ، چيز سنگينى به پايش ببندند و به دريا بيندازند ، و اگر ممکن است او را در جايى بيندازند که فورا طعمهء حيوانات نشود .

مسأله 623 :

اگر بترسند که دشمن قبر ميت را بشکافد و بدن او را بيرون آورد و گوش يا بينى يا اعضاى ديگر او را ببرد ، چنانچه ممکن باشد ، بايد به طورى که در مسألهء قبل گذشت او را به دريا بيندازند .

مسأله 624 :

مخارج انداختن در دريا و مخارج محکم کردن قبر ميت در صورتى که لازم باشد از اصل مال ميت برداشته مى شود .

مسأله 625 :

اگر زن کافره بميرد و بچه در شکم او مرده باشد ، چنانچه پدر بچه مسلمان باشد ، بايد زن را در قبر به پهلوى چپ پشت به قبله بخوابانند که روى بچه به طرف قبله باشد ، و همچنين است بنابر احتياط واجب اگر روح به بدن او داخل نشده باشد .

مسأله 626 :

دفن مسلمان در قبرستان کفار ، و دفن کافر در قبرستان مسلمانان جايز نيست .

مسأله 627 :

دفن مسلمان در جايى که بى احترامى به او باشد - مانند جايى که خاکروبه و کثافت مىريزند - جايز نيست .

مسأله 628 :

دفن ميت در جاى غصبى و در زمينى که براى غير دفن کردن وقف شده ، جايز نيست .

مسأله 629 :

دفن ميت در قبر مرده ء ديگر ، در صورتى که مستلزم تصرف در حق غير ، يا نبش قبر ميتى که از بين نرفته ، يا هتک ميت باشد جايز نيست ، و در غير اين صورتها ، چنانچه آن قبر کهنه شده و ميت اولى از بين رفته يا قبر نبش شده باشد اشکالى ندارد .

مسأله 630 :

چيزى که از ميت جدا مى شود ، اگر قطعه اى از بدن او باشد ، بايد با او دفن شود و اگر مو و ناخن و دندانش باشد ، بنابر احتياط واجب بايد با او دفن شود ، و دفن ناخن و دندانى که در حال زندگى از انسان جدا مى شود مستحب است .

مسأله 631 :

اگر کسى در چاه بميرد و بيرون آوردنش ممکن نباشد ، بايد در چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند .

مسأله 632 :

اگر بچه در رحم مادر بميرد و ماندنش در رحم براى مادر خطر داشته باشد ، بايد به آسانترين راه او را بيرون آورند ، و چنانچه ناچار شوند او را قطعه قطعه کنند اشکال ندارد ، ولى بايد به وسيلهء شوهرش اگر اهل فن است ، و اگر نه زنى که اهل فن باشد ، او را بيرون بياورند ، و در صورت نبود زنى که اهل فن باشد ، مرد محرمى که اهل فن باشد ، و اگر آن هم ممکن نشد ، مرد نامحرمى که اهل فن باشد ، و در صورتى که آن هم پيدا نشد ، کسى که اهل فن نباشد با رعايت ترتيب مذکور مى تواند بچه را بيرون آورد .

مسأله 633 :

هرگاه مادر بميرد و بچه در شکمش زنده باشد ، اگر چه اميد زنده ماندن طفل را نداشته باشند ، بايد به وسيلهء کسانى که در مسألهء پيش بيان شد با رعايت ترتيب ، شکم او را از هر قسمتى که به سلامت بچه نزديک تر است بشکافند و بچه را بيرون آورند و براى غسل دادن دوباره بدوزند .

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

نظر سایر مراجع

Powered by TayaCMS