9 - قى کردن
مسأله 1654 :
هرگاه روزه دار عمدا قى کند - اگر چه به واسطهء مرض و مانند آن ناچار باشد - روزه اش باطل مى شود ، ولى اگر سهوا يا بى اختيار قى کند اشکال ندارد .
مسأله 1655 :
اگر در شب چيزى بخورد که مى داند به واسطهء خوردن آن ، در روز بى اختيار قى مى کند ، روزه اش باطل نمى شود ، و احتياط مستحب آن است که روزه ء آن روز را قضا نمايد .
مسأله 1656 :
اگر روزه دار بتواند از قى کردن خوددارى کند ، چنانچه براى او ضرر و مشقت نداشته باشد ، بايد خوددارى نمايد .
مسأله 1657 :
اگر مثلا مگس در گلوى روزه دار برود ، چنانچه ممکن باشد بدون قى کردن آن را بيرون بياورد ، بايد بيرون آورد ، و روزه ء او صحيح است ، ولى اگر ممکن نباشد ، چنانچه طورى باشد که به فرو دادنش خوردن صدق مى کند ، بايد بيرون آورد هر چند به واسطهء قى کردن باشد و روزه اش باطل است ، و اگر خوردن صدق نمى کند ، بايد بيرون نياورد و روزه اش صحيح است .
مسأله 1658 :
اگر سهوا چيزى را فرو ببرد و از حلق گذشته باشد و پيش از رسيدن به معده يادش بيايد که روزه است ، بيرون آوردن آن لازم نيست و روزه ء او صحيح است .
مسأله 1659 :
اگر يقين داشته باشد که به واسطهء آروغ زدن ، چيزى از گلو بيرون مى آيد ، بنابر احتياط واجب نبايد عمدا آروغ بزند ، ولى اگر يقين نداشته باشد اشکال ندارد .
مسأله 1660 :
اگر آروغ بزند و چيزى در دهانش بيايد ، بايد آن را بيرون بريزد ، و اگر بى اختيار فرو رود ، روزه اش صحيح است . احکام چيزهايى که روزه را باطل مى کند
مسأله 1661 :
اگر انسان عمدا و از روى اختيار کارى که روزه را باطل مى کند انجام دهد ، روزه ء او باطل مى شود ، و چنانچه از روى عمد نباشد اشکال ندارد ، ولى جنب اگر بخوابد و به تفصيلى که در مسألهء " 1636 " گذشت تا اذان صبح غسل نکند ، روزه ء او باطل است .
مسأله 1662 :
اگر روزه دار سهوا يکى از کارهايى که روزه را باطل مى کند انجام دهد و به خيال اين که روزه اش باطل شده عمدا دوباره يکى از آنها را به جا آورد ، روزهء او باطل مى شود .
مسأله 1663 :
اگر چيزى به زور در گلوى روزه دار بريزند ، روزه ء او باطل نمى شود ، ولى اگر اکراهش کنند که روزه ء خود را باطل کند - مثلا به او بگويند اگر غذا نخورى ضرر مالى يا جانى به تو مىزنيم - و خودش براى جلوگيرى از ضرر چيزى بخورد ، روزه ء او باطل مى شود .
مسأله 1664 :
روزه دار نبايد جايى برود که مى داند يا اطمينان دارد چيزى در گلويش مىريزند يا اکراهش مى کنند که خودش روزه ء خود را باطل کند ، و اگر برود و چيزى در گلويش بريزند يا از روى ناچارى خودش کارى که روزه را باطل مى کند انجام دهد ، روزه ء او باطل مى شود ، بلکه اگر قصد رفتن کند اگر چه نرود ، روزه اش باطل است .