قيام (ايستادن )
مسأله 959 :
قيام در موقع گفتن تکبيره الاحرام وقيام پيش از رکوع که آن را قيام متصل به رکوع مي گويند رکن است ، ولي قيام در موقع خواندن حمد و سوره و قيام بعد از رکوع رکن نيست و اگر کسي آن را از روي فراموشي ترک کند ، نمازش صحيح است .
مسأله 960 :
واجب است پيش از گفتن تکبير و بعد از آن مقداري بايستد تا يقين کند که در حال ايستادن ، تکبير گفته است .
مسأله 961 :
اگر رکوع را فراموش کند و بعد از حمد و سوره بنشيند و يادش بيايد که رکوع نکرده ، بايد بايستد و به رکوع رود و اگر بدون اينکه بايستد به حال خميدگي به رکوع برگردد ، چون قيام متصل به رکوع را بجا نياود ، نماز او باطل است .
مسأله 962 :
موقعي که ايستاده است بايد بدن را حرکت ندهد و به طرفي خم نشود و بجايي تکيه نکند ، ولي اگر از روي ناچاري باشد ، يا در حال خم شدن براي رکوع پاها را حرکت دهد ، اشکال ندارد .
مسأله 963 :
اگر موقعي که ايستاده از روي فراموشي بدن را حرکت دهد يا به طرفي خم شود يا بجايي تکيه کند ، اشکال ندارد ، ولي در قيام موقع گفتن تکبيره الاحرام و قيام متصل به رکوع اگر از روي فراموشي هم باشد ، بنابر احتياط واجب بايد نماز را تمام کند و
دوباره بخواند .
مسأله 964 :
احتياط واجب آن است که در موقع ايستادن هر دو پا روي زمين باشد ، ولي لازم نيست سنگيني بدن روي هر دو پا باشد و اگر روي يک پا هم باشد اشکال ندارد .
مسأله 965 :
کسي که مي تواند بايستد اگر پاها را خيلي گشاد بگذرد که به حال ايستادن معمولي نباشد ، نمازش باطل است .
مسأله 966 :
موقعي که انسان در نماز مي خواهد کمي جلو يا عقب رود . يا کمي بدن را به طرف راست يا چپ حرکت دهد ، بايد چيزي نگويد ، ولي بِحول اللهِ و قوتهِ اقومُ اقعدُ را بايد در حال برخاستن بگويد و در موقع گفتن ذکرهاي واجب هم ، بدن بي حرکت باشد ، بلکه بايد احتياط واجب آن است که در موقع گفتن ذکر هاي مستحبي نماز ، بايد بدنش آرام باشد .
مسأله 967 :
اگر در حال حرکت بدن ذکر بگويد ، مثلاً موقع رفتن به رکوع يا رفتن به سجده تکبير بگويد ، چنانچه آن را به قصد ذکري که در نماز دستور داده اند بگويد ، بايد احتياطاً نماز را دوباره بخواند و اگر به اين قصد نگويد ، بلکه بخواهد ذکري گفته باشد ،
نماز صحيح است .
مسأله 968 :
حرکت دادن دست و انگشتان در موقع خواندن حمد اشکال ندارد ، اگر چه احتياط مستحب آن است که آنها را هم حرکت ندهد .
مسأله 969 :
اگر موقع خواندن حمد و سوره يا خواندن تسبيحات ، بي اختيار به قدري حرکت کند که از حال آرام بودن بدن خارج شود ، احتياط واجب آن است که بعد از آرام گرفتن بدن ، آنچه را در حال خوانده ، دوباره بخواند .
مسأله 970 :
اگر در بين نماز از ايستادن عاجز شود ، بايد بنشيند و اگر از نشستن هم عاجز شود بايد بخوابد ، ولي تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزي نخواند .
مسأله 971 :
تا انسان مي تواند ايستاده نماز بخواند ، نبايد بنشيند ، مثلاً کسي که در موقع ايستادن بدنش حرکت مي کند ، يا مجبور است به چيزي تکيه دهد يا بدنش را کج کند يا خم شود يا پاها را بيشتر از معمول گشاد بگذارد کند ، بايد به هر طور که مي تواند ايستاده نماز بخواند ، ولي اگر به هيچ قسم حتي مثل حال رکوع هم نتواند بايستد ، بايد راست بنشيند و نشسته نماز بخواند .
مسأله 972 :
تا انسان مي تواند بنشيند نبايد خوابيده نماز بخواند و اگر نتواند راست بنشيند ، بايد هر طور که مي تواند بنشيند و اگر به هيچ قسم نمي تواند بنشيند بايد بطوري که در احکام قبله گفته شد ، به پهلوي راست بخوابد و اگر نمي تواند به پهلوي چپ و اگر آن هم ممکن نيست به پشت بخوابد به طوري که کف پاهاي او رو به قبله باشد .
مسأله 973 :
کسي که نشسته نماز مي خواند ، اگر بعد از خواندن حمد و سوره بتواند بايستد و رکوع را ايستاده بجا آورد ، بايد بايستد و از حال ايستاده به رکوع رود و اگر نتواند بايد رکوع را هم نشسته بجا آورد .
مسأله 974 :
کسي که خوابيده نماز مي خواند ، اگر در بين نماز بتواند بنشيند بايد مقداري ر ا که مي تواند نشسته بخواند و نيز اگر مي تواند بايستد بايد مقداري را که مي تواند ، ايستاده بخواند ، ولي تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزي نخواند .
مسأله 975 :
کسي که نشسته نماز مي خواند اگر در بين نماز بتواند بايستد ، بايد مقداري را که مي تواند ، ايستاده بخواند ، ولي تا بدنش آرام نگرفته ، بايد چيزي نخواند .
مسأله 976 :
کسي که مي تواند بايستد اگر بترسد که به واسطة ايستادن ، مريض شود يا ضرري به او برسد ، ميتواند نشسته نماز بخواند و اگر از نشستن هم بترسد مي تواند خوابيده نماز بخواند .
مسأله 977 :
اگر انسان احتمال بدهد که تا آخر وقت بتواند ايستاده نماز بخواند ، بنابر احتياط لازم نماز را تاخير بياندا زد ، پس اگر نتوانست بايستد مطابق وظيفه اش ، نماز بجا آورد .
مسأله 976 :
مستحب است د ر حال ايستادن بدن را راست نگهدارد ، شانه ها را پايين بيندازد ، دستها را روي رانها بگذارد ، انگشتها را به هم بچسباند ، جاي سجده را نگاه کند ، سنگيني بدن را به طور مساوي روي دو پا بيندازد ، با خضوعع و خشوع باشد ، پاها را پس و پيش نگذارد ، اگر مرد است پاها را از سه انگشت باز تا يک وج فاصله دهد و اگر زن است پاها را به هم بچسباند .