وقت نافله های یومیه (آیت الله سید محمد علوی گرگانی)

وقت نافله‌هاي يوميّه

مسأله 776 :

نافله نماز ظهر پيش از نماز ظهر خوانده مي‌شود ووقت آن از اوّل ظهر است تا موقعي که آن مقدار از سايه شاخص که بعد از ظهر پيدامي‌شود به اندازه دو هفتم آن ‌شود، مثلاً اگر درازاي شاخص هفت وجب باشد، هر وقت مقدار سايه‌اي که بعد از ظهر پيدا مي‌شود به دو وجب رسيد، آخر وقت نافله ظهر است.

مسأله 777 :

نافله عصر پيش از نماز عصر خوانده مي‌شود ووقت آن موقعي است که آن مقدار از سايه شاخص که بعد از ظهر پيدا مي‌شود، به چهار هفتم آن برسد و چنانچه بخواهد نافله ظهر يا نافله عصر را بعد از وقت آنها بخواند، بايد نافله ظهر را بعد از نماز ظهر ونافله عصر را بعد از نماز عصر بخواند و بنابر احتياط واجب، نيّت ادا وقضا نکند.

مسأله 778 :

وقت نافله مغرب بعد از تمام شدن نماز مغرب است تا وقتي که سرخي طرف مغرب که بعد از غروب کردن آفتاب در آسمان پيدا مي‌شود از بين برود.

مسأله 779 :

وقت نافله عشا بعد از تمام شدن نماز عشا تا نصف شب است و بهتر است بعد از نماز عشا بلا فاصله خوانده شود.

مسأله 780 :

نافله صبح پيش از نماز صبح خوانده مي‌شود ووقت آن بعد از فجر اوّل است تا وقتي که سرخي طرف مشرق پيدا شود ونشانه فجر اوّل در وقت نماز صبح گفته شد، وممکن است نافله صبح را بعد از نافله شب بلا فاصله بخواند.

مسأله 781 :

وقت نافله شب از نصف شب است تا اذان صبح و بهتر است نزديک اذان صبح خوانده شود.

مسأله 782 :

مسافر و کسي که براي او سخت است، نافله شب را بعد از نصف شب بخواند، مي‌تواند آن را در اوّل شب بجا آورد.