مسائل نماز و روزه (آیت الله سید ابوالقاسم موسوی خویی (ره))

مسائل نماز و روزه (آیت الله سید ابوالقاسم موسوی خویی (ره))

مسائل نماز و روزه

مسأله 51 :

اگر شخص روزه دارى در ماه رمضان بعد از غروب و بعد از افطار کردن در محل خود با هواپيما بطرف مغرب و به محلى که در آنجا آفتاب هنوز غروب نکرده، مسافرت مىکند، پس از وصول به آن محل آيا لازم و واجب است که تا غروب آفتاب امساک کند؟ ظاهر اين است که واجب نباشد چون ا ين شخص طبق آيه مبارکه (واتموا الصيام الى الليل) روزه اى را که گرفته و تا غروب رسانده است و مقتضى ندارد که در آن محل امساک کند.

مسأله 52 :

اگر شخص مکلف نماز صبح را در محل خود بجا آورد و سپس بطرف مغرب و به محليکه هنوز صبح طلوع نکرده است، مسافرت کند و يا نماز ظهر و عصر را خوانده و بعدا به طرفى که هنوز در آنجا ظهر نشده مسافرت مىکند و يا نماز مغرب را خوانده و بعدا به محلى که هنوز آفتاب در آنجا غروب نکرده مسافرت مىکند، آيا لازم و واجب است که در تمام اين موارد نمازهاى خود را اعاده کند؟ دو وجه دارد و احتياط واجب آنست که نمازهاى خوانده شده را دوباره بخواند.

مسأله 53 :

اگر شخصى وقت نماز در شهر و محل خودش گذشته باشد به اين که آفتاب طلوع کرده و او نماز صبح را نخوانده و يا آفتاب غروب کرده و او نماز ظهر و عصر را نخوانده و سپس با هواپيما به محلى مسافرت مىکند که در آنجا آفتاب طلوع نکرده و يا غروب نکرده، آيا لازم است بر او نمازهائى که از او فوت شده، بطور اداء يا قضاء يا بقصد مافى الذمة بجا آورد؟ در اينجا چند وجه دارد و احتياط آنست که نمازها را بقصد مافى الذمه اعم از قضاء و يا اداء بجا آورد.

مسأله 54 :

اگر کسى با هواپيما مسافرت کرد وخواست نماز خود را در هوا بخواند، چنانچه بتواند نماز را رو به قبله وبا ديگر شرائط بجا آورد، نماز او صحيح است و اگر نتواند در هوا نماز را رو به قبله بجا آورد، اگر وقت نماز به اندازه اى وصعت دارد که پس از پياده شده مىتواند نماز را رو به قبله بجا آورد، در اين صورت نماز خواندن در هواپيما صحيح نيست و اگر وقت نماز تنگ شده باشد و تا موقع پياده شدن وقت آن تمام مىشود واجب است نماز را در هواپيما به آن طرفى که علم دارد قبله در آن طرف باشد بجا آورد و اگر علم نداشته باشد به هر طرفى که گمان دارد قبله باشد نماز را بخواند واگر گمان هم نداشته باشد، مىتواند به هر طرفى که بخواهد نماز را بخواند اگر چه احتياط مستحب آنست که در چنين حال به چهار طرف نماز بخواند و اگر اصلا متمکن از خواندن نماز در هوا به سوى قبله نمىباشد، اين شرط از او ساقط است.

مسأله 55 :

اگر کسى هواپيمائى سوار شود که سرعت حرکت آن يک برابر سرعت حرکت زمين بوده باشد مانند سفينه هاى فضائى و از طرف شرق بسوى غرب حرکت کند و مدتى بدور زمين بگردد، احتياط واجب آنست که در هر بيست وچهار ساعت نمازهاى پنجگانه خود را بجا آورد و اما گرفتن روزه ظاهر اين است که واجب نباشد چون اگر مسافرت در شب شروع شده باشد، واضح است که شب روزه ندارد و اگر در روز شروع شده است، دليلى بر وجوب گرفتن روزه در چنين فرضى نداريم، و اگر سرعت حرکت هواپيما دو برابر سرعت حرکت زمين بوده باشد، يعنى در هر دوازده ساعت يکبار دور زمين مىگردد، در فرض اين که از شرق به غرب حرکت مىکند، آيا واجب است در اين صورت نماز صبح را موقع فجر و ظهر و عصر را موقع زوال و مغرب و عشاء را موقع غروب بجا آورد و يا در هر بيست وچهار ساعت نمازها را بخواند؟ دو صورت دارد ولى احتياط واجب است بلکه ظاهر آنست که نمازها را بايد در موقع خود يعنى وقت فجر و زوال و غرب بجا آورد. و اگر سرعت حرکت هواپيما خيلى زياد بوده باشد به حدى که در هر سه ساعت يا کمتر از آن يک بار دور زمين مىگردد، در اين صورت مشکل است که گفته شود واجب است نمازها را در موقع فجر و زوال و غرب بجا آورد

بلکه احتياط واجب آنست که در هر بيست و چهار ساعت نمازها را بجا آورد و از اينجا حکم حرکت هواپيما از غرب به سوى شرق نيز معلوم مىگردد و در صورتى که حرکت او يک برابر و يا کمتر از يک برابر حرکت زمين بوده در اين صورت واجب است نمازها را در موقع فجر و زوال و مغرب بجا آورد و اگر سرعت هواپيما خيلى بيشتر از حرکت زمين بوده باشد به حدى که در هر سه ساعت يا کمتر از آن يکبار دور زمين مىگردد حکم آن نيز از گذشته معلوم گرديد که بايد نمازها را در هر بيست و چهار ساعت بجا آورد.

مسأله 56 :

کسى که وظيفه او روزه گرفتن در مسافرت است مانند مکارى و کسانى که سفر شغل آنان مىباشد اگر پس از طلوع صبح و نيت روزه با هواپيما به محل ديگرى مسافرت بکند ه در آنجا صبح نشده باشد آيا خوردن و آشاميدن و بجا آوردن ساير مفطرات بر او جايز است يا نه؟ ظاهر آنست که جايز باشد بلکه شبهه اى در جايز بودن آن نيست چون او در محلى وارد شده است که آنجا شب است و شب روزه گرفتن جايز نيست.

مسأله 57 :

اگر کسى در ماه رمضان بعد از ظهر مسافرت کرد وبه شهر ديگرى رسيد که در آنجا ظهر نشده است آيا واجب است که امساک کند و روزه را به آخر برساند؟ ظاهر آنست که واجبست امساک کند و اطلاق دليلى که دلالت کرده است وظيفه کسى که بعد از ظهر در ماه رمضان از محل خود مسافرت مىکند امساک و خوددارى از انجام مفطرات تا شب مىباشد، شامل اين مورد نيز مىشود.

مسأله 58 :

اگر فرض شود که شخص مکلف در محلى است که روز آن شش ماه و شب آن شش ماه است و مىتواند هجرت کند و منتقل شود به شهرى که نماز و روزه را به وقتش بجا آورد واجب است که هجرت کند و اگر نمىتواند مهاجرت کند احتياط واجب آنست که در هر بيست وچهار ساعت نماز پنجگانه را بجا آورد. الحمد لله على نعمائه وآلائه والصلوة والسلام على نبيه واوليائه مىگردد و در صورتى که حرکت او يک برابر و يا کمتر از يک برابر حرکت زمين بوده در اين صورت واجب است نمازها

را در موقع فجر و زوال و مغرب بجا آورد و اگر سرعت هواپيما خيلى بيشتر از حرکت زمين بوده باشد به حدى که در هر سه ساعت يا کمتر از آن يکبار دور زمين مىگردد حکم آن نيز از گذشته معلوم گرديد که بايد نمازها را در هر بيست و چهار ساعت بجا آورد.

مسأله 56 :

کسى که وظيفه او روزه گرفتن در مسافرت است مانند مکارى و کسانى که سفر شغل آنان مىباشد اگر پس از طلوع صبح و نيت روزه با هواپيما به محل ديگرى مسافرت بکند ه در آنجا صبح نشده باشد آيا خوردن و آشاميدن و بجا آوردن ساير مفطرات بر او جايز است يا نه؟ ظاهر آنست که جايز باشد بلکه شبهه اى در جايز بودن آن نيست چون او در محلى وارد شده است که آنجا شب است و شب روزه گرفتن جايز نيست.

مسأله 57 :

اگر کسى در ماه رمضان بعد از ظهر مسافرت کرد وبه شهر ديگرى رسيد که در آنجا ظهر نشده است آيا واجب است که امساک کند و روزه را به آخر برساند؟ ظاهر آنست که واجبست امساک کند و اطلاق دليلى که دلالت کرده است وظيفه کسى که بعد از ظهر در ماه رمضان از محل خود مسافرت مىکند امساک و خوددارى از انجام مفطرات تا شب مىباشد، شامل اين مورد نيز مىشود.

مسأله 58 :

اگر فرض شود که شخص مکلف در محلى است که روز آن شش ماه و شب آن شش ماه است و مىتواند هجرت کند و منتقل شود به شهرى که نماز و روزه را به وقتش بجا آورد واجب است که هجرت کند و اگر نمىتواند مهاجرت کند احتياط واجب آنست که در هر بيست وچهار ساعت نماز پنجگانه را بجا آورد. الحمد لله على نعمائه وآلائه والصلوة والسلام على نبيه واوليائه مىگردد و در صورتى که حرکت او يک برابر و يا کمتر از يک برابر حرکت زمين بوده در اين صورت واجب است نمازها را در موقع فجر و زوال و مغرب بجا آورد و اگر سرعت هواپيما خيلى بيشتر از حرکت زمين بوده باشد به حدى که در هر سه ساعت يا کمتر از آن يکبار دور زمين مىگردد حکم آن نيز از گذشته معلوم گرديد که بايد نمازها را در هر بيست و چهار ساعت بجا آورد.

مسأله 56 :

کسى که وظيفه او روزه گرفتن در مسافرت است مانند مکارى و کسانى که سفر شغل آنان مىباشد اگر پس از طلوع صبح و نيت روزه با هواپيما به محل ديگرى مسافرت بکند ه در آنجا صبح نشده باشد آيا خوردن و آشاميدن و بجا آوردن ساير مفطرات بر او جايز است يا نه؟ ظاهر آنست که جايز باشد بلکه شبهه اى در جايز بودن آن نيست چون او در محلى وارد شده است که آنجا شب است و شب روزه گرفتن جايز نيست.

مسأله 57 :

اگر کسى در ماه رمضان بعد از ظهر مسافرت کرد وبه شهر ديگرى رسيد که در آنجا ظهر نشده است آيا واجب است که امساک کند و روزه را به آخر برساند؟ ظاهر آنست که واجبست امساک کند و اطلاق دليلى که دلالت کرده است وظيفه کسى که بعد از ظهر در ماه رمضان از محل خود مسافرت مىکند امساک و خوددارى از انجام مفطرات تا شب مىباشد، شامل اين مورد نيز مىشود.

مسأله 58 :

اگر فرض شود که شخص مکلف در محلى است که روز آن شش ماه و شب آن شش ماه است و مىتواند هجرت کند و منتقل شود به شهرى که نماز و روزه را به وقتش بجا آورد واجب است که هجرت کند و اگر نمىتواند مهاجرت کند احتياط واجب آنست که در هر بيست وچهار ساعت نماز پنجگانه را بجا آورد. الحمد لله على نعمائه وآلائه والصلوة والسلام على نبيه واوليائه مىگردد و در صورتى که حرکت او يک برابر و يا کمتر از يک برابر حرکت زمين بوده در اين صورت واجب است نمازها را در موقع فجر و زوال و مغرب بجا آورد و اگر سرعت هواپيما خيلى بيشتر از حرکت زمين بوده باشد به حدى که در هر سه ساعت يا کمتر از آن يکبار دور زمين مىگردد حکم آن نيز از گذشته معلوم گرديد که بايد نمازها را در هر بيست و چهار ساعت بجا آورد.

مسأله 56 :

کسى که وظيفه او روزه گرفتن در مسافرت است مانند مکارى و کسانى که سفر شغل آنان مىباشد اگر پس از طلوع صبح و نيت روزه با هواپيما به محل ديگرى مسافرت بکند ه در آنجا صبح نشده باشد آيا خوردن و آشاميدن و بجا آوردن ساير مفطرات بر او جايز است يا نه؟ ظاهر آنست که جايز باشد بلکه شبهه اى در جايز بودن آن نيست چون او در محلى وارد شده است که آنجا شب است و شب روزه گرفتن جايز نيست.

مسأله 57 :

اگر کسى در ماه رمضان بعد از ظهر مسافرت کرد وبه شهر ديگرى رسيد که در آنجا ظهر نشده است آيا واجب است که امساک کند و روزه را به آخر برساند؟ ظاهر آنست که واجبست امساک کند و اطلاق دليلى که دلالت کرده است وظيفه کسى که بعد از ظهر در ماه رمضان از محل خود مسافرت مىکند امساک و خوددارى از انجام مفطرات تا شب مىباشد، شامل اين مورد نيز مىشود.

مسأله 58 :

اگر فرض شود که شخص مکلف در محلى است که روز آن شش ماه و شب آن شش ماه است و مىتواند هجرت کند و منتقل شود به شهرى که نماز و روزه را به وقتش بجا آورد واجب است که هجرت کند و اگر نمىتواند مهاجرت کند احتياط واجب آنست که در هر بيست وچهار ساعت نماز پنجگانه را بجا آورد. الحمد لله على نعمائه وآلائه والصلوة والسلام على نبيه واوليائه

Powered by TayaCMS